Baby's worden opgedragen in bepaalde kerkelijke stromingen.
Velen geloven hierin.
Immers Jezus werd ook op de 40ste dag opgedragen in de tempel.
Worden zij door opdragen wedergeboren?
Zuigelingen worden drie keer besprenkeld.
Hen dopende in de Naam van de Vader,
Hen dopende in de Naam van de Vader,
en de Zoon
en de Heilige Geest.
Zo vroeg mogelijk.
Er is erg veel te doen over de kinderdoop door besprenkeling.
Desondanks geloven velen hierin.
Er is erg veel te doen over de kinderdoop door besprenkeling.
Desondanks geloven velen hierin.
Worden die zuigelingen dan wedergeboren door de besprenkeling met water?
Wat zegt Jezus over zuigelingen?
En wat de apostelen?
Wij hebben uitgezocht welk antwoord zij op deze vraag gaven.
En na hen onderzochten wij de Vroege Kerk en de kerkvaders op dit thema.
De Vroege Kerk is de kerk in de eerste eeuwen na Jezus en na de apostelen.
De leiders van die Vroege Kerk noemt men kerkvaders.
Een bekende is bijvoorbeeld Polycarpus van Smyrna.
Hij was een leerling van de apostel Johannes.
Of Augustinus.
Wij onderzochten hoe zij hun zuigelingen en kinderen doopten.
Werden deze ondergedompeld of gesprenkeld?
Hoe ging het met hele huisgezinnen waar de Bijbel over spreekt.
Welke rituelen waren er omheen?
Als eerste kijken wij naar Jezus.
In Markus vers 13 tot en met 16 staat een ontmoeting van Jezus met kinderen. “En ze brachten kinderen bij Hem, opdat Hij hen zou aanraken, maar de discipelen bestraften degenen die hen bij Hem brachten.
Maar toen Jezus dat zag, nam Hij het hun zeer kwalijk en zei tegen hen: Laat de kinderen bij Mij komen en verhinder hen niet, want voor zodanigen is het Koninkrijk van God.
Voorwaar, Ik zeg u: wie het Koninkrijk van God niet ontvangt als een kind, zal het beslist niet binnengaan"
En Hij omarmde hen, legde de handen op hen en zegende hen”.
Hier worden door Jezus onderwerpen genoemd die van groot belang zijn.
Allereerst zegt Jezus dat het Koninkrijk van God, dat je alleen door wedergeboorte binnengaat, ook voor de kinderen is!
Het tweede dat hier opvalt is dat als je dat Koninkrijk van God niet als een kind ontvangt, je dat Koninkrijk niet kunt binnengaan.
Het derde dat Jezus hier zegt is dat kinderen erbij horen en dat je hen daarom niet mag tegenhouden om het Koninkrijk binnen te gaan.
Het vierde dat duidelijk wordt, is dat het Koninkrijk van God hetzelfde Koninkrijk is als het Koninkrijk van de hemelen.
Dit laatste blijkt uit hoe Mattheüs deze geschiedenis weergeeft in Mattheüs 19.
Wij hoeven dan ook niet meer over na te denken of die twee benamingen soms verschillende koninkrijken zouden zijn.
Het is één Koninkrijk met twee verschillende benamingen, twee titels.
Als het zo is dat het Koninkrijk van God ook voor onze kinderen is, dan moeten ook zij gedoopt worden.
Anders ontvangen zij de wedergeboorte niet.
En blijven dan buiten het Koninkrijk van God.
En hier staat dat Jezus wil dat je hen niet tegenhoudt.
Wij hoeven dan ook niet meer over na te denken of die twee benamingen soms verschillende koninkrijken zouden zijn.
Het is één Koninkrijk met twee verschillende benamingen, twee titels.
Als het zo is dat het Koninkrijk van God ook voor onze kinderen is, dan moeten ook zij gedoopt worden.
Anders ontvangen zij de wedergeboorte niet.
En blijven dan buiten het Koninkrijk van God.
En hier staat dat Jezus wil dat je hen niet tegenhoudt.
Jezus Zelf zegt dat!
Dus mag je hen niet van de doop door onderdompelingen afhouden.
In de tijd van de apostelen werden hele huisgezinnen gedoopt.
Daar hoorden ongetwijfeld kinderen en baby’s bij.
Petrus zegt op de Pinksterdag als het gaat over de doop het volgende:
“Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.
Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen die veraf zijn, zovelen als de Heere, onze God, ertoe roepen zal”.
De belofte van de vergeving van zonden en de gave van de Geest is ook voor kinderen staat hier.
Zéér opmerkelijk is dat de ‘Constitutions of the Holy Apostles’ ook op deze vraag een héél duidelijk antwoord geven.
En daar staat het letterlijk dat kinderen, zelfs zuigelingen gedoopt moeten worden.
Dus mag je hen niet van de doop door onderdompelingen afhouden.
In de tijd van de apostelen werden hele huisgezinnen gedoopt.
Daar hoorden ongetwijfeld kinderen en baby’s bij.
Petrus zegt op de Pinksterdag als het gaat over de doop het volgende:
“Bekeer u en laat ieder van u gedoopt worden in de Naam van Jezus Christus, tot vergeving van de zonden; en u zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.
Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen die veraf zijn, zovelen als de Heere, onze God, ertoe roepen zal”.
De belofte van de vergeving van zonden en de gave van de Geest is ook voor kinderen staat hier.
Zéér opmerkelijk is dat de ‘Constitutions of the Holy Apostles’ ook op deze vraag een héél duidelijk antwoord geven.
En daar staat het letterlijk dat kinderen, zelfs zuigelingen gedoopt moeten worden.
‘Do you also baptize your infants, and bring them up in the nurture and admonition of God. For says He: Suffer the little children to come unto Me, and forbid them not’.
De apostelen verwijzen hier naar dezelfde uitspraak van Jezus zoals die hiervoor geciteerd is.
Wij moeten vaststellen dat dat dopen van kinderen toen niet door besprenkeling werd gedaan.
Die vorm van dopen is pas vele eeuwen later geïntroduceerd.
De kinderen werden in die tijd net als de volwassenen drie keer ondergedompeld.
Ongeacht hun leeftijd.
Zij werden net zo goed als jongeren en ouderen gedoopt
Wij moeten vaststellen dat dat dopen van kinderen toen niet door besprenkeling werd gedaan.
Die vorm van dopen is pas vele eeuwen later geïntroduceerd.
De kinderen werden in die tijd net als de volwassenen drie keer ondergedompeld.
Ongeacht hun leeftijd.
Zij werden net zo goed als jongeren en ouderen gedoopt
in de Naam van de Vader,
en in de Naam van de Zoon,
en in de Naam van de Heilige Geest.
Tot slot.
Tot slot.
De Vroege Kerk achtte het van groot belang dat kinderen van alle leeftijden gedoopt werden.
Als je de boeken van de kerkvaders van de Vroege Kerk erop naslaat dan vertellen zij ons dat zij allen kinderen en baby’s doopten.
Zij hadden weleens wat discussie over hoeveel dagen na de geboorte dat dan moest gebeuren.
Of, of er toch niet gewacht moest worden totdat de kinderen tot besef ervan gekomen moesten zijn alvorens zij gedoopt mochten worden.
Vaststond echter dat de kinderen en zuigelingen gedoopt moesten worden!
Zij moesten ook wedergeboren worden; zo vroeg mogelijk.
De apostelen verwezen daarbij ook wel naar het Oude Verbond als het over dat aspect ging.
Daar werden baby-jongetjes uiterlijk op de achtste dag besneden.
Dus waarom onder het Nieuwe Verbond langer wachten dan die acht dagen?
Laat ik één kerkvader en één concilie-uitspraak over de doop door onderdompeling van kinderen geven.
Als je de boeken van de kerkvaders van de Vroege Kerk erop naslaat dan vertellen zij ons dat zij allen kinderen en baby’s doopten.
Zij hadden weleens wat discussie over hoeveel dagen na de geboorte dat dan moest gebeuren.
Of, of er toch niet gewacht moest worden totdat de kinderen tot besef ervan gekomen moesten zijn alvorens zij gedoopt mochten worden.
Vaststond echter dat de kinderen en zuigelingen gedoopt moesten worden!
Zij moesten ook wedergeboren worden; zo vroeg mogelijk.
De apostelen verwezen daarbij ook wel naar het Oude Verbond als het over dat aspect ging.
Daar werden baby-jongetjes uiterlijk op de achtste dag besneden.
Dus waarom onder het Nieuwe Verbond langer wachten dan die acht dagen?
Laat ik één kerkvader en één concilie-uitspraak over de doop door onderdompeling van kinderen geven.
Kerkvader Origenes of Alexandria (185 – 253) zei het volgende erover.
“Every soul that is born into flesh is soiled by the filth of wickedness and sin.
In the Church, baptism is given for the remission of sins, and, according to the usage of the Church, baptism is given even to infants. If there were nothing in infants which required the remission of sins and nothing in them pertinent to forgiveness, the grace of baptism would seem superfluous” (Homilies on Leviticus 8:3 [A.D. 248]).
“The Church received from the apostles the tradition of giving baptism even to infants. The apostles, to whom were committed the secrets of the divine sacraments, knew there are in everyone innate strains of [original] sin, which must be washed away through water and the Spirit” (Commentaries on Romans 5:9 [A.D. 248]).
Council of Mileum II (A.D. 416)
“[W]hoever says that infants fresh from their mothers’ wombs ought not to be baptized, or say that they are indeed baptized unto the remission of sins, but that they draw nothing of the original sin of Adam, which is expiated in the bath of regeneration . . . let him be anathema [excommunicated]. Since what the apostle [Paul] says, ‘Through one man sin entered into the world, and death through sin, and so passed to all men, in whom all have sinned’ [Rom. 5:12], must not be understood otherwise than the Catholic Church spread everywhere has always understood it. For on account of this rule of faith even infants, who in themselves thus far have not been able to commit any sin, are therefore truly baptized unto the remission of sins, so that that which they have contracted from generation may be cleansed in them by regeneration” (Canon 3 [A.D. 416]).
Vertaling Apostelen in de 'Constitutions'
"Doopt u ook uw kinderen en voedt hen op in de vermaning en lering van God. Want Hij zegt: Laat de kinderen tot Mij komen en verhindert hen niet".
Zo breng je dus je kinderen bij Jezus!
Vertaling Kerkvader Origenes of Alexandria: “Iedere ziel die in het vlees (in een lichaam) geboren wordt, is bezoedeld door het vuil van goddeloosheid en zonde. In de Kerk wordt de doop gegeven voor de vergeving van zonden, en volgens het gebruik van de Kerk wordt de doop zelfs aan zuigelingen gegeven. Als er niets in zuigelingen was dat de vergeving van zonden vereiste en niets in hen dat relevant was voor vergeving, zou de genade van de doop overbodig lijken”. (Homilies on Leviticus 8:3 [A.D. 248]).
Vertaling Kerkvader Origenes of Alexandria: “Iedere ziel die in het vlees (in een lichaam) geboren wordt, is bezoedeld door het vuil van goddeloosheid en zonde. In de Kerk wordt de doop gegeven voor de vergeving van zonden, en volgens het gebruik van de Kerk wordt de doop zelfs aan zuigelingen gegeven. Als er niets in zuigelingen was dat de vergeving van zonden vereiste en niets in hen dat relevant was voor vergeving, zou de genade van de doop overbodig lijken”. (Homilies on Leviticus 8:3 [A.D. 248]).
Vertaling Kerkvader Origenes of Alexandria: “De Kerk ontving van de apostelen de traditie (het gebruik) om zelfs aan zuigelingen de doop te geven. De apostelen, aan wie de geheimen van de goddelijke sacramenten waren toevertrouwd, wisten dat er in iedereen aangeboren vormen van [oorspronkelijke] zonde zijn, die weggewassen moeten worden door water en de Geest” (Commentaren op Romeinen 5:9 [A.D. 248]).
Vertaling Council of Mileum II: “[W]ie zegt dat zuigelingen die net uit de baarmoeder van hun moeder zijn gekomen, niet gedoopt moeten worden, of zegt dat ze inderdaad gedoopt zijn tot vergeving van zonden, maar dat ze niets van de erfzonde van Adam ontvangen hebben, die verzoend wordt in het bad van wedergeboorte... laat hem geëxcommuniceerd worden (in de kerkelijke ban gedaan worden). Aangezien wat de apostel [Paulus] zegt, “Door één mens is de zonde in de wereld gekomen, en door de zonde de dood, en zo overgegaan op alle mensen, in wie allen gezondigd hebben” [Rom. 5:12], niet anders begrepen mag worden dan de katholieke kerk die het altijd zo begrepen en verspreid heeft. Want vanwege deze geloofsregel worden zelfs zuigelingen, die tot nu toe zelf geen enkele zonde hebben kunnen begaan, daarom daadwerkelijk gedoopt tot vergeving van zonden, zodat datgene wat ze van generatie op zich hebben genomen, in hen gereinigd kan worden door wedergeboorte” (Canon 3 [n.Chr. 416]).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten