Twee jonge mensen komen tot Jezus door woorden van kennis!

"Ik sprak met haar"

"De Heilige Geest zei tegen mij: "abortus!"

"En nog eens later: "misbruik"

"Zij kromp in elkaar en begon te huilen..."

Het was op een gewone maandagmorgen in dit najaar.

Eerst moest ik even langs de garage om een storing in het elektronische circuit van mijn auto te laten resetten. 

Toen dat gebeurd was, ging ik langs de apotheek om medicijnen op te halen. Terwijl ik mijn auto parkeerde, zag ik op een bankje aan de rand van de parkeerplaats twee volwassen jonge mensen zitten. 

Ze dronken wat en waren druk in gesprek.

Naast hen op de bank stonden een paar blikjes, waarvan ik vermoedde dat die leeg waren.
Nu verzamel ik graag lege blikjes om het statiegeld ervan in een potje te doen en dan het geld over te maken naar de SDOK. 

Dat is een stichting voor hulp aan vervolgde christenen.

Toen ik terugkwam uit de apotheek, zaten deze jonge man en vrouw (ik schatte ze tussen de vijfentwintig en dertig jaar) er nog steeds. Hmmm.... 

Ik dacht: “Die zullen zo wel weggaan, als hun pauze (?) om is en dan kan ik die blikjes met goed fatsoen meenemen.” 

Dan maar even langs een winkel vlakbij voor de wekelijkse folder en toen weer terug. 

De twee zaten er nog steeds. 

Nu ruim ik ook wel eens zwerfvuil op, als ik daarbij een blikje vind. 

Zo begon ik al iets van wat daar lag in afvalbakken te doen en ook in een afvalbak die naast hun bankje stond. 

Ze staken hun duim omhoog en vroegen of ik ook een biertje wilde. 

"Nou nee, niet om half elf ’s morgens maar bedankt voor het aanbod". 

Ik begon een gesprek, dat naderhand ruim een half uur bleek te duren.

Zij vertelden mij waar zij vandaan kwamen en wat voor werk zij doen. 

Hij, buitenlander, sprak nog weinig Nederlands. 

Verstond het wel een beetje.  

Zij blijkbaar Nederlandse.

Hard werkende mensen, begreep ik uit hun verhaal.

Veel op reis.
Beiden met een vriendelijke uitstraling.

Het was een geanimeerd gesprek.

Zij vertelden me het een en ander over hun werkzaam leven in een nogal onchristelijke omgeving.

Op een gegeven moment vroeg ik hen wat zij vinden van het christelijk geloof. Heb je daar iets mee? 

De vrouw gaf aan dat ze daar vroeger wel wat van gehoord had en wel gelooft dat God bestaat en Jezus. Ja daar wist ze ook wel wat van. “De Weg, de Waarheid en het Leven.” zei ze.

In Johannes 14 vers 6 zegt Jezus tegen Thomas: "Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij". Er is géén enkele andere weg naar de hemelse Vader dan via Jezus. Soms beweren mensen weleens dat er vele wegen naar God leiden. Jezus maakt ons echter duidelijk dat dat niet zo is. Hij alleen brengt ons weer terug bij de enige levende God! Elke andere weg is een dwaalspoor en leidt tot de eeuwige dood.

De man zat wat ongemakkelijk te lachen en verklaarde in het Engels niet zo met het geloof bezig te zijn. 

Hen onder andere verteld dat de Here Jezus inderdaad voor ons mensen ontzettend belangrijk is.

Ik zei: "Want wat Hij aan het kruis deed, deed Hij ook voor mij en jullie. We hebben allemaal verkeerde dingen gedaan in ons leven, jullie ook, en daar hebben we vergeving voor nodig. We moeten Jezus in ons leven toelaten. Zodat Hij onze zonden kan wegnemen en in relatie brengen met de Vader".

Zij luisterde heel aandachtig en zei af en toe wat tegen hem in zijn taal. 

Hij begreep nu ook wat er gezegd werd en ik zag hem serieuzer kijken, nadenken. 

Ze gewezen op de Bijbel, waarin we zo mooi God en Jezus kunnen leren kennen. Hoe we inderdaad het Leven kunnen leven, in relatie met de levende God. 

"Hebben jullie een Bijbel?"

Ze schudden van nee.
Uit de auto een NT gehaald (ik heb altijd wat bij me in jaszakken of auto) en aan haar gevraagd of ze deze, in het Nederlands, kon lezen en wilde hebben. 

Ja, dat was goed. 

Aan hem gaf ik de sleutelhanger met QR-code om de Bijbel op de telefoon te kunnen lezen in zijn taal.

Verder in het gesprek. 

Ik kreeg in gedachten dat zij een abortus had ondergaan. 

Uit ervaring met het luisteren naar de stem van de Heilige Geest en te vragen of deze gedachte van Hem is, zei ik dat tegen haar. 

"Je hebt een abortus gehad, hè?"

Ze boog haar hoofd en knikte. 

Ik was even stil. 

Toen vroeg ik of het van hen beiden was geweest. 

Ze zei zachtjes "Ja" en zei toen weer wat tegen haar vriend.

Hij keek nu héél serieus. 

Hen verteld dat de Here Jezus kan helen, herstellen, vergeven en nog zoveel meer. 

En nog veel meer verteld, wat de Bijbel zegt over de liefde en genade van God.
“Laat Hem toe in je leven. Heb je dat wel eens echt gedaan? Vandaag kan de dag van je redding zijn!” 

Blijkbaar was zij er aan toe om dat nu te doen, want ze begreep de tekst:
“Wie met zijn hart gelooft en met zijn mond belijdt dat Jezus Heer is, zal behouden zijn".

"Zullen we samen naar Jezus toe gaan? Hij kan jouw leven veranderen, herstellen" zo zei ik tegen haar.
Dat wilde ze. 

Ze bad me na in de woorden die getuigen van het begrijpen van zonde, vergeving en genade en het leven toevertrouwen aan Jezus. 

Hem volgen, leren van Hem.

Toen vroeg ik of ik voor haar mocht bidden. 

Dat was goed. 

Ik heb de Here gevraagd voor innerlijke genezing van de voortdurende, schurende pijn van de abortus.
En ik kreeg in gedachten: en ook voor misbruik ook voor misbruik.

Toen ik dat laatste uitsprak, dook ze in elkaar en ging huilen. 

De Heilige Geest gaf me nog meer woorden van troost, genezing, hoop. 

Gebeden voor vervulling met de Heilige Geest. 

Na het gebed gevraagd of ze misschien wat ervaren had. 

"Ja", zei ze. “Alsof ik droomde, zweefde. Van binnen is het licht. Kippenvel over mijn lichaam.” 

Tranen in haar ogen. 

Hij was zichtbaar geraakt door wat er gezegd werd en gebeurde bij haar.

“En jij? Wil jij ook niet naar Jezus gaan?” 

Opeens zag ik het kleine rode boekje steken in het NT dat ik haar gegeven had, waar zo mooi in staat hoe je tot Jezus mag komen.
Met hem bladzijde voor bladzijde doorgenomen (in het Engels, wat hij goed verstond en zij zei ook telkens wat in hun taal). 

Bij de tekening van de kloof, die de zonde voorstelt en daarmee de scheiding van God, waar het kruis van Jezus over ligt, vroeg ik: “Waar sta jij?” 

Hij wees ergens halverwege. 

“Wil jij ook niet naar de overkant, naar God toe? Begrijp je wat we hier net doorgenomen hebben?” 

Ja, hij was nu ook bereid.

"Dank U Heilige Geest, voor Uw werk, hier en nu!" 

Zo mocht ik ook hem bij de Here Jezus brengen.

Gebeden voor vervulling met Zijn Geest. 

Allebei een knuffel gegeven. 

Daarna hen onder andere nog op het hart gedrukt de Bijbel te gaan lezen. 

Christenen op te gaan zoeken, die hen verder kunnen helpen. 

Mijn kaartje gegeven, want ze mogen me bellen als het nodig is. 

En als zij willen, mij over een poos vertellen hoe het met hen gaat.

Het was goed zo. 

Ah, ik moest de lege blikjes meenemen, wezen ze. 

O ja, daar begon het mee.
Ik stapte in de auto. 

Reed de parkeerplaats bijna af. 

Ze stonden ter hoogte van mijn auto, maar hadden daar geen oog voor. 

Waar keken ze dan wél naar, armen stevig om elkaar heen?

Ze keken met een blij gezicht en wezen naar het kruis, hoog op de kerk recht tegenover hen!
Pas na een poosje keken ze om, toen zwaaide ik en reed weg.

Vervolg...

Anderhalf week later zie ik ze opeens weer. 

Zittend op de trappen van een kerk, een eind verderop.

Ik ben verrast ze weer te zien. 

Zij ook mij.
Ze nodigen me uit naast hen te komen zitten. 

Nu heb ik voldoende gelegenheid om dóór te vragen. 

Waarom zijn ze hier nu? 

Moeten ze niet aan het werk?

En nog meer belangstellende vragen.

Zij vertellen.

Zij heeft een bijna-dood ervaring gehad en zegt daarbij Jezus te hebben “gezien”. Een tunnel-licht.
En vertelt nog meer over haar verleden. 

Inderdaad klopte dat van abortus en misbruik. 

Daarnaast nog veel andere, schrijnende ervaringen. 

Daardoor verlatingsangst en nog meer verdriet.

"Maar waarom al die tegenslagen en ellende?" vroeg zij zich hardop af

Uitgelegd dat God kan gebruiken om, als Hij je tot genezing brengt, je anderen tot hulp kunt zijn. 

Daarmee kun je Jezus dienen en Zijn weg volgen. 

Zij heeft het helemaal begrepen en al eens op die manier overdacht. 

Ik vraag over hun bekering van vorige week. 

"Dat was echt", zei ze. 

Het verlangen om bij God te zijn.
Maar ik hoor ook nog wel in hun verhaal wat geluiden over mystieke ervaringen en gedachten.

Dus nu je tot bekering gekomen bent, zoek dan de weg die God met je wil gaan, raad ik dringend aan. Verlaat de die je van Hem verwijderen en zoek wegen die je dicht bij Hem en de volgelingen van de Here Jezus brengen. 

Gewezen op de Waarheid in Jezus. 

"Ga alstublieft de Bijbel lezen! 

Pak het Nieuwe Testament.

Ga ontdekken hoe en wie Jezus is. 

Wat deed Hij, leerde Hij.

Zijn verlangen om de wil van Zijn Vader te doen. 

Wij moeten Hem daarin leren volgen".

Zo heb ik geprobeerd richting aan te geven hoe we de Here Jezus kunnen volgen.
Zij heeft in haar leven op allerlei manieren al aardig wat meegekregen over het geloof en daar over nagedacht, geeft ze aan.

Nu wil ze een nieuwe weg inslaan met Jezus.

Ik krijg weer een ferme knuffel.
Hij heeft het niet zo op met een kerk. 

Hij had in de tijd van zijn harddrugs gebruik in een kerk vernielingen aangericht.

Hij wil daarom liever niet meer naar een kerk. 

Dat geeft spanningen bij hem. 
Uiteindelijk vroegen ze zelf naar welke kerk ik dan ga en ik heb ze uitgenodigd daar naartoe te gaan.

16 september 2024 – 27 september 2024 Adrie Koops uit Kampen

Contact
Als je dat eeuwige leven nog niet in ontvangst hebt genomen, stuur dan een appje naar 06-51046981. Dan gaan wij ergens een bakkie drinken en leg ik je uit hoe dat onmiddellijk kunt ontvangen. Precies zoals je hierboven hebt gelezen!