vrijdag 11 juli 2014

Plotseling klinkt Gods stem in je hart......

Ik ging maar twee keer per maand.
De helft van de preek ging langs mij heen.

'k Verzette mij er innerlijk tegen want ...
ik wilde geen regels en strakke banden.
Het was onder zo'n kerkdienst...
'k Bladerde wat in mijn Bijbeltje en
plotseling trof het mij als een bliksemstraal!
Daar zag ik ineens staan dat er een oordeelsdag zou zijn...
Als die kwam, was ik verloren! 


Dit las ik recent op Refoweb van een jonge man of jonge vrouw die zo voor de vuist weg leefde; geen regels wilde en geen knellende banden. Zo zijn er velen binnen en buiten de kerken die hun levensreis, gewoon reizen. Doen wat zij zelf willen en voor zichzelf fatsoenlijk leven met gezin en kinderen of als single hun leven, leven. Maatschappelijk fatsoenlijke en nette burgers in de natuurlijke en zichtbare wereld.

Geestelijke wereld 
En dan ineens is er dat directe bericht uit die andere wereld, uit die onzichtbare wereld van het geestelijke. Die wereld waar ieder mens, -kerkelijk, religieus of gewoon niet gelovig-, deel van uitmaakt, of wij willen of niet. Dan ineens is er het besef, voor de eerste keer of opnieuw, dat wij maar tijdelijk zijn en dat er meer is, iets eeuwigs in dat onzichtbare. Dat er een God moet zijn, dat die God alles ziet en hoort en weet, dat die God ver uit gaat boven onze eigen goden in het tijdelijke. 

Dan weten wij ineens (weer) dat er een hemel en een hel is; dat de boekhouding van ons leven een keer wordt opgemaakt ... daarboven. Wij weten dan ineens hoe het ervoor staat als er plotseling zo'n bericht van die verre God naar binnen schiet als een pijl die het hart diep raakt. Onontkoombaar zijn die berichten van boven die zomaar ineens binnenkomen en veel onrust in de ziel, in het diepste binnenste veroorzaken. Het innerlijke geestelijke leven staat op zijn kop: leeg zonder de levende God waarvan ook ineens het besef is dat Hij de hemel en aarde geschapen heeft.

Zoektocht
Sommigen gaan, na zo'n bericht, verder met hun gewone leven. Zij willen daar niet teveel aan denken. Er is nog wel tijd om daar een keer aandacht aan te besteden, zo denken zij, en zetten het van zich af. Maar er zijn er ook die, net zoals die eerder genoemde jonge vrouw of jonge man, op zoek gaan naar God. Die starten met de geestelijke zoektocht en die een antwoord willen van de hemel, die willen weten of er een ontsnapping is aan dat vreselijke oordeel dat in hun geweten is ingedrukt, die weten dat zij zelf niets kunnen opknappen alhoewel zij dat wel gaan doen. 

Sommigen werken zich letterlijk bijna doodziek door netjes te gaan leven. Zij willen met God verzoend worden, met God in het reine komen want er ligt een schuld van de aarde tot aan de hemel. Hun geweten is wakker geschud en dat geweten dringt aan op zoeken, zoeken en nog eens zoeken. Zij gaan de Bijbel lezen (voor het eerst of opnieuw), zij zoeken een kerk op of worden weer trouw in hun kerkgang, zij gaan preken luisteren en zoeken naar mensen die hen verder kunnen helpen. De diepe innerlijke schrik van het oordeel houdt hen bezig, soms ook tijdens hun slaap met de vraag waar die God is Die tot hen sprak. Het laat hen niet los ook niet tijdens hun werk, hun dagelijkse leven (met het gezin) en hun ding doen. 

Velen worden moedeloos.... en denken dan bij zichzelf dat het bericht niet van God was. Dat God niet begonnen is maar dat zij zichzelf aan het bedriegen zijn. Alsof zij die Goddelijke roep zelf kunnen nadoen in hun eigen hart. Onmogelijk ... echter het spoort hen aan om meer te zoeken in de Bijbel. Ook gaan zij bidden in de stilte (ook al deden zij dat nooit eerder) en denken tegelijkertijd dat God Die riep hen misschien ook wel niet hoort. Er is echter iets in hun ziel dat hen niet loslaat, iets dat zegt dat zij moeten blijven zoeken, iets van een kleine vage hoop dat zij het zullen vinden ... dan. Zij zien het bij anderen die het wel hebben en dat houdt hen innerlijk op de been. 


"Henen uit ... naar het kruis waar alles volbracht werd!"
"Laat alles achter, ga door de enge poort de smalle weg op!"

Hoe dan? Door het geloof!  
Velen vragen zich af "Hoe kom ik toch bij die onbereikbare God?" "Hoe kom ik nu toch bij God Die mij riep maar niet lijkt te antwoorden?" Die zo stil blijft terwijl ik mij als het ware 'blind' zoek. Dan denken zij weleens dat Hij niet zou willen en dat het tevergeefs is. Zou God dan Die zelf roept en wakker geschud heeft, je dan plotseling in de steek laten? Onmogelijk want God is geen bedrieger om je eerst te roepen, je geweten wakker te schudden door Zijn Heilige Geest en je dan vervolgens in de steek te laten. Hij is de Waarheid en het Leven! De gedachten die je van God vandaan willen houden, komen van de duivel. Hij, de duivel, wil gewoon niet dat je God gaat dienen en in het Koninkrijk van het licht gaat leven. Hij zal er alles aan doen om te verhinderen dat je God vindt.

Zo dan zoekers ... bedenk vooral dat de toegang tot het eeuwige leven...
niet nog meer opknappen van jezelf is,
niet nog meer zoeken in jezelf is,
niet nog meer wetten en regels (want die veroordelen je al van binnen) is,  
niet nog meer meer werken is,
niet nog meer geld betalen voor dat dat niet verzadigen kan, is!

De toegang tot het eeuwige leven is het ... 
komen tot de wateren waar de dorst gelest wordt,
drinken van het Levende Water,
eten van het Levende Brood,
kijken, zoals de doodzieke Israƫlieten, naar de koperen slang en tot slot
neigen van je oor om Hem te horen en je ziel zal leven!

Dat kan alleen als je het gelooft wat God daarover zegt in Zijn woord en Jezus heeft gezegd en uitgeroepen. Geloven is je overgeven aan het feit dat de verzoening en verlossing buiten jouzelf ligt en Hij alles doet! Dat toevluchtnemende geloof van "komen, eten, drinken, kijken en neigen" mag zelfs ongelovigheid meenemen zoals de vader van de maanzieke knaap dat deed. Jezus vroeg hem of hij geloofde dat zijn zoon genezen zou. Die vader antwoordde toen: "Ik geloof, kom mijn ongelovigheid te hulp"

Kom dan en beĆ«indig je zoektocht in Jezus alleen! 

Aanbod 
Ik weet dat er velen, jong en oud, zijn die zo leven en zo 'over de aarde gaan': in stilte zoeken en worstelen. Zij zoeken het geluk van het verloren leven (zoals een titel van een boek eens weergaf), zij zoeken de enige weg ten leven, zij zoeken Jezus Christus Die de Weg, de Waarheid en het Leven is.
  
Ik help u graag om Jezus te vinden voor verzoening, verlossing en bevrijding. U mag met mij contact opnemen via dit mailadres: levendenstromendwater@gmail.com. Op mijn blog kun je lezen hoe ikzelf 35 jaar gezocht heb en toen uit genade zalig werd door het geloof in Jezus. Ik was ook wanhopig maar er is hoop, grote hoop want Jezus werd mijn hoop en wordt de uwe! Lees dat hier.

Geschreven door Cees van Beek. Gebruik van de afbeelding met toestemming van Ain Vares, www.ainvaresart.com.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten