Samuel Logan Brengle: "Hoe verlies je je geestelijke kracht?"

"Vind je een heilig leven moeilijk?"

"Nou, ik kijk weleens filmseries..."

"Op Netflix soms?"

"Ja, een serie moet ik dan uitkijken, of ik wil of niet"

"Ik kan het dan niet uit stellen om een volgend deel te kijken"

"Helpt het je om heilig te leven?"

"Zal ik eerlijk zijn?"

"Tuurlijk, God weet de waarheid toch al?!"

"Ik heb het soms nodig om alles aan te kunnen"

"Ontspanning in het wereldse?"

"Ja, en zo nu en dan een voetbalwedstrijd kijken"

"Dat hoor ik inderdaad wel meer dat dat gewoon moet kunnen"

"Of dan lees ik ineens de Telegraaf, leest gewoon even makkelijk weg"

"En De Wereld Draait Door dan?"

"Ook dat ja... je moet toch weten wat er leeft?!"

"En Boer zoekt vrouw?"

"Dat is zo menselijk wat je daar ziet en hoort, niks mis mee"

"Gaat de wereld dan niet voorbij met al haar begeerlijkheden?"

"Het moet toch kunnen...!?"
Velen wedergeboren gelovigen vinden dat er van alles moet kunnen. Nee... dat noemen zij niet het zondigen op de genade. Volgens een aantal komt het allemaal niet zo nauw, niet zo precies. anderen zeggen dat het gewoon bij het leven van vroeger hoort dat zij nog niet de baas zijn, of nog niet hebben afgelegd. 

Zij leven ondanks dat zij vrijgesproken van schuld en schaamte en al hun zonden zijn vergeven als een soort "twee-mens". Als "een gerechtvaardige zondaar" waarin de zonde nog woont die het verkeerde, het kwade dan doet. Die is volgens hen verantwoordelijk dat zij zo leven. Zij willen het goede wel doen maar het kwade is hen altijd de baas, uiteindelijk. Zij praten zo hun gespleten, hun dubbelleven goed.

Op een of andere manier hebben zij ook niet de innerlijke geestelijke wilskracht om voortdurend "nee" tegen te zeggen als het kwade langskomt. En het kwade komt vaak langs, zij worden erdoor gebombardeerd. Daarom is dat "dubbele" erin geslopen en een moeizame en taaie gewoonte geworden. 

Zo van...
"Je moet toch gewoon ook middenin de zomer naar het strand kunnen gaan... dan kijk je toch gewoon de andere kant op!"

"Mooi toch die series op Netflix... nou ja er is inmiddels ook een Christelijke Netflix dus waar zeur je nu toch over? 

"Ik heb het echt nodig voor ontspanning, die meezingers op 538. 'k Ben de hele dag zo in touw, ook met God hoor. Ik luister ook Gospelmuziek en zing soms een Psalm..."

"O ja... de Efteling met wel veel sprookjes maar wat is er verkeerd aan dan? Dat "beetje" magie kan toch geen kwaad en die spookhuizen en griezelpaleizen die moeten de kinderen toch een keer meegemaakt hebben?"

"En zo nu en dan een romantische boek met wat erotiek, of een boulevardblad, of een seksistisch filmpje en een plaatje bloot, dat kan toch geen kwaad? Het is zo menselijk en van dat bloot leer je hoe het nog meer en anders kan!"

"Ja hoor, je kunt gewoon naar een stadion gaan voor een wedstrijd te volgen.

"Of je dat nu op TV ziet of 'life' meemaakt, daar zit toch geen verschil in?! Ja, er wordt in het stadion wel heel erg gevloekt als het misgaat, vreselijk gescholden op de tegenpartij. En men drinkt er stevig en geslikt en er is ook vechten onder elkaar... Maar 'so what'? Doe toch niet zo vroom, ieder zijn ding toch!?"

"Gewoon een beetje grappen ten koste van elkaar op Whatsapp of Facebook dat hoort erbij, toch? Iedereen doet eraan mee!" Trouwens daar vind ik vaak wel erkenning op de sociale media...

En natuurlijk naar Bijbelstudie en 

de vakantie Bijbelclub leiden en
een steunpunt voor evangelisatie in een andere stad opzetten,

naar de kerk en 

aan het avondmaal... 

maar 's avonds is toch Koning Voetbal aan de beurt en "Boer zoekt vrouw"...

Vuur in je boezem...

Zal dit soort ontspanning, dit wereldse plezier hen dan niet beïnvloeden,

zal dit gedrag hun kinderen rein laten,

zal dat hun relatie met Jezus en Zijn Vader door de Geest niet in de weg gaan zitten?

Denken zij nu echt dat de inwonende Heilige Geest daar ongevoelig voor is wat er op de schermen van hun gedachten langskomt bij Hem?

Veronderstellen zij nu werkelijk dat alles wat de inwonende Geest ziet en hoort, dat Hij dat wel voor lief zal nemen? Dat Hij daardoor niet diep geraakt zal worden?

Geloven zij niet meer in dat het kwaad hen kan besmetten, hun denken, doen en laten kan met smerigheid, met onreinheid kan beïnvloeden?

Is het dan niet meer waar wat Salomo daarover gezegd heeft in Spreuken 6 vers 27 en 28: "Zal iemand vuur in zijn boezem nemen en zullen dan zijn kleren niet in brand vliegen? Als iemand op gloeiende kolen loopt, zullen dan zijn voeten niet verbranden?"

Is het toch mogelijk dat zij er niet besmet worden als zij weer in die wereld van vermaak en zonden leven of in afglijden?

Ook godsdienst is als een vuur in de boezem, het verspreidt zich in je hele bestaan en je bouwt erop naast het bloed van Jezus. Het wordt een twee heren dienen als je allerlei vrome en op zichzelf goede dingen doet die Jezus niet vraagt.

Wereldmijding...

God roept hen en ons op om juist de besmettingen van de wereld, ook die van dode godsdienst want dat is ook werelds, te ontlopen, ervan weg te blijven, juist die te vermijden.

Die oude apostel Johannes wist het wel dat dat liefhebben van de wereld en alles wat daaruit komt niet te combineren valt met de liefde van de Vader. Dat de verlangens die de voortkomen uit het kijken naar, uit het innerlijk verlangen naar wereldse eer en godsdienstige roem en aanzien en daarin leven en de aardse verlangens van bevrediging niet van God de Vader vandaan komt maar van de wereld. En dan schrijft die oude apostel die treffende woorden: "De wereld gaat voorbij met al haar verlangens, al haar begeerten maar wil de wil van God doet blijft tot in het eeuwige leven!"

Dat zei Johannes...
niet om vroom te gaan leven,
niet om een monniken- of nonnenleven te stimuleren,
niet om schijnheilig te gaan leven,
niet om te gaan denken dat God dan meer van ons houdt,
niet om te denken dat wij hierdoor beter in ons vel te zitten,
niet om...

Nee, maar hij zei dat omdat hij en wij van Jezus houden en Hem willen volgen in Zijn reinheid, Zijn heiligheid en zonder vlek of rimpel willen leven in het midden van een wereld die in het boze ligt!

Weten wij nog wel dat heiligheid...

iets moois is?

iets buitengewoon waardevols is,

iets is dat ons zo rijk maakt in Hem,

iets dat als een diamant is die uitbundig schittert in alle facetten,

iets is dat sterk aantrekt in plaats van afstoot,

een bewaarde schat die duur gekocht is?!

Dat die heiligheid in en op ons is als het opstaan, als het schitteren, als het glanzen in de duisternis en dat dat mensen juist aantrekt in plaats van afstoot!

Het Leger des Heils in oude tijden... 

William en Elizabeth Booth waren ook bekend om hun innerlijke heiligheid die aan de buitenkant eraf straalde, ook bij zijn mede commandanten was dat het geval. Zij predikten het zelfs!

Een van hen, Dr. Samuel Logan Brengle (1860 – 1936), een 'Commissioner' schreef een boekje over heiligmaking. In een van de hoofdstukken gaat hij in op hoe wij, als wedergeboren gelovigen, onze geestelijke kracht kunnen verliezen, af kunnen vallen van ons geloof en de tegenwoordige wereld, net als Demas, weer lief kunnen krijgen. Lees wat Samuel Brengle 100 jaar geleden hierover te zeggen had. 

Hoofdstuk 9 Hoe men geestelijke kracht kan verliezen.

Een man van God met grote bewogenheid voor zielen, vertelt in een van zijn boeken dat hij op zekere dag bij iemand op de thee werd genodigd. Hoewel er tijdens de gesprekken geen enkel verkeerd woord viel, ontdekte hij in de avondsamenkomst die hij moest leiden, dat zijn ziel net op een slap gespannen boog leek. Hij miste de kracht om “de pijlen van de Koning in het hart van diens vijanden te schieten”. Dat had hij tijdens zijn theevisite verspeeld.

Ik heb een heilsofficier gekend, die al zijn geestelijke kracht liet wegvloeien vóór hij naar de samenkomst ging. Dat kwam zo. Wij moesten eerst vijf kilometer met de bus afleggen om de zaal te bereiken en tijdens de gehele rit praatte aan een stuk door over van alles wat niets met de komende meeting te maken had. Er werd niets verkeerd gezegd, er werden geen zondige onderwerpen aangeroerd, maar zijn geest werd door al dat nutteloze gepraat afgeleid van God en van mensen tegen wie hij straks zou moeten spreken en bij wie hij er op aan zou moeten dringen zich met God te verzoenen. En het resultaat was dat hij krachteloos voor zijn gehoor stond in plaats van bekleed te zijn met macht. Ik herinner mij de samenkomst nog heel goed. Op het gebed viel niets aan te merken, maar er was geen gloed in. Het waren woorden, woorden en nog eens woorden! Ook de Bijbellezing en de toespraak waren goed. Hij zei vele ware en zelfs voortreffelijke zinnen - maar de kracht ontbrak. De soldaten maakten een onverschillige indruk, de zondaren luisterden zonder interesse, de hele samenkomst was een saaie aangelegenheid. Nee, deze officier was zeker geen afvallige. Hij was ook geen man zonder pit. Integendeel, hij was een van de meest levendige officieren die ik kende. Maar zijn fout was, dat hij tijdens de busrit al zijn energie verbruikt had door zijn waardeloze gepraat, terwijl hij stil had moeten zijn en contact met God had moeten zoeken, zodat zijn ziel brandende was van geloof, hoop en liefde en hij vol heilige verwachting zijn plaats op het podium had kunnen innemen.

God zegt: “Indien gij spreekt wat waarde heeft zonder vermetele taal, zult gij als mijn mond zijn” (Jeremia 15 vers 19). Denk u eens in! Deze officier had de bijeenkomst kunnen leiden met kracht en zijn mond had voor de toehoorders kunnen zijn als de mond van God! Zijn woorden hadden levend en krachtig kunnen zijn en scherper dan enig tweesnijdend zwaard zó diep doordringend, dat het vaneen scheidt ziel en geest, gewrichten en merg, en de overleggingen des harten; de gedachten had kunnen schiften (zie Hebreeën 4 vers 12). In plaats daarvan leek hij op Simson, nadat Delila diens haren had afgeschoren – krachteloos en in niets verschillend van andere mensen.

Er zijn vele manieren om onze kracht te verliezen. Ik heb een soldaat gekend, die elke avond voor de samenkomst heel vroeg aanwezig was. Maar in plaats van stil te zijn voor God en zich uit te strekken naar meer geloof en liefde, bracht hij zijn tijd door het spelen van zachte dromerige muziek op zijn viool. Ofschoon men hem liefdevol waarschuwde , ging hij hiermee door, totdat hij openlijk afviel.

Ik heb mensen gekend, die hun kracht lieten wegvloeien door het maken van grappen. Zij meenden op deze manier humor in de prediking te moeten inlassen. En het geheel werd ook wel levendiger, maar het was niet het leven van God en het sprankelende van de Heilige Geest. Ik wil hiermee niet beweren dat iemand die met de Heilige Geest vervuld is dat nooit zou mogen doen. Integendeel! Hij kan zich veroorloven buitengewoon gevatte dingen te zeggen. Maar Hij zal dat nooit doen om zijn publiek mee te amuseren. Het moet spontaan opwellen en er niet “met handen en voeten bijgesleept worden”. Het moet in de vreze des Heren geschieden en niet uit oppervlakkigheid of in een behoefte om te schertsen.

Wie verlangt naar een samenkomst vol leven en kracht, moet bedenken dat niets in staat is om de Heilige Geest te vervangen. Hij is de krachtbron! En waar Hij gezocht wordt in ernstig en gelovig gebed, zal Hij komen, hoe klein de samenkomst ook moge zijn - dit zal machtige gevolgen hebben. Jezus zei: “Wanneer u bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bid daar tot Uw Vader in het verborgene; en uw Vader Die in het verborgene ziet, zal het in het openbaar vergelden” (Mattheus 6 vers 6). Hij ZAL dat doen, gezegend zij Zijn heilige Naam!

Ik ken een man, die wanneer het hem mogelijk is, voor elke samenkomst een uur alleen met God doorbrengt. Als hij dan gaat spreken, doet hij dat in betoning van Geest en kracht. Wie ernaar verlangt om over kracht te beschikken als hij deze nodig heeft, moet leren wandelen met God. Hij zal een vriend van God moeten zijn. Hij zal er steeds zorg voor moeten dragen dat de weg tussen God en zijn hart niet versperd wordt. Van zulk een man wil God “de Vriend” zijn en Hij zal hem zegenen. God zal hem Zijn geheimen toevertrouwen. Hij zal hem tonen hoe hij de harten van de mensen kan bereiken. 

"Zonder heiligmaking zal niemand God zien! 
Hebreeën 12 vers 14"

Hij zal wat duister is voor hem in het licht brengen, kromme paden recht en hobbelige wegen vlak maken. Hij zal God aan zijn zijde hebben en door Hem geholpen worden. Zulk een mens moet voortdurend waken over zijn mond en hart. David bad: “Here, stel een wacht voor mijn mond en waak over de deuren van mijn lippen” (Psalm 141 : 3). En Salomo zei: “Behoedt uw hart boven al wat te bewaren is, want daaruit zijn de oorsprongen des levens” (Spreuken 4 : 23). Hij moet wandelen in een ononderbroken gemeenschap met God. Hij moet een geest van vreugdevolle overpeinzing aankweken, waardoor hij zich steeds van de tegenwoordigheid van God bewust is.

“Verlustig u in de Here”, zegt de Psalmist (Psalm 37 : 4) O, hoe gelukkig is de mens die in God zijn verlustiging vindt; hij is nooit eenzaam omdat hij God kent, met Hem spreekt en zich in Hem verheugt. Hij beseft hoe liefdevol God is en zet zich in om Hem ook van ganser harte lief te hebben, te dienen te vertrouwen!

Mijn vriend “doof de Geest niet uit” (1 Thess. 5 : 19), dan zal Hij u ook leiden Hem zo te kennen en lief te hebben. God zal een instrument maken van Zijn kracht.

Appèl

Als je zo wel door wilt leven, er is geen dwang bij Jezus. Leef dan "gewoon" zo verder... en bedroef dagelijks de Heilige Geest en breng de "Galaten 5-vruchten" van het vlees voort en beërf het Koninkrijk niet!

Als je niet zo door wilt leven, draai je dan om, bekeer je ervan en leg je eigen manier van leven af als een levend offer op het brandofferaltaar van Jezus. Laat de Heilige Geest over alles oordelen of het kan of niet. Laat alles van je afbranden wat geen Jezus is! De Geest is ook de Geest van uitbranding en van oordeel (Jesaja 4 vers 4). 

Leef Jezus voluit in deze wereld en laat door jou heen Jezus zien. Want daartoe zijn wij geroepen om het karakter van Hem te laten zien aan een verloren, een gebroken en veelal zieke mensheid en om de werken van Jezus te doen, en nog meer!

De werken van Jezus waren: Het prediken van het nabije Koninkrijk zieken genezen, melaatsen reinigen, duivels uitgooien en doden opwekken. Hij zegt dat wij dat voor niets gehad hebben en moeten weggeven voor niets. Precies zoals Petrus tegen de verlamde man in Handelingen 3 vers 6 zei: "Zilver of goud dat heb ik niet maar wat ik heb (!) dat geef ik u, in de Naam van Jezus, de Nazarener, sta op en loop".

In de wereld en niet ervan...
Ga plaatsen uit de weg waar je besmet kunt worden en heb de mensen lief die je onbedoeld en onbewust willen besmetten.

Mis je de eigen kracht nog steeds om het geestelijke leven in overwinning te leven, laat je dan dopen in de Heilige Geest voor kracht en ontvang Zijn gaven.

En als Jezus tegen je iets zegt, doe het gewoon onmiddellijk. Uitgestelde gehoorzaamheid, is ongehoorzaamheid, toch?!

Als Hij gezegd heeft dat je moet laten dopen, doe het gewoon! 
Verbrandt alle schepen van wat het ook is achter je! 
Volg alleen Jezus!
Luister alleen naar Hem!

Hulp
Als er ouderen en jongeren zijn die Jezus zo zoeken en naar dat diepere leven met Hem verlangen dan ben ik er voor je om je daarbij te helpen.

Zoekenden...

Ook als je Hem 
nog niet hebt aangenomen, 
nog steeds niet bent wedergeboren, 
nog steeds als een vermoeide en belaste zondaar, of zondares ergens ronddwaalt in desolate plaatsen, 
nog als een geestelijke dode op zoek naar het eeuwige leven... 

Kom dan! Nu is het tijd om naar huis te komen, je eeuwige bestemming te bereiken bij God de Vader want de avond valt en de duisternis komt eraan!

Contact
"App" mij gerust op 06-51046981.
Mailen kan ook: levendenstromendwater@gmail.com.