Jezus, ook op vakantie!

"Zou je dat willen bidden?"
"Maar dat kan zomaar niet".
"Je moet hem niet dwingen".
"Dat kan hij thuis ook wel doen".  

Ik was op vakantie in de Ardèche (Frankrijk) in augustus.

Nu heb ik niet zoveel meer met vakanties.
Voor mijn bekering was dat anders.
Ik ben er niet tegen of zo.
Maar ik ben mensen gaan zien als wandelende doden…
Geestelijk dood en hongerig naar het onvervulde.
Geschapen om eeuwig te leven, geboren om te sterven.
Als ik hen zie dan vraag mij bij mijzelf af of zij al gered zijn.
Die urgentie heeft zich in de laatste jaren verdiept.

De tijd is zo kort geworden.
Binnenkort is het einde aller dingen…
Ik kan het niet helpen maar er moet gered worden.
Ook tijdens vakanties.

Judas 1 vers 23: "Red anderen echter met vrees, en ruk hen uit het vuur...".

Voor al die mensen is de zondestraf betaald door Jezus aan het kruis.
Hij is in hun oordeel geweest, verbrijzeld om hun ongerechtigheden.
De losprijs van Zijn bloed heeft hen vrijgekocht van de slavenmarkt van de zonde.
En dat moet verteld en van getuigd worden.

De getuigenis van Jezus moet over hen geprofeteerd worden!

Vaak beweegt de Geest mij dan om passie om te zetten in daden.
Zo ook tijdens deze vakantie.
Goed, op een ochtend naar een etenswarenmarkt in Largentiere.
Samen met de familie waar wij logeerden.
De markt was een prachtige plek in dit eeuwenoude stadje.
Onder een dak van bladeren van oude platanenbomen.
Heerlijk koel.
Terwijl de anderen boodschappen deden, keek ik of er iemand was die ik van Jezus kon vertellen.
Ik kreeg een gesprek met een Roemeen die geen Engels maar alleen Frans sprak.
Een van mijn familieleden vertaalde de boodschap van Jezus.
Van vergeving van zonden en eeuwig leven.

Hij was onder de indruk van de Geest.
Toen ik hem vroeg om met mij te bidden, kwam mijn tolk tussenbeide.
Dat kon hij wel thuis doen maar niet nu;
hij was er bij wijze van spreken nog niet aan toe.
Zo van: je kon hem toch ook niet dwingen.
QR-code meegegeven.
 
Verder alleen op pad gegaan.
Ik zag een man staan met een soort speelinstrument bij een oversteekplaats.

Ik maakte een praatje met hem.
Hij was een Fransman maar sprak ook vloeiend Engels.
Wij kregen een gesprek over God en hij begon over boeddhisme.
Katholiek opgevoed maar deed er nu een beetje Oosterse godsdienstigheid bij.
Ik negeerde die opmerking.

En sloot aan bij het fundament dat in zijn jeugd gelegd was.

Ik sloot aan bij de waarheid die hij onderdrukte door andere goden te dienen.

Romeinen 1 vers 18: "Want de toorn van God wordt geopenbaard vanuit de hemel over alle goddeloosheid en ongerechtigheid van de mensen, die de waarheid in ongerechtigheid onderdrukken".

Ik pakte mijn telefoon en zocht een Gospel-app op.
Ik had het rode boekje op mijn telefoon bij mij; in veel talen.
Ik zocht de Engelse versie op en nam het met hem door.
Hij nam de tijd om het door te lezen.
Bij het zondaarsgebed gevraagd om het te lezen.
Vervolgens gevraagd of hij het begreep wat hij gelezen had.
En dat deed hij.

Ik vroeg of hij vergeving van zijn zonden wilde.

En dat wilde hij, Jezus als de Weg naar de Vader.
Hij bad het geloofsgebed in alle ernst.

En kwam aan de overkant van de brug bij God de Vader aan.
Nog even doorgesproken
God in gebed bedankt en hem een QR-code meegegeven.
En naderhand nog een adres wezen geven van een pinksterkerk in Aubenas.
Een wat grotere stad in de omgeving.
Terug naar mijn familie met koffie op een terrasje.

“Dwingt hen om in te gaan en ruk hen uit het vuur!”

Contact

Wil je dit ook ontvangen?

Dat eeuwige leven en vergeving van al je zonden?

Stuur een appje naar 06-51046981.

Of een mailtje naar levendenstromendwater@gmail.com