Zo begon het gesprek, vandaag precies zeven jaar geleden.
Het was op het Beter-uit vakantiepark 'La Draille' in Frankrijk.
Op de 'sing-in' van de zaterdag ervoor werd dat lied van de rivier gezongen.
"Al mijn zonden en al mijn zorgen neem ik mee naar de rivier".
Dit lied maakte mij wanhopig!
Het gaf aan dat er nieuw leven te krijgen was als ik in de rivier stapte.
Jezus wachtte op mij.
Ik wilde wel maar mijn voeten zaten vastgeplakt aan de grond.
Het ging gewoon niet....
Wij waren als gezin op vakantie gegaan naar 'La Draille'. Toen wij na twee dagen reizen met de auto's het park opdraaide, zag ik dominee Bottenbley zitten. Een niet te verklaren besef nam bezit van mij; nu moest het gebeuren want ik had hem allang willen spreken over mijn zoektocht naar Jezus.
De dag na aankomst had ik mijzelf 'bij elkaar geraapt' en een afspraak gemaakt voor een gesprek na de mannenochtend. Nooit, nee nooit meer zal ik dit gesprek vergeten. Ook de openingszin van dat gesprek niet want daar lag mijn diepste verlangen in samengepakt. Dat was wat mij innerlijk, dag en nacht, bezighield ...... Hem te vinden voor de rust van mijn ziel, belast met zonden en beladen met schuld.
Die rivier van zuiver water ...
Dat verlangen naar rust werd sterk aangewakkerd door het lied van Brian Doerksen van "De Rivier". Dat lied werd tijdens de Sing-In' gezongen op zaterdagavond ervoor. Ik kon het lied (vanaf het scherm) meezingen totdat er sprake was van overgave en in de rivier stappen. Ik weet nog dat ik een sterke drang voelde om uit mijzelf naar voren te lopen en mij in die rivier van genade en levend water te storten. De keuze was er wel maar de overgave ging niet. Het leek wel of mijn voeten vastgelijmd zaten; innerlijk verscheurd door de tweestrijd waar ik geen kant mee op kon.
Keuze...
Dat was vaker gebeurd dat God mij opnieuw riep tot een keuze; een keer via een verhaal. Een evangelist van Friendensstimme kwam eens in een dorp in de wildernis van Siberië. Toen de evangelist en de anderen met de boot dat dorp wilde verlaten, stond de priester van dat dorp op de oever van de rivier... . Hij was in grote twijfel of het lieflijke aanbod van Jezus zou aanvaarden of niet.
Of hij 'aan boord' zou stappen of terugkeren naar zijn houten goden en heidendom. Aan hem was het om aan de prangende nood (van de diepe geestelijke strijd in en om zijn ziel) een einde te maken. Ik weet zijn keuze niet meer. De aangrijpende beschrijving van het maken van de keuze en de daarbij behorende overgave herkende ik. Het stimuleerde mij om niet op te geven maar te blijven zoeken.
Gebed aan einde van gesprek
"Als wij gebeden hebben, wil jij dan bidden?" vroeg dominee Bottenbley. Ik weet nog dat ik dat vreemd vond en niet wist of ik dat wel zou doen. Zij baden, riepen naar de hemel en pleiten voor de troon van een almachtig, alwetend en een alziend God. Toen bad ik... 'k vergat mijn bezwaren van een paar minuten ervoor.
Op eenzelfde manier als zij, smeekte ik naar God in de hemel en bad het kortste gebed van een zondaar ooit. "O God .... wees mij zondaar genadig" (Lukas 18 vers 13). Toen gebeurde er iets wonderlijks. Plotseling bad ik: "Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp" (Markus 9 vers 24). Toen en daar eindigde een 35 jaar lange geestelijke zoektocht. Er daalde die dag diepe vrede in mijn binnenste. Ik had hier 35 jaar naar gezocht.
Glorie, ook aan God Geest!
De dag na aankomst had ik mijzelf 'bij elkaar geraapt' en een afspraak gemaakt voor een gesprek na de mannenochtend. Nooit, nee nooit meer zal ik dit gesprek vergeten. Ook de openingszin van dat gesprek niet want daar lag mijn diepste verlangen in samengepakt. Dat was wat mij innerlijk, dag en nacht, bezighield ...... Hem te vinden voor de rust van mijn ziel, belast met zonden en beladen met schuld.
Die rivier van zuiver water ...
Dat verlangen naar rust werd sterk aangewakkerd door het lied van Brian Doerksen van "De Rivier". Dat lied werd tijdens de Sing-In' gezongen op zaterdagavond ervoor. Ik kon het lied (vanaf het scherm) meezingen totdat er sprake was van overgave en in de rivier stappen. Ik weet nog dat ik een sterke drang voelde om uit mijzelf naar voren te lopen en mij in die rivier van genade en levend water te storten. De keuze was er wel maar de overgave ging niet. Het leek wel of mijn voeten vastgelijmd zaten; innerlijk verscheurd door de tweestrijd waar ik geen kant mee op kon.
Keuze...
Dat was vaker gebeurd dat God mij opnieuw riep tot een keuze; een keer via een verhaal. Een evangelist van Friendensstimme kwam eens in een dorp in de wildernis van Siberië. Toen de evangelist en de anderen met de boot dat dorp wilde verlaten, stond de priester van dat dorp op de oever van de rivier... . Hij was in grote twijfel of het lieflijke aanbod van Jezus zou aanvaarden of niet.
Of hij 'aan boord' zou stappen of terugkeren naar zijn houten goden en heidendom. Aan hem was het om aan de prangende nood (van de diepe geestelijke strijd in en om zijn ziel) een einde te maken. Ik weet zijn keuze niet meer. De aangrijpende beschrijving van het maken van de keuze en de daarbij behorende overgave herkende ik. Het stimuleerde mij om niet op te geven maar te blijven zoeken.
Gebed aan einde van gesprek
"Als wij gebeden hebben, wil jij dan bidden?" vroeg dominee Bottenbley. Ik weet nog dat ik dat vreemd vond en niet wist of ik dat wel zou doen. Zij baden, riepen naar de hemel en pleiten voor de troon van een almachtig, alwetend en een alziend God. Toen bad ik... 'k vergat mijn bezwaren van een paar minuten ervoor.
Op eenzelfde manier als zij, smeekte ik naar God in de hemel en bad het kortste gebed van een zondaar ooit. "O God .... wees mij zondaar genadig" (Lukas 18 vers 13). Toen gebeurde er iets wonderlijks. Plotseling bad ik: "Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp" (Markus 9 vers 24). Toen en daar eindigde een 35 jaar lange geestelijke zoektocht. Er daalde die dag diepe vrede in mijn binnenste. Ik had hier 35 jaar naar gezocht.
Glorie, ook aan God Geest!
God riep mij al die jaren en liet niet na om telkens weer te roepen en mij met Zijn Geest te achtervolgen. R.A. Torrey, een evangelist van een eeuw geleden, beschrijft het zo: "En als niet de Heilige Geest in Zijn liefde en gehoorzaanmheid aan de Vader en de Zoon, op deze wereld was gekomen, om mij op te zoeken in mijn verlorenheid, mij te volgen dag in dag uit, week in week uit, maand in maand uit en jaar in jaar uit, als Hij mij niet gevolgd had, al wilde ik niet naar Hem luisteren, ofschoon ik Hem de rug toekeerde, al beledigde ik Hem.."
"Als Hij mij niet op plaatsten was gevolgd, waar het voor Hem, de Heilige, een gruwel was, om er heen te gaan, was Hij mij niet dag in dag uit, week in week uit, maand in maand uit en jaar in en jaar uit gevolgd, tot Hij mij tenslotte tot rede kon brengen en ik mijn algehele verlorenheid inzag en Hij mij de Heer Jezus Christus als de enige Heiland aanwees die ik nodig had, Die mij instaat stelde om de Heer Jezus als mijn Heiland en Heer aan te nemen, -als die geduldige, nooit wankelende liefde van de Geest van God-, niet bij mij was geweest, zou ik heden een verloren mens zijn".
Onuitsprekelijk dankbaar...
Ik dank, net als Torrey, de levende God in de hemel dat Hij mij ook nooit heeft losgelaten en Zich van mij heeft afgekeerd. Dat zoveel heiligheid en goedheid en lankmoedigheid het uitgehouden heeft bij zoveel onheiligheid, onreinheid en zonden is werkelijk onbegrijpelijk. Ik kan dat alleen maar bewonderen. Hij, Gods Geest, hielp met dat bidden en reikte mij 7 jaar geleden de beslissende woorden aan als een gouden appel op een zilveren schaal: "Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp" (Markus 9 vers 24).
Nu loof en prijs ik God voor mijn verlossing, vergeving van al mijn zonden en genezing. Echt volledig begrijpen doe ik het niet. Wel weet ik dat ik door het geloof eeuwig leven heb ontvangen en God straks zal ontmoeten en Jezus van aangezicht tot aangezicht zal zien en Hem ten volle kennen. Ik zal straks ook de Heilige Geest zichtbaar ontmoeten alles ten volle begrijpen en aanbidden.
De enige Hoop... Jezus!
Gelukkig hoeft niemand 35 jaar te zoeken naar Jezus. Vandaag nog kunt u naar Hem toe gaan met alles wat u belast, hindert en dodelijk vermoeid. Als u Zijn stem hoort, als u God hoort spreken in uw hart, als u doordrongen wordt door een gedachten van God dat Hij op u wacht, stel het niet uit! En verhardt u niet maar laat u leiden.
Jezus Christus is veel dichterbij dan wij denken. Hij is de Hoop voor wanhopigen, de Verlosser voor de gevangen. Een ander lied van Brain Doerksen zingt: 'Come now is the time!' Nu, nu, nu... voordat het te laat is en iedere knie zich zal buigen alle tong zal belijden dat Jezus Christus de Heere is zoals vermeld staat in Filippenzen 2 vers 10 en 11.
Geschreven door Cees van Beek. U mag en kunt met mij contact opnemen via mijn mailadres: levendenstromendwater@gmail.com.
"Als Hij mij niet op plaatsten was gevolgd, waar het voor Hem, de Heilige, een gruwel was, om er heen te gaan, was Hij mij niet dag in dag uit, week in week uit, maand in maand uit en jaar in en jaar uit gevolgd, tot Hij mij tenslotte tot rede kon brengen en ik mijn algehele verlorenheid inzag en Hij mij de Heer Jezus Christus als de enige Heiland aanwees die ik nodig had, Die mij instaat stelde om de Heer Jezus als mijn Heiland en Heer aan te nemen, -als die geduldige, nooit wankelende liefde van de Geest van God-, niet bij mij was geweest, zou ik heden een verloren mens zijn".
Onuitsprekelijk dankbaar...
Ik dank, net als Torrey, de levende God in de hemel dat Hij mij ook nooit heeft losgelaten en Zich van mij heeft afgekeerd. Dat zoveel heiligheid en goedheid en lankmoedigheid het uitgehouden heeft bij zoveel onheiligheid, onreinheid en zonden is werkelijk onbegrijpelijk. Ik kan dat alleen maar bewonderen. Hij, Gods Geest, hielp met dat bidden en reikte mij 7 jaar geleden de beslissende woorden aan als een gouden appel op een zilveren schaal: "Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp" (Markus 9 vers 24).
Nu loof en prijs ik God voor mijn verlossing, vergeving van al mijn zonden en genezing. Echt volledig begrijpen doe ik het niet. Wel weet ik dat ik door het geloof eeuwig leven heb ontvangen en God straks zal ontmoeten en Jezus van aangezicht tot aangezicht zal zien en Hem ten volle kennen. Ik zal straks ook de Heilige Geest zichtbaar ontmoeten alles ten volle begrijpen en aanbidden.
De enige Hoop... Jezus!
Gelukkig hoeft niemand 35 jaar te zoeken naar Jezus. Vandaag nog kunt u naar Hem toe gaan met alles wat u belast, hindert en dodelijk vermoeid. Als u Zijn stem hoort, als u God hoort spreken in uw hart, als u doordrongen wordt door een gedachten van God dat Hij op u wacht, stel het niet uit! En verhardt u niet maar laat u leiden.
Jezus Christus is veel dichterbij dan wij denken. Hij is de Hoop voor wanhopigen, de Verlosser voor de gevangen. Een ander lied van Brain Doerksen zingt: 'Come now is the time!' Nu, nu, nu... voordat het te laat is en iedere knie zich zal buigen alle tong zal belijden dat Jezus Christus de Heere is zoals vermeld staat in Filippenzen 2 vers 10 en 11.
Geschreven door Cees van Beek. U mag en kunt met mij contact opnemen via mijn mailadres: levendenstromendwater@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten