"Ik ga... bewogen door een onbekende kracht"
"Voortgedreven zonder tegenzin en dwang"
"O... die gerechtigheid die over mij heen hangt"
"Ik kan niet anders want God roept mij"
"Ik kan niet meer vluchten want het is te laat, te laat"
"Ik schreeuw om bergen, steenrotsen en heuvels"
"Het oordeel is er, niet te ontwijken"
"O daar de Ouden van Dagen en... de Mensenzoon"
"Ik ga naar waar ik al zolang doodsbang voor was"
"Mijn hele leven mee bezig geweest"
"God ontmoeten... en nu is het zover"
"Genadetijd voorbij, diepe, diepe weedom grijpt mij aan"
"Niet meer te ontwijken... het is te laat"
"Mijn angsten en dromen gaan uitkomen"
"Niet tegen te houden... het is te laat"
"Onweerstaanbaar moet ik naar binnen"
"Ik loop de troonzaal binnen, gevuld met oneindig licht"
"Met oneindige majesteit en kracht"
"En daar zie ik waarvoor ik altijd zo voor gevreesd heb"
"De grote witte troon..."
"In het midden van de hemel, zonder regenboog"
"Omringd door intense heiligheid en eindeloze gerechtigheid"
"O... ik wil weg maar het gaat niet"
"Weg... voor Die daarop zit"
"Hij is precies zoals Daniel het beschreven heeft"
"Zijn kleed wit als sneeuw en Zijn haar als zuivere wol"
"Majesteit en gerechtigheid"
"Hij, de Ouden van Dagen, neemt plaats"
"Op de troon van vuurvonken"
"Met raderen van brandend vuur"
"Een vurige rivier komt uit Zijn troon"
"Ontelbare engelen staan voor Hem"
"En dan staat er wat ik nooit gewild heb..."
"Het gericht, de rechtspraak gaat zitten"
"Diepere weeën en smarten grijpen mij aan"
"Het is te laat om mij nog te bekeren"
"En de boeken worden geopend..."
"O... al mijn zonden, o... had ik maar""
"Berouw, berouw, berouw, eeuwig berouw"
"Verschrikking en ontzetting vallen op mij"
"O... daar ik hoor mijn naam noemen"
"Dan klinkt het "Waarom heb je niet in Mij geloofd?"
"Nu zie ik het opeen, zonder waas of bedekking"
"Waarom wilde je niet dat Ik Koning over je was?"
"O kijk eens..."
"Het is Jezus met de gaten in Zijn handen"
"Hij vraagt mij: "Waarom heb je Mijn eeuwige liefde afgewezen?"
"Mijn eigen vroomheid is verdampt, ik sta naakt en geopenbaard"
"Het oordeel..."
"Ik heb het bloed van Jezus onrein geacht"
"Ongehoorzaam geweest en met vlammend vuur wraak nu..."
"O... nee, ook dat nog, nee..."
"Ik heb anderen tegengehouden om naar Jezus te gaan"
"Ik wist precies hoe God een mens bekeert"
"Ik weet beter nu"
"Ik weet hoe het oordeel zal luiden"
"Ga weg van Mij vervloekte, hoor ik... o wee mij"
"Ik word weggestuurd"
"Ik word opgepakt"
"Ik word meegevoerd naar de afgrond"
"Ik word erin gegooid"
"Ik val in de tweede dood, in het eeuwige vuur"
"Had ik maar niet naar anderen geluisterd... o wee mij"
"Had ik maar niet gewacht tot het gegeven zou worden... o wee mij"
"Had ik maar niet gewacht tot ik uitverkoren zou zijn... o wee mij"
"Had ik maar geluisterd naar Gods liefdes stem die zei: "Kom"... o wee mij'
"Had ik maar gekomen want er waren geen voorwaarden... o wee mij"
"Had ik maar mijn hart gegeven want dat wilde God... o wee mij"
"Had ik maar geloofd dat Jezus voor mij gestorven was... o wee mij"
"Had ik maar, had ik maar, had ik maar, had ik maar... o had ik maar"
Ontwaken
Dan word ik plotseling huilend en smekend wakker.
"O nee, o nee, o nee... ik wil niet, nee nooit."
"Waar is de uitgang?"
Ik ben helemaal nat van het zweet.
"Waar ben ik?"
"Niet in die poel van zwavel en pijn en wening en knersing van mijn tanden?"
"Echt niet?"
"O gelukkig... maar waar ben ik dan wel?"
Ineens besef ik dat ik in mijn eigen slaapkamer ben... mijn bed, de gordijnen en het licht van de straatlantaarns.
Ik probeer op te staan, mijn hele lichaam doet zeer.
Ik wankel naar het raam en doe het gordijn open.
Ik open het raam en adem de koele nachtlucht naar binnen.
Ik ben nog op deze wereld.
In een flits gaat het door mij heen: "Ik ben er nog..."
nog niet in die afgrond,
nog niet de tweede dood van eeuwige wanhoop,
nog niet voor altijd huilen en vloeken,
nog niet voor altijd tandenknarsen,
nog niet branden van pijn, dag en nacht,
nog niet buiten waar de honden zijn, de tovenaars, de hoereerders, de doodslagers, de afgodendienaars en de leugenaars!
Gods stem klonk
Die nachtmerrie was echt!
Zo'n pijl afgeschoten vanuit uit de hemel raakte mijn hart van binnen, drong door tot het diepste van mijn bestaan.
Zo'n hemelse boodschap van de schrik van de Heere, van dat het mij gezet is om eenmaal te sterven en daarna het oordeel, van dat het vreselijk is te vallen in de handen van een levende God.
Hij liet mij zien dat Zijn liefde voor mij zo groot is dat Hij Jezus, Zijn Zoon, stuurde zodat ik niet meer in dat oordeel hoef te komen. Dat allemaal om mij tot geloof in Jezus Christus te bewegen.
Ja... het was God Die mij dit liet zien
dat, als ik mij niet niet bekeerde van mijn ongeloof..., ja dan kon Hij niet anders!
dat, als ik Zijn liefde voor mij bleef afwijzen..., ja dan kon Hij niet anders!
dat, als ik niet zou geloven dat Jezus ook voor mij gestorven was..., ja dan kon Hij niet anders!
dat, als ik mijn besmette en onreine eigen gerechtigheden niet weggooide en verbrandde..., ja dan kon Hij niet anders!
dat, als ik op mijn tranen, mijn godsdienstige ervaringen blijf vertrouwen..., ja dan kon Hij niet anders!
dat, als ik God blijf voorschrijven hoe Hij een mens moet bekeren..., ja dan kon Hij niet anders!
dat, als ik nog langer wacht met te geloven..., ja dan kon Hij niet anders!
Vlucht naar Jezus
Ik glij op mijn knieën voor mijn bed, uitgeput maar vol verlangen naar Die Enige, naar die Ene... Die alleen mij kan redden.
Ik ril en beef over heel mijn lichaam van "het ontsnapt zijn" aan die eeuwige dood waar ik maar een fractie van gezien heb.
Ik begin als vanzelf Jezus te danken dat ik nog leef en nog steeds in het heden van de genade ben, dat ik nog in de dag van mijn zaligheid leef.
Mijn hart zinkt weg in verwondering dat Hij al die jaren zoveel geduld met mij had gehad.
Ik hoor Jezus' stem nodigen: "Kom... laat alles los. Ik heb al die jaren al gewacht. Ik sta weer aan je deur en je hebt Mijn kloppen vannacht opnieuw gehoord. Open je deur en Ik zal binnenkomen en maaltijd met je houden en... jij met Mij!"
Ik hoor Zijn stem door de Heilige Geest en wil mij niet meer verharden maar laat mij leiden. Ik bid verder, en verder en verder en geef mijn hart aan Hem die mij door Zijn Geest al zolang overtuigde, beschermde en verzorgde.
Ondanks dat ik steeds maar weer wegrende en mijn eigen afgoden diende, mijn eigen ideeën hoe het moest, najaagde en wat anderen zeiden, geloofde. Gods Zoon heeft voorkomen dat ik nu al in het oordeel moest komen... O niet te bevatten.
Ik had dorst maar dronk van de verkeerde bronnen maar nu ik van Hem gedronken heb, weet ik dat Hij alleen het echte Levende Water is en... dat voor niets, gratis, uit genade.
Ik drink nu, en ik drink en drink van het Levende Water en een diepe vreugde neemt bezit van mij en een niet te omschrijven vrede met God en rust dringt mijn ziel binnen. Eeuwig leven, eeuwig leven, leven in eeuwigheid met Hem, Jezus!
Ik had honger maar ik gaf veel geld uit voor iets dat niet kon bevredigen, nooit kon verzadigen. Ik werkte mij dood voor iets dat gratis te verkrijgen is. Zalig worden is uit genade alleen door het geloof.... Bijna niet te bevatten zo gemakkelijk!
Ik eet nu, en ik eet en eet van het Levende Brood en ik ben voor altijd verzadigd, nooit meer honger.
Ik heb mijn liefde aan anderen gegeven, geestelijk overspel gepleegd, gehoereerd... andere goden nagevolgd en aanbeden.
Ik kus de Zoon nu op de weg want Hij houdt van mij van verre tijden. Hij heeft mij liefgehad met een eeuwige liefde en Hij heeft mij getrokken met touwen van genade en trouw, van goedertierenheid.
Eindelijk thuis!
Ik ga op de grond zitten en ervaar blijdschap die ik nog nooit heb meegemaakt. Vergeven, vergeven, vergeven! Rust, rust, eindelijk rust door Jezus, door Jezus alleen!
Ik ben thuis gekomen, eindelijk aangeland op mijn eeuwige bestemming bij God de Vader met een niet te beschrijven vreugde en vrede en rust.
"Voortgedreven zonder tegenzin en dwang"
"O... die gerechtigheid die over mij heen hangt"
"Ik kan niet anders want God roept mij"
"Ik kan niet meer vluchten want het is te laat, te laat"
"Ik schreeuw om bergen, steenrotsen en heuvels"
"Het oordeel is er, niet te ontwijken"
"O daar de Ouden van Dagen en... de Mensenzoon"
"Ik ga naar waar ik al zolang doodsbang voor was"
"Mijn hele leven mee bezig geweest"
"God ontmoeten... en nu is het zover"
"Genadetijd voorbij, diepe, diepe weedom grijpt mij aan"
"Niet meer te ontwijken... het is te laat"
"Mijn angsten en dromen gaan uitkomen"
"Niet tegen te houden... het is te laat"
"Onweerstaanbaar moet ik naar binnen"
"Ik loop de troonzaal binnen, gevuld met oneindig licht"
"Met oneindige majesteit en kracht"
"En daar zie ik waarvoor ik altijd zo voor gevreesd heb"
"De grote witte troon..."
"In het midden van de hemel, zonder regenboog"
"Omringd door intense heiligheid en eindeloze gerechtigheid"
"O... ik wil weg maar het gaat niet"
"Weg... voor Die daarop zit"
"Hij is precies zoals Daniel het beschreven heeft"
"Zijn kleed wit als sneeuw en Zijn haar als zuivere wol"
"Majesteit en gerechtigheid"
"Hij, de Ouden van Dagen, neemt plaats"
"Op de troon van vuurvonken"
"Met raderen van brandend vuur"
"Een vurige rivier komt uit Zijn troon"
"Ontelbare engelen staan voor Hem"
"En zeiden tot de bergen en tot de steenrotsen: Valt op ons, en verbergt ons van het aangezicht Desgenen, Die op den troon zit, en van den toorn des Lams (Openbaring 6 vers 16)." |
"En dan staat er wat ik nooit gewild heb..."
"Het gericht, de rechtspraak gaat zitten"
"Diepere weeën en smarten grijpen mij aan"
"Het is te laat om mij nog te bekeren"
"En de boeken worden geopend..."
"O... al mijn zonden, o... had ik maar""
"Berouw, berouw, berouw, eeuwig berouw"
"Verschrikking en ontzetting vallen op mij"
"O... daar ik hoor mijn naam noemen"
"Dan klinkt het "Waarom heb je niet in Mij geloofd?"
"Nu zie ik het opeen, zonder waas of bedekking"
"Waarom wilde je niet dat Ik Koning over je was?"
"O kijk eens..."
"Het is Jezus met de gaten in Zijn handen"
"Hij vraagt mij: "Waarom heb je Mijn eeuwige liefde afgewezen?"
"Mijn eigen vroomheid is verdampt, ik sta naakt en geopenbaard"
"Het oordeel..."
"Ik heb het bloed van Jezus onrein geacht"
"Ongehoorzaam geweest en met vlammend vuur wraak nu..."
"Ik ben een bok gebleven"
"Ik moet naar Zijn linkerhand""O... nee, ook dat nog, nee..."
"Ik heb anderen tegengehouden om naar Jezus te gaan"
"Ik wist precies hoe God een mens bekeert"
"Ik weet beter nu"
"Ik weet hoe het oordeel zal luiden"
"Ga weg van Mij vervloekte, hoor ik... o wee mij"
"Ik word weggestuurd"
"Ik word opgepakt"
"Ik word meegevoerd naar de afgrond"
"Ik word erin gegooid"
"Ik val in de tweede dood, in het eeuwige vuur"
"Had ik maar niet naar anderen geluisterd... o wee mij"
"Had ik maar niet gewacht tot het gegeven zou worden... o wee mij"
"Had ik maar niet gewacht tot ik uitverkoren zou zijn... o wee mij"
"Had ik maar geluisterd naar Gods liefdes stem die zei: "Kom"... o wee mij'
"Had ik maar gekomen want er waren geen voorwaarden... o wee mij"
"Had ik maar mijn hart gegeven want dat wilde God... o wee mij"
"Had ik maar geloofd dat Jezus voor mij gestorven was... o wee mij"
"Had ik maar, had ik maar, had ik maar, had ik maar... o had ik maar"
Ontwaken
Dan word ik plotseling huilend en smekend wakker.
"O nee, o nee, o nee... ik wil niet, nee nooit."
"Waar is de uitgang?"
Ik ben helemaal nat van het zweet.
"Waar ben ik?"
"Niet in die poel van zwavel en pijn en wening en knersing van mijn tanden?"
"Echt niet?"
"O gelukkig... maar waar ben ik dan wel?"
Ineens besef ik dat ik in mijn eigen slaapkamer ben... mijn bed, de gordijnen en het licht van de straatlantaarns.
Ik probeer op te staan, mijn hele lichaam doet zeer.
Ik wankel naar het raam en doe het gordijn open.
Ik open het raam en adem de koele nachtlucht naar binnen.
Ik ben nog op deze wereld.
In een flits gaat het door mij heen: "Ik ben er nog..."
nog niet in die afgrond,
nog niet de tweede dood van eeuwige wanhoop,
nog niet voor altijd huilen en vloeken,
nog niet voor altijd tandenknarsen,
nog niet branden van pijn, dag en nacht,
nog niet buiten waar de honden zijn, de tovenaars, de hoereerders, de doodslagers, de afgodendienaars en de leugenaars!
Gods stem klonk
Die nachtmerrie was echt!
Zo'n pijl afgeschoten vanuit uit de hemel raakte mijn hart van binnen, drong door tot het diepste van mijn bestaan.
Zo'n hemelse boodschap van de schrik van de Heere, van dat het mij gezet is om eenmaal te sterven en daarna het oordeel, van dat het vreselijk is te vallen in de handen van een levende God.
Hij liet mij zien dat Zijn liefde voor mij zo groot is dat Hij Jezus, Zijn Zoon, stuurde zodat ik niet meer in dat oordeel hoef te komen. Dat allemaal om mij tot geloof in Jezus Christus te bewegen.
Ja... het was God Die mij dit liet zien
dat, als ik mij niet niet bekeerde van mijn ongeloof..., ja dan kon Hij niet anders!
dat, als ik Zijn liefde voor mij bleef afwijzen..., ja dan kon Hij niet anders!
dat, als ik niet zou geloven dat Jezus ook voor mij gestorven was..., ja dan kon Hij niet anders!
dat, als ik mijn besmette en onreine eigen gerechtigheden niet weggooide en verbrandde..., ja dan kon Hij niet anders!
dat, als ik op mijn tranen, mijn godsdienstige ervaringen blijf vertrouwen..., ja dan kon Hij niet anders!
dat, als ik God blijf voorschrijven hoe Hij een mens moet bekeren..., ja dan kon Hij niet anders!
dat, als ik nog langer wacht met te geloven..., ja dan kon Hij niet anders!
Vlucht naar Jezus
Ik glij op mijn knieën voor mijn bed, uitgeput maar vol verlangen naar Die Enige, naar die Ene... Die alleen mij kan redden.
Ik ril en beef over heel mijn lichaam van "het ontsnapt zijn" aan die eeuwige dood waar ik maar een fractie van gezien heb.
Ik begin als vanzelf Jezus te danken dat ik nog leef en nog steeds in het heden van de genade ben, dat ik nog in de dag van mijn zaligheid leef.
Mijn hart zinkt weg in verwondering dat Hij al die jaren zoveel geduld met mij had gehad.
Ik hoor Jezus' stem nodigen: "Kom... laat alles los. Ik heb al die jaren al gewacht. Ik sta weer aan je deur en je hebt Mijn kloppen vannacht opnieuw gehoord. Open je deur en Ik zal binnenkomen en maaltijd met je houden en... jij met Mij!"
Ik hoor Zijn stem door de Heilige Geest en wil mij niet meer verharden maar laat mij leiden. Ik bid verder, en verder en verder en geef mijn hart aan Hem die mij door Zijn Geest al zolang overtuigde, beschermde en verzorgde.
Ondanks dat ik steeds maar weer wegrende en mijn eigen afgoden diende, mijn eigen ideeën hoe het moest, najaagde en wat anderen zeiden, geloofde. Gods Zoon heeft voorkomen dat ik nu al in het oordeel moest komen... O niet te bevatten.
Ik had dorst maar dronk van de verkeerde bronnen maar nu ik van Hem gedronken heb, weet ik dat Hij alleen het echte Levende Water is en... dat voor niets, gratis, uit genade.
Ik drink nu, en ik drink en drink van het Levende Water en een diepe vreugde neemt bezit van mij en een niet te omschrijven vrede met God en rust dringt mijn ziel binnen. Eeuwig leven, eeuwig leven, leven in eeuwigheid met Hem, Jezus!
Ik had honger maar ik gaf veel geld uit voor iets dat niet kon bevredigen, nooit kon verzadigen. Ik werkte mij dood voor iets dat gratis te verkrijgen is. Zalig worden is uit genade alleen door het geloof.... Bijna niet te bevatten zo gemakkelijk!
Ik eet nu, en ik eet en eet van het Levende Brood en ik ben voor altijd verzadigd, nooit meer honger.
Ik heb mijn liefde aan anderen gegeven, geestelijk overspel gepleegd, gehoereerd... andere goden nagevolgd en aanbeden.
Ik kus de Zoon nu op de weg want Hij houdt van mij van verre tijden. Hij heeft mij liefgehad met een eeuwige liefde en Hij heeft mij getrokken met touwen van genade en trouw, van goedertierenheid.
Eindelijk thuis!
Ik ga op de grond zitten en ervaar blijdschap die ik nog nooit heb meegemaakt. Vergeven, vergeven, vergeven! Rust, rust, eindelijk rust door Jezus, door Jezus alleen!
Ik ben thuis gekomen, eindelijk aangeland op mijn eeuwige bestemming bij God de Vader met een niet te beschrijven vreugde en vrede en rust.
Die hemelhoge schuld is weggenomen. Weggedaan zover het oosten is van het westen. Zoals een schip aan de horizon dat verdwijnt en dat nooit, nooit, nooit, nooit, nooit, nee nooit meer te zien zal zijn.
Ik huil van diepe innerlijke vreugde die onbeschrijfelijk is en alle verstand te boven gaat. Ik aanbid Jezus!
Contact
Als er ouderen en jongeren zijn die het oordeel willen ontvluchten, hun zondelast kwijt willen,
naar verzoening en vergeving verlangen,
naar Jezus Christus willen voor vrede met God,
naar Jezus voor rust in het onrustige bestaan,
naar Jezus voor eeuwig leven,
en het lukt maar niet dan ben ik er om met je te bidden.
"App" mij gerust op 06-51046981 of bellen mag ook.
Mailen kan ook: levendenstromendwater@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten