zaterdag 9 juli 2022

Jezus, de Waarheid!

"Denk je dat echt?"
"Ik weet het zeker!"
"Maar moet het niet waar worden dan?"
"Ik weet mijn Verlosser leeft!"

Twijfel hoort bij het leven, zo hoor ik nogal eens. Zowel van degenen die niet naar een kerk gaan als ook van kerkmensen. Het komt kennelijk in de hele maatschappij voor. Het gaat dwars door alle lagen van de bevolking en door de verschillende kerken heen.

De vraag is dan wat twijfel is. Volgens mij is het, het besef dat je niet weet of iets wel waar is. Bijvoorbeeld bij de vraag of God wel echt bestaat. Het kan zijn en het kan ook niet zijn. Soms spreekt men over “hopen”. Het is zoiets als bij het weer. Je hoopt dat het morgen mooi weer is maar zeker ben je er niet van. Of je hoopt op erkenning op je werk maar je weet niet of dat ooit komt. Je weet het gewoon niet.

Ik spreek wel agnosten. Dat zijn mensen die niet weten of God bestaat. God kan volgens hen bestaan maar Hij kan ook niet bestaan. Dat is anders bij een atheïst. Die ontkent het bestaan van God, hij gelooft er niet in. Een agnost laat dat in het midden. Hij zegt dat je dat niet kan weten.

Je komt het ook tegen bij kerkmensen. Dan gaat het of Gods woorden uit de Bijbel wel waar zijn. Eens sprak ik een man die iedere zondag naar de kerk ging. Hij geloofde helemaal niet meer in God, zo zei hij. Hij zat er zijn tijd uit te zitten. Ik stond perplex. Dat verwacht je toch niet. Hij was de twijfel voorbij… Er zijn ook mensen die erkennen dat de Bijbel Gods woord is. Zij zijn echter niet zeker of Gods beloften wel waar zijn voor hen. Vaak gaat het dan om de vraag of zij zeker zijn van hun eeuwig behoud door het geloof in Jezus. Zij leven in voortdurende twijfel.

Misschien is het bij alle twijfelaars wel zo, zoals op het plaatje dat bij deze blogpost is afgebeeld. Zij onderstutten hun levenshuis met van alles en nog wat. Een balkje hier, een verstevigingslatje daar, een dwarsbalk ertussen en een paar bouten overal doorheen om het maar bij elkaar te houden. Het blijft echter een wankel geheel, zo te zien. Het helpt allemaal niet om het levenshuis op de onwankelbare Rots te krijgen. Als je naar dat plaatje kijkt dan moeten zij wel in voortdurend onzekerheid en angst leven. Zou het allemaal een volgende storm wel doorstaan? Zou het dan niet in die onpeilbare afgrond storten?

Toch is er een weg naar die Rots van de eeuwen, Jezus Christus. Als je door het geloof in Jezus Zijn Weg gaat dan kom je op die Rots terecht. Alle ondersteuningen van eigen wijsheid, werelds verstand en bedrieglijk gevoel worden dan weggevaagd, de afgrond in. Elke storm van verzoeking, van tegenslag, van duisternis en verlies slaan kapot op de Rots waarop je vast staat. Psalm 62 vers 7 zegt: “Zeker, Hij is mijn Rots en mijn Heil, mijn veilige Vesting; ik zal niet wankelen”. En als je dan op een keer dit leven verlaat, vertrek je naar die hemelse stad met paarlen poorten, straten van goud en kom je bij Jezus Die je Rots geweest is, je hele leven lang.

Contact
Vragen? 
Of bel of app op 06-51046981. 
Of kom een “bakkie doen” op de weekmarkt van Genemuiden of Staphorst. 
De foto met toestemming van Jolanda op Pinterest.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten