"Natuurlijk"
"Ken je Jezus?"
"Ja... maar niet persoonlijk"
"Wil je Hem dan niet leren kennen?"
"Ja... maar dat gaat toch zomaar niet?"
"Wil je dan niet zalig worden?"
"Ja... ik leef wel netjes en doe mijn best"
"Brengt dat je dan in de hemel... bij Jezus?"
"Ja... ik leef wel netjes en doe mijn best"
"Brengt dat je dan in de hemel... bij Jezus?"
"Neen... dat niet maar het moet je toch gegeven worden?"
Zomaar een gedeelte uit een gesprek dat je kunt krijgen als je jongeren of ouderen op straat aanspreekt over Jezus. Je benadert hen en vraagt of zij even tijd hebben. Al zij dat goedvinden dan stel je die vraag. Je weet vooruit dat iedereen die Jezus niet persoonlijk kent als zijn of haar Zaligmaker en Borg, de weg naar God niet kent. Die weg is verblind door de duivel. Hij verblindt de gedachten, het verstand, het gevoel van ongelovigen opdat zij niet verlicht worden door de heerlijkheid van het Evangelie van Christus Die een beeld (een afspiegeling) van God is. Dat staat in 2 Korinthe 4 vers 4... heel aangrijpend. Daardoor denkt men bijvoorbeeld dat netjes leven en zelf aan de slag gaan, God wel zal behagen. Wat kan je anders als verblinde jongere of oudere?
