Far.. far... far .... away from God but.......!

Weg van hier, de kerk uit.

Zelfmoord plegen ... vandaag nog was het plan.

Het leven was zo zinloos, zo duister; al vanaf mijn tiende.

Zo even had de dominee mijn hart diep geraakt.

Hij wist het dat er iemand in de kerk zat die zelfmoord wilde plegen.

Dat was ik.
Hij smeekte of die persoon naar voren wilde komen om te bidden.

Mijn trots weerhield mij.

Aan de uitgang stond een oudere man te huilen.

Vriendelijk schoot hij mij aan... God had een boodschap voor mij.

Die man wist dat ik mij iedere avond in slaap huilde vanwege de pijn.

En dat ik geen echte vader had.

Hij vroeg of hij met mij mocht bidden. 

Ik vond het goed, 'k ging toch zelfmoord plegen en toen .......

Tijdens dat gebed daalde de God van het universum neer.

Hij stond voor mij, wilde mijn Vader worden en mij nieuw maken.

Lacey Mosley was 10 jaar toen haar 3-jarig neefje werd doodgeslagen door zijn stiefvader. Zij hield van hem als van een broertje. Daar en toen besloot zij om atheïst te worden. De God Die dit toestond, was geen God. Zij begon te haten, donkere dingen mee te maken en vooral christenen ging zij haten. Die hadden altijd wel iets te zeggen over zondig gedrag en kwamen nooit met hun moeilijkheden naar buiten. 

Steeds verder van God af

Zij zocht gezelschap van anderen jongeren die zoals zij dachten. Die ook alles haten, steeds meer. Zij werden door al de slechte en dramatische dingen die zij meemaakten, depressief en deden wat goed was in eigen ogen: drugs en seks. Zij vormden een groep die alles bekeken vanuit atheïstisch perspectief. Lacey raakte steeds depressiever en leger naarmate zij verder van God afdwaalde.  

Als er dan toch geen God was en geen gevolgen, maakte het ook niet meer uit hoe je leefde en deed het leven er toch niet toe. Zo dacht Lacey in deze voortdurende cirkel van leven als een dwaas: steeds leger worden, steeds depressiever raken en maar niet vinden wat je zoekt. Hoe verder zij verwijderd raakte van God, de Bron van leven, hoe leger en vermoeider zij innerlijk werd en hoe meer pijn er in haar hart ontstond. Het deed er toch niet toe als er geen God was, zo stelde filosofieën. Dan kon maar beter alles voorbij zijn; ook dat huilen iedere avond sinds haar neefje was doodgeslagen. 

'Wij dwaalden allen als schapen; wij keerden ons een iegelijk naar onze weg'

Toen zij 16 jaar was, woonde zij inmiddels bij haar grootmoeder. Zij was het huis uitgezet bij haar moeder. Op een dag besloot zij, dodelijk vermoeid en vol met diepe pijn, er een einde aan te maken. Op de geplande dag kreeg zij een zenuwinzinking, knipte haar haar af en kwam vroeger thuis uit school dan gewoonlijk. Haar grootmoeder, die zij niet thuis verwachtte, zag dat er iets grondig mis was. Zij zei tegen Lacey dat zij mee moest naar de kerk (die avond). Na 'een uur' van schreeuwen tegen elkaar, gaf Lacey toe en ging mee.

God op Lacey's levenstoneel
God zag dat steeds maar verder afdwalen en ronddolen in de diepe duisternis. Zijn grote liefde en barmhartigheid voor Zijn afdwalende dochter, bewoog Zijn ingewanden. In die kerkdienst sprak de dominee over gebroken gezinnen, de verwaarloosde jongeren en waar zij doorheen gingen. Hij beschreef precies wat Lacey meemaakte tot dan toe: 'Het leek alsof hij mij kende'. Plotseling openbaarde Gods Geest aan de dominee dat er in de samenkomst een geest van zelfmoord aanwezig was. De dominee begon te huilen, te smeken of die persoon naar voren wilde komen om samen mee te bidden. God had een plan met dat leven en Jezus wilde genezing schenken van alle pijn in het hart. 

Lacey's haren van haar armen en nek gingen overeind staan, zij voelde het bovennatuurlijke, was erg opgelaten en wilde zo snel mogelijk weg. Haar trots weerhield haar om naar voren te gaan bij die al christenen die zij zo vaak belachelijk had gemaakt. Zij zat de dienst uit en ging daarna zo snel mogelijk naar de uitgang. Daar werd haar aandacht getrokken door een oude huilende diaken. Hij keek haar vriendelijk aan met ogen vol van pure liefde. Hij zei tegen haar dat hij een boodschap van God had.  

God wilde haar Vader zijn; een betere dan welke aardse vader dan ook (Lacey kende haar aardse vader niet). Dat God haar pijn zag en Jezus gestorven was aan het kruis om die pijn weg te nemen. Hij wilde haar herstellen, genezen en die pijn wegnemen. God zag haar en wist dat zij iedere nacht huilde. Toen vroeg die diaken of hij hiervoor met haar mocht bidden. Lacey vond het goed en toen bad hij of God Zichzelf wilde openbaren als de werkelijke, de zorgende en de nabije God Die Zijn dochter wilde omarmen met Zijn liefde. 

Toen kwam God in liefde neer voor haar. Lacey zag Zijn immense liefde voor haar en tegelijkertijd Zijn heiligheid en reinheid. Zij zag toen dat haar innerlijke pijn veroorzaakt werd door alle dingen die haar waren aangedaan, maar ook een zware last van dingen, zonden, die zij zichzelf en anderen aangedaan had. Zij wilde wel wegvluchten en zich verbergen voor de aanwezigheid van zo'n liefdevolle, reine en heilige God Die haar niet eens iets verweet.

Zij zou het begrepen hebben als God, heilig en rein als Hij was, niets met haar te maken had willen hebben. God zag haar echter en omarmde haar, zoals zij was met haar haat, met haar zelfgerichtheid en zei dat Hij van haar hield. Hij wilde haar nieuw maken en alles vergeven, Zijn Vaderrol vervullen in haar hart en leven en vroeg haar zich aan Hem toe te vertrouwen. Dat deed zij. Vanaf dat moment (1997) leidt God haar leven iedere dag. Kijk hier naar een van haar getuigenissen.

Thuiskomen bij God?
Ben je als oudere of jongere het leven ook zo zat aan pijn en verdriet? Seksueel misbruikt door vader, ooms en/of neven? Ben je vernederd en onbegrepen en geef je telkens je lichaam om die diepe behoefte aan liefde en leegheid op te vullen? Ben je de diepe eenzaamheid in je hart eindeloos moe? Ook al weet niemand dat je je van binnen dodelijk eenzaam en leeg voelt. Verberg je dat holle, dat lege gevoel door een dagelijks masker van vrolijkheid of hooghartigheid? Maar dwaal je achter de schermen steeds verder van God af in onreine seks, drank en/of je werk en ambities? Haat je God omdat Hij het sterven, verdriet, misbruik en onrecht heeft toegelaten in je leven en dat van anderen? 

Ben je alle dagen van de week bezig met je identiteit op te bouwen door mooie kleren, haar verven, opmaken, flirten, dansen en sjansen, nog meer oorbellen en piercings? Doe je mee met ellebogenwerk op je werk en in de kerk om je ambities te vervullen? Innerlijk ben je misschien al tot die conclusie gekomen dat ook dat niet echt vervult? Ben je weer een nieuwe relatie begonnen, een nieuw begin dan maar weer. Of omdat niemand je meer begrijpt, je beschadigd bent, je begrip gevonden hebt en warmte in een lesbische of homorelatie? Een nieuwe uitdaging dan maar om de leegte van binnen op te vullen maar ervaar je dat die last en pijn alsmaar zwaarder en dieper wordt?

Kom, koop, eet, drink voor niets....
Wilt u en wil jij dan niet liever thuiskomen bij God? U en jij die ver.. ver... ver.... van God bent afgedwaald? Eigen wegen gekozen hebt, verwond en beschadigd bent en zware lasten meesjouwt? Pijn en wroeging in het geweten waardoor je pillen moet slikken om rustig te blijven en steeds vaker er aan denkt om er maar een einde aan te maken? Je je soms innerlijk gedreven voelt om er een einde aan te maken en er bijna geen drempels meer zijn? Onlangs duidde een monnik dit kernachtig: 'A hole in your soul' dat niemand kan vervullen dan Jezus Christus alleen. 

God ziet, weet en hoort alles. Hij Die vol liefde Zijn Zoon naar het kruis stuurde voor vergeving van die zware lasten maar ook voor herstel en genezing. Hij volbracht daarvoor alles aan het kruis: "Het is volbracht". Hij staat klaar om je te vergeven want Zijn, voor u en voor jou, vergoten bloed kan de grootste zonden aan. Hij staat klaar om je te herstellen want Zijn lichaam is ook gebroken voor onze ziekten, voor onze geestelijke kwalen van gebondenheid in dwanggedachten en onze verslavingen. "Er is eeuwige hoop en kracht in het bloed, wonderbare kracht!"

Wacht niet, kom vandaag naar Jezus en geloof in de Gods Zoon. Kom naar huis! Neem de uitnodigingen van de Vader aan. Hij wacht al die tijd en staat op de uitkijk: Gij die van God zijt afgedwaald en Coming Home.  

Geschreven door Cees van Beek. Als u vragen heeft, mail gerust en aarzel niet.