"Zou hij mensen echt willen vermoorden?"
"Zou hij altijd en alleen maar liegen dan?"
"Ik zie hem nergens.... waarom zou ik dat geloven dan?"
"En toch zou hij de vorst over deze wereld zijn...."
"Ik zie hem nergens.... waarom zou ik dat geloven dan?"
"En toch zou hij de vorst over deze wereld zijn...."
"En toch zouden alle mensen onder de macht van de boze zijn...."
"En toch zouden alle mensen verblind zijn door de god van deze eeuw...."
John Buyan (1628 - 1688) twijfelde daaraan niet. Hij heeft ervaren dat de boze, de satan en de demonische invloeden en krachten een grote werkelijkheid zijn in de geestelijke wereld. Vanuit dat geestelijke onzienlijke, vanuit die onzichtbare wereld beïnvloedt de duivel jongeren en ouderen, overheden en onderdanen en mannen en vrouwen. In een van zijn boeken, "De Christenreis naar de eeuwigheid", schildert John Buyan in sobere maar krachtige woorden de strijd om de ziel. In een tweetal geestelijke strijdtonelen laat hij zien dat het in die strijd vaak "erop" of "eronder" is. In zijn boek beeldt hij dat uit door de reis van de hoofdpersoon in een tweetal valleien, namelijk de vallei van de Verootmoediging en de vallei van de Schaduw van de dood.
Op het eerste strijdtoneel in de vallei van de Verootmoediging, wordt de hoofdpersoon uit Buyans boek, Christen, gekweld door Apollyon, de engel van de afgrond (Openbaringen 9 vers 11). Op het tweede strijdtoneel in de vallei van de Schaduw van de dood, geeft hij een beeld van hoe Christen in de duisternis benauwd wordt door de machten van de dood en de hel (Psalm 23 vers 4). Beide slagvelden beschrijft hij achter elkaar. Eerst echter vertelt hij hoe Christen op een geweldige manier wordt voorbereid op de geestelijke strijd die dag en nacht woedt op de vele strijdtonelen.
Het begint zo....
Christen is uit de stad Verderf gevlucht en de enge poort binnengegaan op weg naar het hemelse Jeruzalem. Op die smalle weg beleeft hij tal van geestelijke avondturen. Zo komt hij in het Huis van de Uitlegger. Dat is een soort school waar hij veel praktisch onderwijs ontvangt. Aan de hand van indrukwekkende taferelen, uitgebeeld in de kamers van dat huis, worden dingen hem duidelijk gemaakt. In een van die kamers maakt hij kennis met het werk van de boze. Hij ziet daar dat de boze probeert het werk van de genade in het hart van een gelovige uit te blussen. Jezus echter giet meer genadeolie in het hart dan dat de satan kan blussen. Dit was een van Christens' eerste kennismakingen met de boze.
Goddelijke wapenuitrusting
Na het verlaten van het Huis van de Uitlegger trekt hij verder op de smalle weg. Zo komt hij langs het Paleis Sierlijk waar hij binnengaat en opnieuw geestelijke lessen ontvangt. Vlak voordat hij weer vertrekt wordt hij in de wapenkamer gebracht. Daar krijgt hij de goddelijke wapenuitrusting aangetrokken waarvan Paulus zegt: "Voorts mijn broeders, wordt krachtig in de Heere en de sterkte zijner macht. Doet aan de gehele wapenuitrusting Gods opdat gij kunt staan tegen de listige omleidingen van de duivel". De kracht voor de komende strijd en sterkte van Zijn macht voor het gebruiken van deze wapenuitrusting, komt tot stand door de Heilige Geest Die in ons woont.
Christen ontvangt daar de wapenuitrusting zoals beschreven staat in Efeze 6 vers 14 tot 17: "Staat dan, uw lendenen omgord hebbende met de waarheid, en aangedaan hebbende het borstwapen der gerechtigheid; en de voeten geschoeid hebbende met bereidheid van het Evangelie des vredes; bovenal aangenomen hebbende het schild des geloofs, waarmee gij al de vurige pijlen van de boze zult kunnen uitblussen. En neemt de helm der zaligheid, en het zwaard des Geestes, hetwelk is Gods Woord".
De vallei Verootmoediging
Zo compleet geharnast gaat Christen het smalle pad weer op en de heuvel af waarop het Paleis Sierlijk ligt. De drie vrouwen waarmee hij gesproken heeft in het Paleis, vergezellen hem de heuvel af. Een van hen waarschuwt hem dat hij moet oppassen voor struikelen. Dus klautert hij zeer voorzichtig naar beneden en gaat de vallei binnen; toch glijdt hij twee keer van het glibberige pad af (misschien komt dit wel door de wapenuitrusting die hij voor het eerst draagt).
Christen krijgt het erg zwaar te verduren in deze vallei. Hij is nog maar net de vallei binnengegaan of hij ziet in de verte een grote vijand van zijn ziel, Apollyon verschijnen. Dwars door het veld van de vallei komt deze Verderver recht op hem af. Christen wordt doodsbang en zeer beangst. Hij denkt na wat hij nu moet doen.... teruggaan of standhouden?
Hij realiseert zich echter opeens dat hij geen bescherming heeft voor zijn rug. Als hij vlucht, geeft hij zijn vijand het grote voordeel om hem erg gemakkelijk met zijn vurige pijlen te verwonden. Hij besluit de confrontatie met de duivel aan te gaan. Bovendien als hij alleen door stand te houden, en niet te vluchten, zijn leven redt dan is dat het beste. Dus gaat hij voorwaarts!
"En toch zouden alle mensen verblind zijn door de god van deze eeuw...."
John Buyan (1628 - 1688) twijfelde daaraan niet. Hij heeft ervaren dat de boze, de satan en de demonische invloeden en krachten een grote werkelijkheid zijn in de geestelijke wereld. Vanuit dat geestelijke onzienlijke, vanuit die onzichtbare wereld beïnvloedt de duivel jongeren en ouderen, overheden en onderdanen en mannen en vrouwen. In een van zijn boeken, "De Christenreis naar de eeuwigheid", schildert John Buyan in sobere maar krachtige woorden de strijd om de ziel. In een tweetal geestelijke strijdtonelen laat hij zien dat het in die strijd vaak "erop" of "eronder" is. In zijn boek beeldt hij dat uit door de reis van de hoofdpersoon in een tweetal valleien, namelijk de vallei van de Verootmoediging en de vallei van de Schaduw van de dood.
Op het eerste strijdtoneel in de vallei van de Verootmoediging, wordt de hoofdpersoon uit Buyans boek, Christen, gekweld door Apollyon, de engel van de afgrond (Openbaringen 9 vers 11). Op het tweede strijdtoneel in de vallei van de Schaduw van de dood, geeft hij een beeld van hoe Christen in de duisternis benauwd wordt door de machten van de dood en de hel (Psalm 23 vers 4). Beide slagvelden beschrijft hij achter elkaar. Eerst echter vertelt hij hoe Christen op een geweldige manier wordt voorbereid op de geestelijke strijd die dag en nacht woedt op de vele strijdtonelen.
Het begint zo....
Christen is uit de stad Verderf gevlucht en de enge poort binnengegaan op weg naar het hemelse Jeruzalem. Op die smalle weg beleeft hij tal van geestelijke avondturen. Zo komt hij in het Huis van de Uitlegger. Dat is een soort school waar hij veel praktisch onderwijs ontvangt. Aan de hand van indrukwekkende taferelen, uitgebeeld in de kamers van dat huis, worden dingen hem duidelijk gemaakt. In een van die kamers maakt hij kennis met het werk van de boze. Hij ziet daar dat de boze probeert het werk van de genade in het hart van een gelovige uit te blussen. Jezus echter giet meer genadeolie in het hart dan dat de satan kan blussen. Dit was een van Christens' eerste kennismakingen met de boze.
Goddelijke wapenuitrusting
Na het verlaten van het Huis van de Uitlegger trekt hij verder op de smalle weg. Zo komt hij langs het Paleis Sierlijk waar hij binnengaat en opnieuw geestelijke lessen ontvangt. Vlak voordat hij weer vertrekt wordt hij in de wapenkamer gebracht. Daar krijgt hij de goddelijke wapenuitrusting aangetrokken waarvan Paulus zegt: "Voorts mijn broeders, wordt krachtig in de Heere en de sterkte zijner macht. Doet aan de gehele wapenuitrusting Gods opdat gij kunt staan tegen de listige omleidingen van de duivel". De kracht voor de komende strijd en sterkte van Zijn macht voor het gebruiken van deze wapenuitrusting, komt tot stand door de Heilige Geest Die in ons woont.
 |
| De geestelijke werkelijkheid: strijd op leven en dood om de ziel! |
Christen ontvangt daar de wapenuitrusting zoals beschreven staat in Efeze 6 vers 14 tot 17: "Staat dan, uw lendenen omgord hebbende met de waarheid, en aangedaan hebbende het borstwapen der gerechtigheid; en de voeten geschoeid hebbende met bereidheid van het Evangelie des vredes; bovenal aangenomen hebbende het schild des geloofs, waarmee gij al de vurige pijlen van de boze zult kunnen uitblussen. En neemt de helm der zaligheid, en het zwaard des Geestes, hetwelk is Gods Woord".
De vallei Verootmoediging
Zo compleet geharnast gaat Christen het smalle pad weer op en de heuvel af waarop het Paleis Sierlijk ligt. De drie vrouwen waarmee hij gesproken heeft in het Paleis, vergezellen hem de heuvel af. Een van hen waarschuwt hem dat hij moet oppassen voor struikelen. Dus klautert hij zeer voorzichtig naar beneden en gaat de vallei binnen; toch glijdt hij twee keer van het glibberige pad af (misschien komt dit wel door de wapenuitrusting die hij voor het eerst draagt).
Christen krijgt het erg zwaar te verduren in deze vallei. Hij is nog maar net de vallei binnengegaan of hij ziet in de verte een grote vijand van zijn ziel, Apollyon verschijnen. Dwars door het veld van de vallei komt deze Verderver recht op hem af. Christen wordt doodsbang en zeer beangst. Hij denkt na wat hij nu moet doen.... teruggaan of standhouden?
Hij realiseert zich echter opeens dat hij geen bescherming heeft voor zijn rug. Als hij vlucht, geeft hij zijn vijand het grote voordeel om hem erg gemakkelijk met zijn vurige pijlen te verwonden. Hij besluit de confrontatie met de duivel aan te gaan. Bovendien als hij alleen door stand te houden, en niet te vluchten, zijn leven redt dan is dat het beste. Dus gaat hij voorwaarts!
Apollyon
Daar is Apollyon, een monster, zeer vervaarlijk om te zien. Bekleed met schubben zoals een vis (dat is zijn trots), hij heeft vleugels als een draak en voeten als een beer. Uit zijn buik komen vuur en rook en zijn mond is als de muil van een leeuw. Hij kijkt Christen aan met een vreselijk en schrikwekkend gezicht en begint het gesprek.
Apollyon: "Waar kom je vandaan en waar ga je naartoe?"
Christen: "Ik kom van de stad Verderf, de plaats van alle onheil en ga naar de stad Sion".
Apollyon: "Je bent dus een van mijn eigen onderdanen want het hele land is van mij. Ik ben namelijk de vorst en god ervan. Hoe kom je erbij om van je eigen koning weg te lopen? Als ik niets meer in je zag, zou ik je nu met één slag ter aarde neervellen".
Het gesprek tussen Apollyon en Christen gaat verder in het Buyans boek. Hier echter gaan wij eerst na wat wij ervan kunnen leren en welke betekenissen erin liggen voor onze dagelijkse strijd met de boze. In volgende blogposten zullen wij het gesprek, het gevecht op leven en dood, en de overwinning van Christen met Apollyon zien.
Onze geestelijke strijd
De geestelijke strijd begint hier doordat de boze zich laat zien en horen. Niet dat die strijd er niet altijd op een of andere manier is in het leven van een gelovige.... maar hier wordt het echt oorlog. Immers de engel van de afgrond is in vol ornaat en in vliegende vaart op Christen afgekomen. Hij ziet er afschuwelijk en vooral angstaanjagend uit. Hij wil zo Christen intimideren en doodsangst aanjagen. Dat is een van zijn tactieken om, ook ons nu net als Christen toen, te bedreigen met beroving, moord en vernietiging. Petrus noemt de duivel in zijn eerste brief, hoofdstuk 5 vers 8, een brullende leeuw zoekende wie hij zou kunnen verslinden.
Angst en vrees aanjagen
Wellicht dat John Buyan hiermee ook doelt op een mogelijk vooruitzicht van de pijnbank, de brandstapel en het schavot; in die tijd nog gebruikelijk. Apollyon is in Openbaringen 9 immers de baas over de sprinkhanen uit de afgrond die, net als de schorpioenen, een giftige angel hadden ontvangen om te pijnigen. Hoe het ook zij, het gaat hier over het aanjagen van een diepe angst en vrees voor lichamelijk, emotioneel en/of psychisch lijden door verdrukking en vervolging.
Door het aanjagen van angst en vrees komt de gedachte bij Christen op om voor de dreiging van Apollyon te vluchten, die dreiging uit de weg te gaan. Niet zozeer om de smalle weg te verlaten maar te kijken of er ook omwegen, of er omleidingen zijn die langs de boze heengaan. Paulus legt letterlijk het verband daarmee in Efeze 6 vers 11: "....... opdat gij kunt staan tegen de listige omleidingen van de duivel". Het blijkt echter voor Christen geen optie want hij bedacht dat er geen bedekking van zijn rug was meegegeven. Zou hij vluchten, dan zou hij de prooi van Apollyon worden. Die had dan die vurige pijlen in zijn rug geschoten.
Omwegen zijn omleidingen van de boze
Die angst en vrees wordt opgeroepen door tegenstand van de boze. Die komt nogal eens doordat God iets van ons vraagt en wij aarzelen en Hem niet meteen gehoorzamen. Het opgeven van eigen denken, eigen "doen en laten" is veelal zwaar en wordt tegengehouden door hoogmoed, mensenvrees en zelfzucht. Dan moet je sterven aan jezelf. Daar speelt de boze op in en gaat met onze oude natuur ('ons vlees') samenwerken en haalt hij je directe familie-, kerk- en gezinsomgeving ('de wereld') er vaak ook nog bij. Die gehoorzaamheidsvraag van Jezus en God geeft vaak grote geestelijke strijd, immers het kan ons veel gaan kosten. Denk bijvoorbeeld aan een zondige vriendschap of een relatie met een ongelovige die verbroken moeten worden.
Of God de Vader roept ons op om te getuigen van Zijn Zoon Jezus aan de buren, aan onze dorpsgenoten of dat Hij ons roept naar de grote steden om de boodschap te gaan brengen van redding van de eeuwige dood door het geloof in Jezus Christus. Vaak is de eerste reactie in ons denken Zijn roepstem niet te willen horen, deze roepstem van Hem voor verdacht te houden en het gehoorzamen uit te stellen. Soms kan het gehoorzamen zelfs betekenen dat wij in de gevangenis gegooid worden omdat wij Hem niet willen en kunnen verloochenen. Zelfs niet als de keuze is: "Verloochen Jezus of wij onthoofden je!" Of: "Neem de Koran aan of wij kruisigen je!"
Dat is wat er hier op dit strijdtoneel aan de hand is. De keuze terug naar de stad Verderf (in het Engels 'City of Destruction') of lijden, mogelijk tot de dood toe. Het is het een of het ander: het gevecht met de boze of het afglijden naar een leven met een bedroefde Heilige Geest, vol met zelfverwijt en beschuldigingen in je hart. Het is het conflict aangaan of in je rug geschoten worden!
Innerlijke beschuldigingen: de vurige pijlen van de boze!
Als wij er van doorgaan, als wij vluchten en het gevecht uit de weg gaan, zullen die pijlen van de boze ons in de rug treffen. Die vurige pijlen worden dan niet opgevangen door het schild van het geloof maar treffen direct doel in ons geestelijke leven. Die pijlen zijn het beeld van priemende en vurige beschuldigingen en aanklachten van de boze die ons geloof aanvallen en ons intieme relatie met de Heere Jezus Christus en onze hemelse Vader niet alleen verstoren maar ook beschadigen.
Nadat wij aan de dreiging hebben toegegeven, stopt de duivel niet. Hij heeft 'een voet' gekregen en gaat ons verder in het nauw drijven. Wij hebben immers Jezus niet gevolgd in het kruisdragen en de zelfverloochening maar Hem verloochend en niet beleden. Zo van: "Zie je nu wel, je bent gevlucht en denk je dat je nog terug kan keren naar Jezus? Denk je dat Hij nog terug wil hebben? Je kunt niet meer terug want je hebt Jezus Christus verloochent en nu verloochent Hij jou voor Zijn Vader in de hemel. Dat staat toch in de Bijbel?"
Een steeds diepere duisternis zal onze ziel in de greep gaan houden. De boze zal ons niet met rust laten, geloof dat maar niet. Hij zal ons blijven benauwen als wij niet met berouw en belijdenis terugkeren zoals Petrus. De duivel zal ons leven tot een hel maken, vol met innerlijk zelfverwijt, aanklachten en schuldgevoelens en ons uiteindelijk opstoken om er maar een einde aan te maken. Dan zijn wij definitief uitgeschakeld voor de dienst van de Heere Jezus om getuigen van Hem te zijn. Dan heeft de boze zijn doel bereikt.
Terug naar het Egypte van de zonde? Dat nooit!
Christen koos echter voor de confrontatie, om het conflict aan te gaan met Apollyon en stand te houden. Er was nog een reden, denk ik, waarom hij dat deed. Die reden staat niet vermeld in dit gedeelte uit het boek. Wat moest Christen en wat moeten wij met hem weer in de stad Verderf zoeken? Wat zou ons nu daar opnieuw kunnen plezieren? Zouden wij niet zijn zoals Lot in Sodom die de hele dag zijn rechtvaardige ziel kwelde met het zien van al die zonden en ongerechtigheden?
Wat levert die terugkeer meer op dan diepe duisternis in onze ziel? Een gebroken leven opnieuw onder de macht van de boze. En intussen diep ver weg in ons hart zo verlangend naar die gemeenschap met God, de hemelse Vader door Jezus. Neen.... het was voor Christen geen enkele optie om naar zijn 'oude leven' terug te keren en zo de vrede met God in zijn ziel te verliezen. Voor ons geldt dat ook: dan maar het conflict met de boze aangaan!
Tot slot: de duivel valt mee....uhhhh?
Velen, zowel gelovigen als ongelovigen, denken misschien wel dat de duivel meevalt. Dat het misschien wel niet zo erg is als in de Bijbel staat. Natuurlijk doet hij zijn best om ons dwars te zitten maar moorden, slachten, stelen en vernietigen en de vertegenwoordiger van de eeuwige dood...? Nou dat is wel erg overtrokken toch!?
Wij kunnen ons gewoon geen voorstelling maken van de dood, het verderf en de vernietiging die de duivel verspreidt zoals het plaatje aangeeft. Jezus zei: "De dief komt niet dan om te stelen, te slachten (de keel afsnijden) en te verderven"(Johannes 10 vers 10). Hij noemt de duivel elders de mensenmoordenaar van den beginne en de vader van de leugen en de leugenaar; er is geen waarheid in hem. Een betrouwbaar getuigenis gaf Johannes King (1825 - 1898), een bosneger uit Suriname. Toen hij op wonderlijke manier middenin het oerwoud bekeerd werd, kreeg hij een visioen waarin hij door een engel meegenomen werd naar de hemel. Hij sloeg daarna ook een blik in de hel en zag de satan zelf. Dat wordt als volgt beschreven in het boek "Doop met de Heilige Geest", geschreven door dominee D.G. Molenaar (bladzijde 139).
"Toen hij dit vreselijke oord zag, liep het koude zweet over zijn lichaam en beefde en sidderde hij zo heftig dat hij niet meer op zijn benen kon staan. En de Engel vroeg hem: "King zoudt gij een dag hier willen blijven?" Hij antwoordde: "Och Here, neen, neen!" "Wat dan als gij hier eeuwig zou moeten vertoeven?" King kon niet antwoorden en zonk in ontzetting neer. Toen vatte de Engel zijn hand en leidde hem verder binnen in de plaats van verschrikking. Daar zag hij iets heel afgrijselijks, zo, dat zijn levensgeest hem bijna verliet. Hij zag.... de satan zelf, die hij zo beschrijft dat elkeen van angst moet beven, met dat ontzettend, schrikbarend wezen iets te maken te hebben en iedereen bidden moet: "Och, Here verlos mij van de boze!" Doodsangst beklemde King en hij begon luidkeels te schreien. Hij riep tot de Engel: "Och, Here, wat moet ik doen om van deze vreselijke plaats verlost te worden?" Hij werd daarna door de Engel teruggebracht naar de aarde met de opdracht zich te voegen bij Broedergemeente om de doop te ontvangen en onderwezen te worden".
Keer je om naar Jezus: heden en nu!
Als je de stem van Gods Geest hoorde tijdens het lezen van deze blogpost...
Als je de wapenuitrusting niet hebt aangedaan....
Als je het zwaard van het Geest verloren hebt door verwaarlozing van....
Als je onder de benauwing, de aanklacht van de boze ligt....
Als je in je dromen en in de nachten aangevallen wordt....
Als de vurige pijlen je voortdurend in je rug raken....
Als....
ga dan onmiddellijk terug naar Jezus als je diep in je hart niet zonder Hem kunt. Naar Hem Die je gekocht en betaald heeft met Zijn dierbaar en kostbaar bloed. Er is een weg terug! Denk aan hoe de Heere Jezus zelfs Petrus niets verweet toen hij Hem als Zijn meester verloochende maar hem met ogen vol liefde aankeek. Zo kijkt Hij ook naar jou. Ren voor leven, ren voor nieuw levend water, ren naar Hem toe. Laat je niet meer tegenhouden door die moordenaar en aartsleugenaar die je ziel benauwt!
Ren voor je leven en ontvang een nieuwe toewijding waarvan de vreugde alle verstand te boven zal gaan. Johannes zegt dat "Indien wij onze zonden belijden, Hij getrouw is en rechtvaardig dat Hij ons de zonden vergeeft en ons reinigt van alle ongerechtigheid". Ik wil je aanmoedigen het te doen want Jezus is het zo waard. Wees niet bang want Hij is sterker Die (God de Heilige Geest) in ons woont dan die (de duivel) in de wereld is, zo staat er geschreven in 1 Johannes 4 vers 4. Jezus heeft de werken van de boze verbroken en heeft alle macht in de hemel en op aarde; ook om de duivel bij je te verdrijven door de Heilige Geest. Trek je wapenuitrusting aan en ga het gevecht aan... de uitkomst is zeker namelijk de overwinning die Hij door Zijn Geest zal bewerken.
Ook als je niet meer aan het avondmaal gaat of je niet durft omdat je er erg tegenop ziet voor de eerste keer deel te nemen of je geweten je (al jaren) veroordeelt om een of andere reden. Weet dan dat de apostel Johannes in zijn eerste zendbrief zegt: "Want indien ons hart ons veroordeelt, God is meerder dan ons hart en Hij kent alle dingen". Hij weet ook die dingen die je weerhouden om de dood van de Heere Jezus te verkondigen aan Zijn tafel. De boze beschuldigt je in de voorbereiding en tijdens de dienst ervoor juist extra hard dat je onwaardig bent omdat je je Heiland en Zaligmaker al zo lang verloochend hebt. Het kan zijn dat je Hem nog niet voor de eerste keer openlijk beleden hebt. Juist die mensen wil de Heere Jezus vrijzetten door de kracht van het kostbare bloed dat Hij gestort heeft. Juist ook voor zulke mensen heeft Hij het avondmaal ingesteld opdat zij weten dat indien zij en wij gezondigd hebben, zegt Johannes in diezelfde zendbrief, ".......Wij hebben een voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige. En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar voor die van de gehele wereld".
Stel dat je nog niet gered bent, nog niet zalig gemaakt bent en je nog op weg bent naar je eindbestemming, naar die vreselijke plaats en naar die gruwelijke satan, ga dan op weg naar God om de zaligheid voor je ziel. Haast je en spoed je omwille van je leven! Waarom uitgesteld tot morgen wat heden, voor wat nu voor je klaarligt? Stel het niet uit maar ren voor je leven!
Kom.... ruil, door het geloof, de dood in voor het eeuwige leven met Jezus!
Kom.... laat je overzetten van de duisternis naar het rijk van Gods Zoons liefde!
Kom.... het is tijd om eindelijk thuis te komen. God, de Vader wacht!
Als je geholpen wilt worden om (weer) bij Jezus te komen, mail dan naar Cees van Beek op e-mailadres: levendenstromendwater@gmail.com.
Daar is Apollyon, een monster, zeer vervaarlijk om te zien. Bekleed met schubben zoals een vis (dat is zijn trots), hij heeft vleugels als een draak en voeten als een beer. Uit zijn buik komen vuur en rook en zijn mond is als de muil van een leeuw. Hij kijkt Christen aan met een vreselijk en schrikwekkend gezicht en begint het gesprek.
Apollyon: "Waar kom je vandaan en waar ga je naartoe?"
Christen: "Ik kom van de stad Verderf, de plaats van alle onheil en ga naar de stad Sion".
Apollyon: "Je bent dus een van mijn eigen onderdanen want het hele land is van mij. Ik ben namelijk de vorst en god ervan. Hoe kom je erbij om van je eigen koning weg te lopen? Als ik niets meer in je zag, zou ik je nu met één slag ter aarde neervellen".
Het gesprek tussen Apollyon en Christen gaat verder in het Buyans boek. Hier echter gaan wij eerst na wat wij ervan kunnen leren en welke betekenissen erin liggen voor onze dagelijkse strijd met de boze. In volgende blogposten zullen wij het gesprek, het gevecht op leven en dood, en de overwinning van Christen met Apollyon zien.
Onze geestelijke strijd
De geestelijke strijd begint hier doordat de boze zich laat zien en horen. Niet dat die strijd er niet altijd op een of andere manier is in het leven van een gelovige.... maar hier wordt het echt oorlog. Immers de engel van de afgrond is in vol ornaat en in vliegende vaart op Christen afgekomen. Hij ziet er afschuwelijk en vooral angstaanjagend uit. Hij wil zo Christen intimideren en doodsangst aanjagen. Dat is een van zijn tactieken om, ook ons nu net als Christen toen, te bedreigen met beroving, moord en vernietiging. Petrus noemt de duivel in zijn eerste brief, hoofdstuk 5 vers 8, een brullende leeuw zoekende wie hij zou kunnen verslinden.
Angst en vrees aanjagen
Wellicht dat John Buyan hiermee ook doelt op een mogelijk vooruitzicht van de pijnbank, de brandstapel en het schavot; in die tijd nog gebruikelijk. Apollyon is in Openbaringen 9 immers de baas over de sprinkhanen uit de afgrond die, net als de schorpioenen, een giftige angel hadden ontvangen om te pijnigen. Hoe het ook zij, het gaat hier over het aanjagen van een diepe angst en vrees voor lichamelijk, emotioneel en/of psychisch lijden door verdrukking en vervolging.
Door het aanjagen van angst en vrees komt de gedachte bij Christen op om voor de dreiging van Apollyon te vluchten, die dreiging uit de weg te gaan. Niet zozeer om de smalle weg te verlaten maar te kijken of er ook omwegen, of er omleidingen zijn die langs de boze heengaan. Paulus legt letterlijk het verband daarmee in Efeze 6 vers 11: "....... opdat gij kunt staan tegen de listige omleidingen van de duivel". Het blijkt echter voor Christen geen optie want hij bedacht dat er geen bedekking van zijn rug was meegegeven. Zou hij vluchten, dan zou hij de prooi van Apollyon worden. Die had dan die vurige pijlen in zijn rug geschoten.
Omwegen zijn omleidingen van de boze
Die angst en vrees wordt opgeroepen door tegenstand van de boze. Die komt nogal eens doordat God iets van ons vraagt en wij aarzelen en Hem niet meteen gehoorzamen. Het opgeven van eigen denken, eigen "doen en laten" is veelal zwaar en wordt tegengehouden door hoogmoed, mensenvrees en zelfzucht. Dan moet je sterven aan jezelf. Daar speelt de boze op in en gaat met onze oude natuur ('ons vlees') samenwerken en haalt hij je directe familie-, kerk- en gezinsomgeving ('de wereld') er vaak ook nog bij. Die gehoorzaamheidsvraag van Jezus en God geeft vaak grote geestelijke strijd, immers het kan ons veel gaan kosten. Denk bijvoorbeeld aan een zondige vriendschap of een relatie met een ongelovige die verbroken moeten worden.
Of God de Vader roept ons op om te getuigen van Zijn Zoon Jezus aan de buren, aan onze dorpsgenoten of dat Hij ons roept naar de grote steden om de boodschap te gaan brengen van redding van de eeuwige dood door het geloof in Jezus Christus. Vaak is de eerste reactie in ons denken Zijn roepstem niet te willen horen, deze roepstem van Hem voor verdacht te houden en het gehoorzamen uit te stellen. Soms kan het gehoorzamen zelfs betekenen dat wij in de gevangenis gegooid worden omdat wij Hem niet willen en kunnen verloochenen. Zelfs niet als de keuze is: "Verloochen Jezus of wij onthoofden je!" Of: "Neem de Koran aan of wij kruisigen je!"
Dat is wat er hier op dit strijdtoneel aan de hand is. De keuze terug naar de stad Verderf (in het Engels 'City of Destruction') of lijden, mogelijk tot de dood toe. Het is het een of het ander: het gevecht met de boze of het afglijden naar een leven met een bedroefde Heilige Geest, vol met zelfverwijt en beschuldigingen in je hart. Het is het conflict aangaan of in je rug geschoten worden!
Innerlijke beschuldigingen: de vurige pijlen van de boze!
Als wij er van doorgaan, als wij vluchten en het gevecht uit de weg gaan, zullen die pijlen van de boze ons in de rug treffen. Die vurige pijlen worden dan niet opgevangen door het schild van het geloof maar treffen direct doel in ons geestelijke leven. Die pijlen zijn het beeld van priemende en vurige beschuldigingen en aanklachten van de boze die ons geloof aanvallen en ons intieme relatie met de Heere Jezus Christus en onze hemelse Vader niet alleen verstoren maar ook beschadigen.
Nadat wij aan de dreiging hebben toegegeven, stopt de duivel niet. Hij heeft 'een voet' gekregen en gaat ons verder in het nauw drijven. Wij hebben immers Jezus niet gevolgd in het kruisdragen en de zelfverloochening maar Hem verloochend en niet beleden. Zo van: "Zie je nu wel, je bent gevlucht en denk je dat je nog terug kan keren naar Jezus? Denk je dat Hij nog terug wil hebben? Je kunt niet meer terug want je hebt Jezus Christus verloochent en nu verloochent Hij jou voor Zijn Vader in de hemel. Dat staat toch in de Bijbel?"
Een steeds diepere duisternis zal onze ziel in de greep gaan houden. De boze zal ons niet met rust laten, geloof dat maar niet. Hij zal ons blijven benauwen als wij niet met berouw en belijdenis terugkeren zoals Petrus. De duivel zal ons leven tot een hel maken, vol met innerlijk zelfverwijt, aanklachten en schuldgevoelens en ons uiteindelijk opstoken om er maar een einde aan te maken. Dan zijn wij definitief uitgeschakeld voor de dienst van de Heere Jezus om getuigen van Hem te zijn. Dan heeft de boze zijn doel bereikt.
Terug naar het Egypte van de zonde? Dat nooit!
Christen koos echter voor de confrontatie, om het conflict aan te gaan met Apollyon en stand te houden. Er was nog een reden, denk ik, waarom hij dat deed. Die reden staat niet vermeld in dit gedeelte uit het boek. Wat moest Christen en wat moeten wij met hem weer in de stad Verderf zoeken? Wat zou ons nu daar opnieuw kunnen plezieren? Zouden wij niet zijn zoals Lot in Sodom die de hele dag zijn rechtvaardige ziel kwelde met het zien van al die zonden en ongerechtigheden?
Wat levert die terugkeer meer op dan diepe duisternis in onze ziel? Een gebroken leven opnieuw onder de macht van de boze. En intussen diep ver weg in ons hart zo verlangend naar die gemeenschap met God, de hemelse Vader door Jezus. Neen.... het was voor Christen geen enkele optie om naar zijn 'oude leven' terug te keren en zo de vrede met God in zijn ziel te verliezen. Voor ons geldt dat ook: dan maar het conflict met de boze aangaan!
Tot slot: de duivel valt mee....uhhhh?
Velen, zowel gelovigen als ongelovigen, denken misschien wel dat de duivel meevalt. Dat het misschien wel niet zo erg is als in de Bijbel staat. Natuurlijk doet hij zijn best om ons dwars te zitten maar moorden, slachten, stelen en vernietigen en de vertegenwoordiger van de eeuwige dood...? Nou dat is wel erg overtrokken toch!?
Wij kunnen ons gewoon geen voorstelling maken van de dood, het verderf en de vernietiging die de duivel verspreidt zoals het plaatje aangeeft. Jezus zei: "De dief komt niet dan om te stelen, te slachten (de keel afsnijden) en te verderven"(Johannes 10 vers 10). Hij noemt de duivel elders de mensenmoordenaar van den beginne en de vader van de leugen en de leugenaar; er is geen waarheid in hem. Een betrouwbaar getuigenis gaf Johannes King (1825 - 1898), een bosneger uit Suriname. Toen hij op wonderlijke manier middenin het oerwoud bekeerd werd, kreeg hij een visioen waarin hij door een engel meegenomen werd naar de hemel. Hij sloeg daarna ook een blik in de hel en zag de satan zelf. Dat wordt als volgt beschreven in het boek "Doop met de Heilige Geest", geschreven door dominee D.G. Molenaar (bladzijde 139).
"Toen hij dit vreselijke oord zag, liep het koude zweet over zijn lichaam en beefde en sidderde hij zo heftig dat hij niet meer op zijn benen kon staan. En de Engel vroeg hem: "King zoudt gij een dag hier willen blijven?" Hij antwoordde: "Och Here, neen, neen!" "Wat dan als gij hier eeuwig zou moeten vertoeven?" King kon niet antwoorden en zonk in ontzetting neer. Toen vatte de Engel zijn hand en leidde hem verder binnen in de plaats van verschrikking. Daar zag hij iets heel afgrijselijks, zo, dat zijn levensgeest hem bijna verliet. Hij zag.... de satan zelf, die hij zo beschrijft dat elkeen van angst moet beven, met dat ontzettend, schrikbarend wezen iets te maken te hebben en iedereen bidden moet: "Och, Here verlos mij van de boze!" Doodsangst beklemde King en hij begon luidkeels te schreien. Hij riep tot de Engel: "Och, Here, wat moet ik doen om van deze vreselijke plaats verlost te worden?" Hij werd daarna door de Engel teruggebracht naar de aarde met de opdracht zich te voegen bij Broedergemeente om de doop te ontvangen en onderwezen te worden".
Keer je om naar Jezus: heden en nu!
Als je de stem van Gods Geest hoorde tijdens het lezen van deze blogpost...
Als je de wapenuitrusting niet hebt aangedaan....
Als je het zwaard van het Geest verloren hebt door verwaarlozing van....
Als je onder de benauwing, de aanklacht van de boze ligt....
Als je in je dromen en in de nachten aangevallen wordt....
Als de vurige pijlen je voortdurend in je rug raken....
Als....
ga dan onmiddellijk terug naar Jezus als je diep in je hart niet zonder Hem kunt. Naar Hem Die je gekocht en betaald heeft met Zijn dierbaar en kostbaar bloed. Er is een weg terug! Denk aan hoe de Heere Jezus zelfs Petrus niets verweet toen hij Hem als Zijn meester verloochende maar hem met ogen vol liefde aankeek. Zo kijkt Hij ook naar jou. Ren voor leven, ren voor nieuw levend water, ren naar Hem toe. Laat je niet meer tegenhouden door die moordenaar en aartsleugenaar die je ziel benauwt!
Ren voor je leven en ontvang een nieuwe toewijding waarvan de vreugde alle verstand te boven zal gaan. Johannes zegt dat "Indien wij onze zonden belijden, Hij getrouw is en rechtvaardig dat Hij ons de zonden vergeeft en ons reinigt van alle ongerechtigheid". Ik wil je aanmoedigen het te doen want Jezus is het zo waard. Wees niet bang want Hij is sterker Die (God de Heilige Geest) in ons woont dan die (de duivel) in de wereld is, zo staat er geschreven in 1 Johannes 4 vers 4. Jezus heeft de werken van de boze verbroken en heeft alle macht in de hemel en op aarde; ook om de duivel bij je te verdrijven door de Heilige Geest. Trek je wapenuitrusting aan en ga het gevecht aan... de uitkomst is zeker namelijk de overwinning die Hij door Zijn Geest zal bewerken.
Ook als je niet meer aan het avondmaal gaat of je niet durft omdat je er erg tegenop ziet voor de eerste keer deel te nemen of je geweten je (al jaren) veroordeelt om een of andere reden. Weet dan dat de apostel Johannes in zijn eerste zendbrief zegt: "Want indien ons hart ons veroordeelt, God is meerder dan ons hart en Hij kent alle dingen". Hij weet ook die dingen die je weerhouden om de dood van de Heere Jezus te verkondigen aan Zijn tafel. De boze beschuldigt je in de voorbereiding en tijdens de dienst ervoor juist extra hard dat je onwaardig bent omdat je je Heiland en Zaligmaker al zo lang verloochend hebt. Het kan zijn dat je Hem nog niet voor de eerste keer openlijk beleden hebt. Juist die mensen wil de Heere Jezus vrijzetten door de kracht van het kostbare bloed dat Hij gestort heeft. Juist ook voor zulke mensen heeft Hij het avondmaal ingesteld opdat zij weten dat indien zij en wij gezondigd hebben, zegt Johannes in diezelfde zendbrief, ".......Wij hebben een voorspraak bij de Vader, Jezus Christus, de Rechtvaardige. En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar voor die van de gehele wereld".
Stel dat je nog niet gered bent, nog niet zalig gemaakt bent en je nog op weg bent naar je eindbestemming, naar die vreselijke plaats en naar die gruwelijke satan, ga dan op weg naar God om de zaligheid voor je ziel. Haast je en spoed je omwille van je leven! Waarom uitgesteld tot morgen wat heden, voor wat nu voor je klaarligt? Stel het niet uit maar ren voor je leven!
Kom.... ruil, door het geloof, de dood in voor het eeuwige leven met Jezus!
Kom.... laat je overzetten van de duisternis naar het rijk van Gods Zoons liefde!
Kom.... het is tijd om eindelijk thuis te komen. God, de Vader wacht!
Als je geholpen wilt worden om (weer) bij Jezus te komen, mail dan naar Cees van Beek op e-mailadres: levendenstromendwater@gmail.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten