Out of Babylon...

"Ik reed naar huis" 
"Plotseling was het er"
"De Geest sprak 'deep-down' in mij"
"Middenin de chaos en 'agony'"

Het nam bezit van mij.
De Geest zei dat ik moest stoppen om zondags naar allerlei samenkomsten te gaan. 
Er lopen nog zo ontelbaar veel kerkelijke en onkerkelijke jongeren en ouderen dwalend rond.
Vooral ook op de zondagen.
Terwijl ik in samenkomsten zit.
En bijvoorbeeld naar tentdiensten ga.
Zijn er nog zoveel die nog steeds dwalen, niet behouden zijn...
Nog steeds diep verloren.
Ik was daar waar niet dagelijks mensen tot de gemeente worden toegevoegd.

Handelingen 2 vers 47: “en zij loofden God en vonden genade bij heel het volk. En de Heere voegde dagelijks mensen die zalig werden, aan de gemeente toe”.
Daar moest ik vandaan gaan.
Dat verlaten. 
Dat kerkelijke Babylon achter mij laten.

Dit hemelse bericht ontving ik op de terugweg van een openlucht-tentdienst in het centrum van Steenwijk (7/9/2025). 
Deze was georganiseerd door de gezamenlijke raad van kerken van Steenwijk. 
Ik moest er op een of andere manier naartoe. 
Het weer was uitstekend en er waren honderden mensen. 
Een unieke gelegenheid om het Evangelie van Gods Koninkrijk te verkondigen van vergeving van zonden en eeuwig leven. 
En een ‘altar call’ te doen: "Kom, eet, drink!

"De velden zijn wit om te oogsten!"
Dat gebeurde echter niet…
Er was een koor.
Er werden liederen over God gezongen.
Gepreekt over een beter leven.
Over het geluk ontvangen als je weggaf wat je had.
Er werd over God gesproken.
Echter het ging vrijwel niet over Jezus!
De door God gezonden Christus, de Gezalfde.
Even dacht ik... nu gaat het beginnen toen een van de predikers het had over inleveren.
Maar helaas het bleef aards, natuurlijk. 
Het ging vrijwel geheel over het horizontale van dit aardse leven.

Geen Jezus...
Het ging
niet over Jezus’ komst naar de aarde voor ons,
niet over de straf die op Hem was en die ons de vrede aanbracht,
niet over Zijn verbrijzeling,
niet over Zijn dood en opstanding,
niet over dat de dood door Hem overwonnen is,
niet over Zijn kostbaar en dierbaar bloed dat ons als slaven vrijkocht,
niet over hun zonde en eeuwige straf die op Jezus zijn geweest,
niet over dat allen gezondigd hebben en daardoor God's heerlijkheid missen,
niet over dat het loon van de zonde, de dood is,
niet over de onvoorstelbare rijke genade van de vergeving van zonden,
niet over het eeuwige geluk,
niet over de zaligsprekingen waar het gaat over eeuwig geluk dat nooit vergaat,
niet over redding van oordeel en hel en
niet over Zijn striemen die voor ons lichamelijke genezing en innerlijke heling hebben aangebracht. 

Jezus werd op dit marktplein niet verhoogd zoals Petrus dat deed zoals vermeld  in Handelingen 2 vers 36: “Laat dan heel het huis van Israël zeker weten dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk deze Jezus, Die u gekruisigd hebt”.
Dat raakte de hoorders toen diep in het hart.
Het opende hun geweten.
Zij vroegen: “Wat moeten wij doen mannenbroeders?”
Petrus verhoogde de Messias tot Heere ('Kurios').
En Die hadden zij gekruisigd!
Wellicht niet zelf maar dan toch wel door hun zonden!
Zoals Jacob Revius dat een paar eeuwen geleden al dichtte. 
En het verwoordde in een lied “t En zijn de Joden niet, Heer' Jesu, die U kruisten”.

Ik hoorde dit daar niet.
En ervaarde op het plein geen merkbare aanwezigheid van de Heilige Geest.
En die is absoluut noodzakelijk want zonder de Geest is het nutteloos, zinloos en aards.
Want zei Jezus in Johannes 6 vers 63: ”De Geest is het Die levend maakt, het vlees heeft geen enkel nut. De woorden die Ik tot u spreek, zijn geest en zijn leven”.
Dus alles wat Jezus niet gesproken heeft, is zinloos.

Waar is de gekruisigde Jezus?
Na afloop van deze tentdienst ben ik naar de zangleidster gestapt.
En naar de vrouwelijke officier van het Leger des Heils die de eerste preek deed.
Ik heb hen gevraagd waar nu de gekruisigde Jezus was.
In de liederen en de prediking.
Die Jezus waarover Paulus het had in 1 Korinthe 2 vers 2: “want ik had mij voorgenomen niets anders onder u te weten dan Jezus Christus, en Die gekruisigd”.
De zangleidster was ontvankelijk.


Ik zei dat ik de dienst vooral als therapeutisch had ervaren.
Gericht op het aardse welbevinden.
Het was zoals ik het aanhoorde, vooral horizontaal.
Voornamelijk gericht op aards geluk.
Ik heb haar in de jaren voordat ik tot geloof kwam in 2007, horen zingen.
‘k Zag haar toen vaak met haar ogen dicht de aanbidding leiden.
Nooit vergeten.

De officier van het Leger des Heils had het over (toegankelijkheid en) laagdrempeligheid.
Zij bleek niet ontvankelijk voor wat ik zei.
Ineens rolden de woorden uit mijn mond dat zij verantwoordelijk was voor degenen die onder haar prediking gezeten hebben.
En dat God hun bloed van haar hand zou eisen.
Daarna elkaar een hand gegeven en afscheid genomen.

Onderweg naar huis...
Ik ben in de auto gestapt en weggereden.
Onderweg naar huis in de auto was ik van binnen in een zekere innerlijke chaos.
Er was een diepe smart ergens ‘deep-down’ in mij.
“Waar moeten nu al die verloren mensen de echte Bijbelse boodschap van redding en vergeving horen?”
Kerken hebben het kennelijk ook niet meer in huis.
Is het niet hetzelfde geworden zoals in de tijd van Jezus?
Religieus en godsdienstig en daardoor geestelijk dood?
De wet van Mozes proberen te vervullen?
En dit hen innerlijk uitputte?!

Als Jezus naar hen keek, dan zei Hij in Mattheüs 9 vers 36 tot en met 38 het volgende: “Toen Hij de menigte zag, was Hij innerlijk met ontferming bewogen over hen, omdat zij vermoeid en verstrooid waren, zoals schapen die geen herder hebben. Toen zei Hij tegen Zijn discipelen: De oogst is wel groot, maar er zijn weinig arbeiders. Bid daarom tot de Heere van de oogst dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitzendt”.
Moet je je voorstellen…
Zij hadden veel kerkelijke en godsdienstige herders.
Zij, die godsdienstige mensen, deden alles wat er van hen gevraagd werd.
Zij hadden een synagoge-leven, vol met plichten en doen.
Samen met 
oversten van de synagogen, 
rabbi’s en 
Farizeeën en 
Schrift- en wetgeleerden.
Die mensen kenden de wet van Mozes uit hun hoofd.
Desondanks zag Jezus de menigte van mensen zonder deze herders!
Jezus erkende die godsdienstige herders niet, als bewogen met hun zielen.
Hij zag de menigte dwalen op alle hoge heuvels en onder alle groene bomen.
Zonder herders… vermoeid en verstrooid.
Daarom riep Hij de mensen naar Zichzelf als de Goede Herder!

Dwalende schapen...
Is dit ook nu niet vaak het geval?
Dominees, zangleidsters, voorgangers en oudsten...
Die hun schapen laten dwalen.
Hen uit verkeerde wateren laten drinken.
In weiden brengen waar zij verhongeren. 
Daar waar de kudde zich niet uitbreidt...
maar inkrimpt!
En geen schapen vanuit die andere stal.

Die herders worden ook niet door de Geest opgericht als een banier.
Want als de vijand aanstormt als een woeste rivier, vluchten zij.
De schapen overlatend aan de wolven.
Schapen die geleerd hebben naar menselijke herders te luisteren.
Niet naar die van de grote Opperherder, Christus Jezus.
Oh... waar moeten die jongeren en ouderen nu toch heen?
Ook veel godsdienstige christenen worden zo geleid.
Zij worden van het Levende Water afgehouden.
En mogen niet zomaar eten van het Levende Brood.
Zij moeten eerst aan alle voorwaarden voldoen om de Deur door te gaan.
Mijn hart breekt!
Op zichzelf aangewezen en altijd maar dwalend.
Op alle hoge bergen van godsdienstigheid.
Onder alle groene bomen van de wet!

Mattheüs 7 vers 13: "Ga binnen door de nauwe poort,
want wijd is de poort en breed is de weg die naar het verderf leidt,
en velen zijn er die daardoor naar binnen gaan".

Al langer...
Dit wringt de laatste jaren in mij.
In toenemende mate.
De eenvoudige boodschap van Jezus Koninkrijk is aan alle kanten aangepast.
Het gevolg is dat men elkaar voortdurend "bestookt" over al die verschillen.
Maar de straten en pleinen opgaan...
Dat er dagelijks aan hun gemeente worden toegevoegd?
Ik zie dat niet zoveel. 
Het pijnigt mij van binnen met de vraag
"Wat kan ik eraan doen om meer gelovigen de straat op te krijgen?"
Dat zij die diepe passie ontvangen voor de verlorenheid van mensen?
Net als Jezus!
Dat zijn gaan vissen, oogsten en smeken zich met God te laten verzoenen.
"Oh... Waar zijn zij?"
 
Ik ben moe van al de smoesjes om niet te gaan getuigen op straat. 
Gelovigen willen zich wel met Israël bezig houden.
Zelfs de door Jezus vervulde feesten vieren.
En daar al hun energie in steken terwijl het voorhangsel gescheurd is!
Of voortdurend met de eindtijd aan de slag zijn.
En hun leven vullen met eindeloze jaren van Bijbelstudies!
Naar conferenties gaan maar niet uitstappen op de landwegen.
Maar niet in de goten en riolen van de samenleving uitgaan.
Naar de verlorenen, niet hen opzoeken. 


Niet de straat op gaan op zoek naar die ten dode wankelen.
Hen te redden van het eeuwige verderf.
Ik oordeel niet.
Ik constateer slechts.
Dit zijn de feiten die ik om mij heen zie, al jaren.
Het doet mij zeer, diep van binnen.
Ik en mijn maten moeten er soms om huilen...
En smeken de Heer van de oogst hen uit te stoten!

Vlaggen...
O ja… en al die vlaggen de laatste decennia.
Een hexagram dat een deur in die kerkelijke gemeente opent.
Een deur vanuit de afgrond en de buitenste duisternis.

Of de vlag van Sodom & Gomorra hijsen in de kerk.
En daarmee die vloeken hun kerkelijke gemeenschap binnen sjouwen.
De vloeken van die twee steden die God met zwavel en vuur vernietigd heeft.
Ook de vlakte veranderde door een regen van vuur en zwavel van de hemel!
Zij ligt daar een grafteken, als een zéér ernstige waarschuwing van God Zelf.


Of een vlag van Oekraïne of van welk land of beweging dan ook maar.
Of het kruis op hun kerk onder de haan hebben geplaatst.
Al eeuwenlang.
Geen enkele notie van de openingen naar de wereld van de duisternis. 
Men bedroeft niet alleen de Heilige Geest maar men blust Deze ook uit.
Je houdt uiteindelijk sociale clubs over.

Jezus zei dat Zijn Koninkrijk niet van deze wereld is.
Zijn Vader richtte het kruis op, het altaar Golgotha.
Zijn Zoon Christus Jezus hing daar volkomen vrijwillig aan.
Hij verachtte, Hij verdroeg de schande van naakt daar te hangen.
Waarom?
Om de vreugde, om de prijs die Hij voor Zich zag: wij!
Ik vroeg mij af waar nu die andere banier is gebleven?
Die kruisbanier, gedompeld in Zijn kostbaar bloed?
Waar is deze gebleven, die kruisbanier van het bloed?
Die banier van Zijn Goddelijke opstandingskracht?


Eigen regels...
Bijna elke kerkelijke gemeente heeft een eigen set van regels.
Soms mag je zelfs in sommige kerk geen mensen naar Jezus leiden.
Dat heb ik in meerdere kerken en bij kerkelijke evenementen meegemaakt.
Soms mag je niet met mensen bidden na de samenkomst.
Zij, die het moeilijk hebben, mag je niet terplekke troosten.
De gebrokene van hart niet meteen helen.
Het geknakte riet niet oprichten.
Niet meer dopen zoals Jezus dat opgedragen heeft,
Niet meer dit en niet meer dat.

Verlaat dit Babylon! 
Het is de Heer Die door de Geest het volgende hierover tegen mij zei.
“Besteed geen enkele tijd meer aan kerken, 
aan discussies over Israël 
of over de eindtijd 
maar ga redden in die menigten die nog op de brede weg leven, op de weg naar het verderf, ook zondags.
En weet, zegt Jezus, dat de onderlinge bijeenkomsten ook op straat zijn.
Ook bij doop- en evangelisatiediensten in de openlucht.
Ik ben daar waar jij Mijn dood verkondigt totdat Ik kom.
Doop jongeren en ouderen zo snel mogelijk!
Dan ontvangen zij de geboorte van boven.
Doop hen in Mijn Naam in de levendmakende Geest.
Liefst binnen 24 uur.
Richt je daarop!”

Verlaat Sodom!
Lot leefde in Sodom en moest eruit.
Hij leefde in het midden van de regenboogmensen.
Openlijk praktiseerden zij wat God nadrukkelijk verboden had.
Mannen met mannen en vrouwen met vrouwen.
Iedereen met iedereen.
Compleet ontaard en volkomen verdorven.
De engelen zeiden tot hem in Genesis 19 vers 12 en 13: 
"Toen zeiden die mannen tegen Lot: Wie hebt u hier verder nog? Een schoonzoon, uw zonen, of uw dochters: breng allen die u in de stad hebt, uit deze plaats naar buiten. Want wij gaan deze plaats te gronde richten, omdat de roep van haar zonden groot geworden is voor het aangezicht van de HEERE. Daarom heeft de HEERE ons gezonden om haar te gronde te richten".
Zo zal het gaan met al die denominaties die de zonden van Sodom in Gods gemeente binnenhalen, goedkeuren en toestaan. 
Zelfde zonden, zelfde oordeel....
Oh... mijn hart krimpt ineen als ik hieraan denk.
Ik heb een keer een droom gehad over het komende oordeel!
Vooral de leiders zullen niet weten wat hen te wachten staat...
In de Bijbel wordt een "wee u" over hen uitgesproken.
"Wee u die kwaad goed noemt en goed, kwaad!"
Ik houd mijn hart vast.
Vergis je niet, het komt eraan!
Judas waarschuwt ertegen: "Evenzo is het met Sodom en Ghomorra, en de steden eromheen, die op dezelfde wijze als zij hoererij bedreven hebben en ander vlees achterna zijn gegaan. Zij liggen daar als een waarschuwend voorbeeld, doordat zij de straf van het eeuwige vuur ondergaan".
"Vlucht uit Sodom!
"Verlaat Ghomorra!"
"Vertrek uit die vlakte!"
"Loop Zoar voorbij!"
"Ga naar het bergland!"
"Doe het, red je leven!"
"Kijk niet achterom!"
"Oh God... heb erbarmen over ons!"

Vlucht uit Babylon!
Het kan zijn dat kerkelijke gemeenten in Babylon terecht gekomen zijn. 
De drinkbeker van haar zonden drinken.
Er dronken van zijn geworden. 
Hoererij bedrijven want zij dienen andere goden.
Een ander Evangelie zijn gaan brengen.
Een evangelie van ongehoorzaamheid.
Daar waar je wel Jezus woorden hoort maar niet doet!
En evangelie dat je vloeken in plaats van zegeningen brengt. 
De duisternis van de wet, van eigen leerstellingen.
Van kwaad tot erger gegaan zijn.
Achter de schermen gewoon goddeloos zijn. 

Als je in dat Babylon leeft zullen de plagen van God op je neerdalen!
In Openbaring 18 vers 4 staat het: "En ik hoorde een andere stem uit de hemel zeggen: Ga uit haar weg, Mijn volk, opdat u geen deelhebt aan haar zonden, en opdat u niet van haar plagen zult ontvangen".
"Verlaat Babylon!"
"Verbrand alle schepen achter je"
"God wil je redden van Zijn komende plagen!"
"Denk maar niet dat die zullen meevallen".
"Het is afschuwelijk te vallen in de handen van een levende God!"
"Trek je niets aan van mensen!"
"Ga en verlaat die stad van de grote hoer!"

Vertrek uit hun midden!
Het kan zijn dat je priester of een leviet bent in het Koninkrijk van de hemelen.
Maar desondanks vreemd vuur voor Gods aangezicht brengt.
Reinig je dan van alle bezoedeling van vlees en geest.
En vertrek dan uit zo'n omgeving waar geestelijke onreinheid aanwezig is.
Waar het verkeerde vuur wordt gebracht.
Het vuur van het aardse, het vlees.
Luister naar Jesaja in hoofdstuk 52 vers 11: 
"Vertrek, vertrek, ga daar weg, raak het onreine niet aan, ga uit haar midden weg, reinig u, u die de heilige voorwerpen van de HEERE draagt!"
"Vertrek daar!"
"Doe het".
"God wil niet dat je omkomt"

Verbreek alle wereldse banden en verbonden!
Of heb je zoals Paulus dat zegt een ongelijk span aangetrokken?
Hij zegt in 2 Korinthe 6 vers 17: 
"Ga daarom uit hun midden weg en zonder u af, zegt de Heere, en raak het onreine niet aan, en Ik zal u aannemen".
Zonder je af van de wereld.
Gooi Netflix de deur uit!
Verlaat de godsdienstige wereld van het Christendom.
Ga weg daar waar het werk van de Geest wordt geminimaliseerd.
Of zelfs niet meer wordt (h)erkend.
Of zodanig gemanipuleerd dat Gods kracht niet meer ervaren wordt.
Verlaat die wereld die voorbijgaat met al haar verlangens!
Breek met al je wetteloosheid.
Scheur je los van Belial.
"Verlaat je ongerechtigheid".

Ik stop ermee...
om naar kerken te gaan.
Kerkelijke leiding te overtuigen.
Ik kan ook geen deel meer hebben aan hun werken, aan hun overtuigingen.
En er mede verantwoordelijk voor te zijn.
Ik merk dat het mij in de afgelopen jaren ook heeft beziggehouden.
Het vermoeit en al je niet uitkijkt, put het je uit.
En dat terwijl daar vrijwel geen mensen, door het geloof in Jezus, worden toegevoegd.
Of slechts hier en daar eentje.
Laat staan dat de gemeenten na verloop van korte tijd vermenigvuldigen.
Zoals in de Handelingen tijd.
Handelingen 16 vers 5: “De gemeenten dan werden bevestigd in het geloof en namen dagelijks in aantal toe”.
Ik kan ook dat niet meer meemaken...
Ik zie op nogal wat plekken vrouwen in de leiding en onderwijs.
Nogal eens oneerbaar gekleed.
Dan moet ik mijn ogen bewaken zoals Job dat deed.
Job 31 vers 1: “Ik heb een verbond gesloten met mijn ogen; hoe kan ik dan begerig naar een jonge vrouw kijken?”
Moet je je voorstellen…
Je zit in een kerkelijke gemeente...
Of je bent aanwezig bij een godsdienstig evenement.
En dan moet je voorkomen dat de onreine verzoekingen binnenkomen…
Verleidingen je voorgeschoteld krijgt door iemand op het podium.
Of op een preekstoel!
Raakt het Lichaam van Christus hierdoor niet ernstig verzwakt?

Waar zijn de godzalige mannen vol met de Heilige Geest?
Zoals Stephanus...
Of zoals Micha zegt van zichzelf in hoofdstuk 3 vers 8: 
"Ik daarentegen ben vol van de kracht van de Geest van de HEERE, van recht en heldenmoed, om Jakob zijn overtreding te verkondigen en Israël zijn zonde".
Is het Lichaam van Christus Jezus hier in het westen vervrouwelijkt?

Ik zie vrouwen die dopen.
Ik lees ook dat niet in de Bijbel, Gods woord.
Het Woord van God dat levend, krachtig en scherper is dan een tweesnijdend zwaard.
De Goddelijke orde is God, Christus, man en vrouw.
1 Korinthe 11 vers 3: “Maar ik wil dat u weet dat Christus het Hoofd is van iedere man en de man het hoofd van de vrouw en God het Hoofd van Christus”. 
Geen onderscheid maar wel de Goddelijke orde.
Niet alle functies staan open voor vrouwen.
Dat vindt God!
Wordt Gods Geest hiermee niet ernstig bedroefd en wellicht uitgeblust?
Wat moet ik ermee?
De apostelen wisten het wel. In hun boek, getiteld 'Constitutions Of The Holy Apostles' schrijven zij het volgende over de positie van de vrouw binnen de gemeente van Jezus Christus. De titel van het stukje luidt: 'That Women Ought Not to Baptise, Because It is Impious, and Contrary to the Doctrine of Christ. 
XI. Now, as to women's baptizing, we let you know that there is no small peril to those that undertake it. Therefore we do not advise you to do it; for it is dangerous, or rather wicked and impious. For if the "man is the head of the woman", and he be orginally ordained for the priesthood, it is not just to abrogate the order of the creation, and leave the principal to come to the extreme part of the body. For the woman is the body of the man, taken frpom his side and subject to him, from whom she was seperated for the procreation of children. For says He, "He shall rule over thee". For the principal part of the woman is the man, as being her head. But if the foregoing constitutions we have not permitted them to teach, how will we allow them , contrary to nature, to perform the office of a priest? for this is one of the ignorant practices of the Gentile atheisme, to ordain women priests to female deities, not one of the constitutions of Christ. For if baptism were to administered by women, certainly our Lord would have been baptized by His own mother, and not by John; or when He send us to baptize, He would have sent along with us women also for this purpose. But now He had nowhere, either by constitution or by writing, delevered to us any such thing; as knowing the order of nature and the decency of the action; as being the Creator of nature, and the Legislator of the constitution. 
Ik trek het gewoon niet meer.
Om om te gaan met al die verschillen en dwalingen…
Geen dagelijkse groei in veel, erg veel kerkelijke gemeenten te zien…
Het oordeel begint van het huis van God!
Het beangstigt mij want daardoor hebben wij een goddeloze regering.
En zijn en komen de oordelen over ons en ons land.
Ik wil daar geen aandeel meer aan hebben.
Kostbare tijd nutteloos besteden...
In de tijd van de apostelen werden dagelijks mensen toegevoegd aan die honderden kleine huisgemeenten.
Dat wil ik terugzien in mijn bediening!
Samen met mijn broeders en zusters!

Bloed van onze handen...
En ergens diep van binnen raakten mijn woorden mijzelf ook.
Ik kom zoveel verlorenen tegen waarvoor ik geen tijd heb.
Deze zondagmorgen op dat marktplein in Steenwijk, opnieuw.
Bij alle eerdere tentdiensten ook.

Soms is het ten hemel schreiend wat mensen daar te horen krijgen.
De gelijkenis van de verloren zoon geestelijk verkracht.
De verloren zoon en zijn oudere broer zouden Izaäk en Ismael zijn.
En dat terwijl de context de vrome murmurerende farizeeën zijn.
Nooit geweten dat de misleiding rond Israël zo ver zou gaan.

Of dat het alleen over aards geluk gaat en over God.
Het allemaal horizontaal en aards blijft, tijdelijk en natuurlijk.
En dus niet daadwerkelijk transformeert naar Gods wil en liefde.
En niet verandert naar het beeld van Christus Jezus, naar Zijn volheid.

En als ik al dat kerkelijke,
dat geestelijk-dode-samenklonterende,
dat niet-vermenigvuldigende niet zou loslaten…
dat kerkelijke Babylon niet zou verlaten...
Als ik niet, ook op zondag, de straat op zou gaan
ook op die dag niet de stegen in en de landwegen op zou gaan
om het huis van mijn Heer en Koning vol te maken….
Zou dan ook hun bloed van mijn hand geëist (kunnen) worden?!

Aanbidding...
Soms merk ik dat men in de aanbidding God lijkt te dwingen.
Dwingen om Zijn Geest te sturen.
Ik ben erg voor aanbidding en vernedering en knielen voor Zijn aangezicht.
God wil aanbeden worden in geest en waarheid!
De Vader zoekt zelfs zulke mensen.
Ik ben voor lofprijzing in psalmen, gezangen en geestelijke liederen!
Voor de wijn van de Heilige Geest
Je kunt echter ook gaan denken dat je God hiermee kunt dwingen.
Hij houdt Zich graag aan Zijn beloften!
Echter ik heb geleerd dat Hij Zich niet laat dwingen.
Ook niet door onze aardse aanbidding naar onze wensen, die wellicht soms, 
of misschien wel vaak aards en op ons zelf gericht zijn?

Jezus op straat brengen...
Ik ga stoppen met kerkgang op zondag.
Ik ga kerk houden op straat, ook die dag.
Het verlorene opzoeken.
Gaan voor die ene…

Daar de treurende troosten.
Gebrokene van hart helen.
De gevangenen en gebondenen de vrijheid van Jezus uitroepen.
Eenvoudigen van hart het Evangelie prediken.
Het aangename jaar van Gods vreugde vieren.
Sieraad voor as geven.
Vreugdeolie voor rouw,
En lofprijs voor een benauwende geest.

Daar de onderlinge bijeenkomsten houden.
In het midden van hun leefstijl, geloof, ongeloof en goddeloosheid aanwezig zijn.
Aanwezig zijn met het glinsterende licht van Jezus Christus op mij.
De heerlijkheid van de Geest op hen laten neerdalen…
Zij moeten de blijde boodschap van hoop van Gods Koninkrijk horen.
Want het geloof is door het gehoor en het gehoor door het woord van God.
En hoe zullen zij in Hem geloven van Wie zij niet gehoord hebben?

Ik ga op de zondagen gewoon kerk houden op straat!
Vergeving van zonden 
en eeuwig leven verkondigen, 
avondmaal vieren en 
dopen.
Jongeren en ouderen tot Jezus leiden, 
dopen in water en Geest en 
discipelen op straat.
Spreuken 24 vers 11: “Red hen die opgepakt zijn om te sterven, wee als u zich afzijdig houdt van wie wankelend ter slachting gaat”. In de SV staat "hen die ten dode wankelen". of zoals Judas zegt: "Red anderen echter met vrees, en ruk hen uit het vuur. U moet ook het onderkleed haten dat door het vlees bevlekt is".
Vreugde van oogsten, vissen en smeken...
Ik en een aantal van mijn broeders en zusters zijn Gods arbeiders.
Wij oogsten voor de Heer van de oogst, Jezus Christus.
Wij vissen voor onze Redder op Zijn visserijvloot.
Wij smeken voor verzoening met God wiens ambassadeur wij zijn.

Ook al ligt al een deel van de oogst te rotten...
Wij gaan erop uit.
Niet in eigen kracht maar door de kracht van de Heilige Geest.
De vreugde ervaren en meemaken.
Als een dode zondaar, weer levend wordt van binnen.
Horen van rust die naar binnenkomt.
Van bovennatuurlijke blijdschap.
Van lichtjes in de ogen...

De eeuwigheid te zien neerdalen in hen.
Door de onuitputtelijke liefde van Jezus en Zijn Vader.
Ik weet het, ik geloof dat en ik ervaar het.
Ik ben erbij en ik zie het voor mijn ogen gebeuren.
Ik houd van die Jezus Die onmiddellijk doet wat Hij beloofd heeft.
Ik heb Hem lief Die mijn ziel bemint!
Ik doe wat Hij gezegd en gedaan heeft. 
Soms struikelend, soms getackeld door de boze.
Desondanks volg ik Hem... alleen!
1 Johannes 2 vers 6: “Wie zegt in Hem te blijven, moet ook zelf zo wandelen als Hij gewandeld heeft”.
Dat heeft Johannes over Hem -de enige Weg, de Waarheid en het Leven-, gezegd.
Ik hoef slechts van Hem te getuigen.
Want de getuigenis van Jezus, is profeteren!
En zijn er daarom niet twaalf uren in een dag?
Johannes 11 vers 9: “Jezus antwoordde: Zijn er niet twaalf uren in de dag? Als iemand overdag loopt, stoot hij zich niet, omdat hij het licht van deze wereld ziet”.
Ik ervaar geen dwang bij Jezus en Zijn Vader.
Wel de hartstochtelijke passie van de Heilige Geest voor de verlorenen!
De vreugde Hem voorgesteld!
Er is betaald voor al die mensen in de zieke, verloren en gebroken wereld.
‘Deepdown’ borrelt deze openbaring omhoog.
Met meer kracht dan ooit!
Daar ben ik, zijn wij toe geroepen!
Staat er niet in 1 Petrus 2 vers 21: “Want hiertoe bent u geroepen, omdat ook Christus voor ons geleden heeft; Hij laat ons zo een voorbeeld na, opdat u Zijn voetsporen zou navolgen”.
De wereld om mij heen gaat naar het oordeel en de hel.
Daarom wil ik meer van die innerlijke ontferming van Jezus!
Voor de dwalende menigten zonder herders!
Meer van die barmhartigheid voor mensen die nog zonder Jezus zijn.

Meer huilen over het kerkelijke Jeruzalem met de vervallen muren en de verbrande tempel. 
Over de open poorten, zonder deuren.
Alles komt naar binnen!
Treuren en werken zoals Nehemia deed!


Het is niet zozeer teleurstelling die mij hierheen drijft.
Het is de roep van Mijn Meester.
Ik heb geen tijd meer te verliezen aan dingen die niet (helemaal) waar zijn.
Die niet alleen om de kern gaan.
De kern: Jezus Christus en Die gekruisigd, gestorven, begraven en na drie dagen opgestaan uit de dood. En alleen die hemelse boodschap van genade en leven ook op zondag op straat te verkondigen.

'By the way… donot follow me!'
'Follow Jesus, Him alone!'
'He is the Lamb, slain before the foundation of this world!'

Waarvan acte op 20 september 2025.

Cees van Beek, Evangelist bij de Stichting “Levend En Stromend Water”.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Posts (Atom)