zaterdag 23 juli 2016

Jezus stierf voor jou... maar leef je al voor Hem?

"Het lukt mij echt niet"
"Wat niet dan?"
"Nu... heilig te leven voor Jezus, in toewijding"
"Dat kan toch ook niet?"
"Nou... dat is niet waar!"
"Je blijft zondaar"
"Nee... maar ik ga wel vaak de fout in"
"Je bent toch niet volmaakt?"
"Ik verlang zo naar meer van Jezus Die mij liefgehad heeft tot in de dood."


"Mijn leven is een slagveld geworden. 
"Hoezo dan?"
"Ik zit zo vast aan verkeerde verlangens en begeerten.
"Maar ben je dan wel..."
"Begin jij nu ook al?"
"Je bent zo anders de laatste tijd"
"De ene keer leef ik dichtbij God..."
"Nou dan..."
"Maar de andere keer... dwaal ik weer zo ver weg"
"Doorzetten, bidden en volhouden helpt dat niet?
"Ik doe niet anders maar ik kan dit niet meer zelf"
"Waar moet je je kracht dan vandaan komen?"
"Weet ik niet... maar ik wil helemaal voor Hem leven!"
 

Woeden er veldslagen in je leven? Leef je (de laatste tijd) ook een leven van nederlaag op nederlaag? Nee... niet zonder enige bemoediging of vertroosting soms, want God laat je niet los. Maar je geestelijk leven lijkt op een achtbaan zonder einde waar de tegenstander het voor het zeggen lijkt te hebben. De ene valpartij na de andere, weer teruggevallen in oude zondige patronen, twijfelen en ver wegdwalen en jezelf iedere keer tegenvallen. Telkens opnieuw jezelf voornemen om het beter te gaan doen maar de dag is nog niet voorbij of... Je had zo'n andere voorstelling van hoe het zou gaan nadat je tot geloof gekomen was. Nu kijk je weer Boer zoekt vrouw op zondagavond na de avondmaalsdienst. Je zit de hele week achter de schermen en soms gaat dat heel erg mis... 

Dodelijk vermoeiend
Misschien is het je wel gelukt meer godsdienstig te worden, meer Bijbelstudies te doen, trouwer naar de kerk, meer Bijbellezen, naar een Bijbelschool, mee met kampen van de kerk, geen dingen doen die niet passen in de ogen van andere gelovigen uit je omgeving. Een netter leven aan de buitenkant, je fatsoen ophouden nu je Jezus aangenomen hebt. Van binnen echter wordt het steeds leger. De weg naar God lijkt wel afgesloten. En dan telkens die stem in je gedachten "Zou het nu allemaal wel echt geweest zijn? Is het niet te makkelijk gegaan?" Je kunt er niet tegenop, je bent zo nu en dan zelfs depressief, ziek en je lijkt wel opgebrand. Je wordt meegesleurd maar je kunt het niet tegenhouden. Daarna komt de stem weer terug die zegt: "Laat gewoon alles vallen, God luistert toch niet naar je. Je hebt veel te veel gezondigd en wat heeft het allemaal geholpen dan?!" Diep in je hart wil je dit niet geloven want je weet dat Jezus ook voor jouw zonden gestorven is en je hebt de vrede met God ervaren.

Maar waar is je geestelijke kracht dan om te strijden? Waar is je overvloed? Je lijkt wel een leeg vat dat jij maar niet gevuld krijgt. Komt het niet omdat...


... je de hele dag je handen vol hebt om staande te blijven?
... je niet meer zeker bent van je eeuwig behoud?
... je twijfelt aan Gods beloften terwijl je deze juist wilt geloven?
... je verlangt naar de wederkomst om van alles af te zijn?
... je de hele dag muziek moet luisteren want anders red je het niet?
... je de sabbat houdt en ook Joodse feesten om daar meer rust te vinden?
... je deze wereld weer gelijkvormig bent geworden?
... je geen overwinning hebt over zonden en duivel?
... je meer met beeldschermen bezig bent dan met God en Zijn Woord?
... je tegen onreine seks, porno en drank vecht zonder resultaat?
... je gebeden tegen het plafond afketsen, hoe je ook bidt?


Je werkt je dood en je raakt moe, intens moe en het helpt allemaal niet echt, integendeel. Intussen neemt de chaos in je leven toe terwijl de wereld om je heen in brand staat. Daarbij komt ook nog eens die stem die je hoort in de verte, die schreeuw die klinkt vanuit de diepe verlorenheid waaruit jezelf gered bent. Je ziet het leven van ouderen en jongeren in je familie en je omgeving dat jezelf ook eens geleefd hebt. Het getuigen van Jezus gaat bijna niet. Soms lukt het maar dan mis je de liefde en spreek je over regels en tradities en over wat niet mag en wat wel mag. Je hebt het dan niet gehad over de levende Jezus Die zoveel van hen houdt dat Hij ook voor hen naar het kruis ging, hoe zij nu ook leven. Je weet wel waarom dat niet lukte... en je lijkt wel verder af te glijden. Intussen spreekt God telkens tot je maar er is geen kracht, geen energie om te gehoorzamen. Laat staan om te doen wat Hij van je vraagt. Het wringt en schuurt, het knarst en scheurt aan alle kanten. Je raakt aan het einde van je geestelijke Latijn.  

Diep verlangen 
En dat terwijl je zo graag dat andere leven zou leiden, 

- dat leven van overwinning over de zonden.
- dat leven vanuit het gezag over de boze.
- dat leven van overvloed en vreugde in Jezus.
- dat leven van de volheid van Jezus in je hart.
- dat leven van die stromen van Levend Water.
- dat leven, vervuld met de Heilige Geest en met vuur.
- dat leven als arbeider in de oogst van Jezus,
- dat leven naar beneden dat omhoog leidt.
- dat leven van navolging, zelfverloochening en kruisdragen en
- ja... dat echte leven met Jezus Christus!


Het verlangen naar dat leven van overvloed waar Jezus over spreekt in Johannes 10 vers 10 kreunt soms binnen in je: ".... Ik (Jezus) ben gekomen om hen leven te geven en overvloed te geven." Je ervaar echter dat er dagelijks gestolen, geslacht en vernietigd wordt door die dief, die boze. Maar dat verlangen naar dat leven en die overvloed van Jezus blijft diep van binnen gloeien. Het leven vanuit de rust, vanuit de overwinning van Hem, vanuit de volkomen zekerheid dat, als je sterft, dan eeuwig bij Hem te zijn. En naar dat leven waar je weleens over hoort en leest, dat leven vanuit de kracht van Gods Geest Die in je woont!


"Zij gaat al wenende en gaande; maar voorzeker zij zal met gejuich
wederkomen, dragende haar schoven" Psalm 126 vers 6.

Je zou zo graag alle uren van de dag, en de nachten voor Hem willen leven. Je zou zo graag dat toegewijde leven willen leiden in volkomen overgave. Je hebt gelezen en gehoord over dat leven van sterven aan je eigen zelfleven, aan je eigen wil en "je eigen ego". Om als een graankorrel in de aarde te sterven en je leven om Hem te verliezen. Om mee te helpen in de grote oogst, om erop uit te trekken om van Hem te vertellen, te getuigen Die je ziel gered heeft. Om met grote kracht te getuigen over Jezus, jouw Hoop, Die eeuwig leeft! Om jongeren en ouderen naar Jezus te brengen en dat er dagelijks door je toedoen jongeren en ouderen behouden worden. Om het Lam te verhogen en Zijn deugden te verkondigen, van Hem Die ons redde uit de duisternis en onze verlorenheid...

Dat diepere leven met Jezus... Hoe krijg je dat en is er nog wel hoop voor jou? 

Door te kiezen...
Er is maar één weg, de weg naar de vervulling met Jezus door Zijn Geest, 


Er is maar één weg naar de doop met de Geest en met vuur, maar één weg naar de volheid van Christus in Zijn troon, die ene weg naar het leven in overvloed, naar het volgen van het Lam, naar het betalen van de prijs voor opwekking in je eigen leven en in dat van anderen, één weg naar het hart van hen die verloren zijn. 

Er is maar één weg naar de velden die zijn wit om te oogsten en één weg om uitgestoten te worden als een van de arbeiders in Zijn oogst. 

Er is maar één weg om hen die ten dode wankelen, te redden als een brandhout uit het vuur.

Alleen op die ene weg kun je met en door de kracht van de Heilige Geest de blijde boodschap van redding vertellen, de boodschap van verlossing en van vergeving van zonden.

                        Die ene weg is de weg van Jezus! 

Die ene weg kun je beter niet gaan als je dit leven zo wilt vasthouden.
Die ene weg moet je dan echt niet gaan...

als je geen afscheid wilt nemen van al je (on)christelijke films,
als je avond aan avond voetbal of sport wilt blijven kijken,
als je het christelijke entertainment wilt blijven liefhebben,
als je je vakanties aan de stranden niet wilt opgeven,
als je wilt blijven hangen in romannetjes en droomwerelden,
als je vroom wilt blijven doen voor je omgeving,
als je liever onnuttige muziek wilt blijven maken, of luisteren,
als je bidstonden in je hart eigenlijk maar niks vindt,
als je onkuis wilt blijven leven met jezelf, vriend(in) of man of vrouw,
als je je knusse christelijke leven wilt blijven leiden zoals het nu gaat.
als je twee heren wil blijven dienen, een leven vol compromissen!
 

Dan moet je niet opstaan.
Dan moet je niet verder gaan verlangen naar een doorbraak in je leven.
Dan moet je niet aan overgave denken van alles wat je bindt hier op aarde.
Dan moet je niet gehoorzamen aan de stem van de Heilige Geest.
Dan moet je bij je geld, goed, kinderen, eer, positie, roem en aanzien blijven.
Dan moet je blijven waar je bent.  

Jezus kan dan niets met je!
Hij kan niets met zo'n arbeider of arbeidster in Zijn oogst! Je zou alleen maar een rank worden zonder vruchten. Een rank die de hemelse Landman moet gaan uitknippen omdat deze geen vruchten draagt. Die uitgeknipte rank gooit Hij weg en die verbrandt. Die Wijngaardenier wil vruchten en geen blad, Hij wil druiven en geen wildgroei aan de rank!

Hij kan niets met je. Je fundament mag goed zijn maar hoe ziet je levenshuis eruit? Ben je aan het (op)bouwen
met hout, hooi en stoppelen? Met materialen die verbranden kunnen? Je weet dat eens alles getoetst zal worden door het vuur. Dan verbranden die materialen in één ogenblik. Jezus wilt dat je bouwt met goud, zilver en edelstenen, met materialen die niet aangetast kunnen worden door vuur, die vuurbestendig zijn! 

Overgave  
Als je echter dat ellendige leven, dat je diep van binnen verafschuwt, wilt verlaten en je hunkert naar meer van Jezus, naar meer van Zijn liefde en naar Zijn overwinning in jou...

Als je die ene weg wilt gaan, de weg van overgave en toewijding aan Jezus, het Lam volgen waar Het ook heengaat met je, die weg volgen waar deze ook naar toe gaat...

Als dat zo is, geef je dan aan de Overste Leidsman en Voleinder van je geloof, Jezus Christus, en dan zul je het leven van Hem ontvangen en grote overvloed zoals


- een diepe uitstorting van Jezus' liefde in je hart,
- de doop met de Heilige Geest en met vuur,
- de vervulling met de Geest om met Zijn kracht te gaan getuigen,
- de kracht van boven om te overwinnen,
- de macht over alle kracht van de vijand en
- de gaven van de Geest!

Kom dan... alle dingen zijn gereed. Je hoeft zelf niets meer te doen, je mag rusten en Jezus door Zijn Geest zal alles voor je door je heen doen. 


Neem nu, heden het besluit en sta op zoals twee jonge vrouwen recent deden toen de oproep klonk van overgave aan Jezus. Een van hen schreef het volgende erover. 

"Ik wil graag ook mijn beleving van dinsdagavond vertellen. Op het moment dat de laatste 3 liederen, vóór het moment van overgave, werden gezongen, kreeg ik een soort hyperventilatie aanval. Ik kreeg het enorm koud, voelde me licht mijn hoofd en kreeg een enorme druk op mijn borstkas. Alsof ik elk moment neer kon vallen. Toch was ik niet bang. Wel voelde ik me ontzettend onrustig. Ik bad God om mij weer rustig te maken maar het werd alleen maar erger. Meerdere malen heb ik gedacht de zaal te verlaten maar deed het niet.

Toen kwam het moment dat jij namens Jezus ons uitnodigde ons leven aan Hem te geven, en voelde ik, ik moet gaan... Heel even was er twijfel want wat zouden de mensen wel niet denken? Vrijwel direct besefte ik dat dat geen excuus was... Als ik al niet voor deze mensen kon en wilde belijden dat ik Jezus nodig heb en alleen Hem wil volgen, wat stelde mijn geloof dan voor? Dus ik ging want ik wilde niets liever dan me (opnieuw) aan Jezus geven.

Ik mag God's liefde nu zo ervaren en voelen, soms zo heftig dat het inderdaad overstroomt! Ik zou niets liever willen dan altijd zo vervuld te zijn van Zijn liefde! Er is niets zo mooi als dat! God's liefde is geweldig, nooit geweten dat het zó groot was. God is goed!" 

Daar, op het altaar van overgave, is de plaats waar Christus over je zal lichten en je een mantel van liefde aantrekt. En laten wij eerlijk zijn, wat betekent die tijdelijke prijs, onze offers nu eigenlijk in het licht van de eeuwigheid? Niets, toch? Slechts een oogwenk (het knipperen van het oog) en dan mogen wij Hem de volle manden van de oogst aan te bieden als wij op de kust van de eeuwigheid aanlanden en in de eeuwige haven van rust binnen zeilen! 

Contact
Als er ouderen en jongeren zijn die Jezus zo zoeken en naar dat diepere leven met Hem verlangen dan ben ik er voor jou om je te helpen. 

Ook als je Hem nog niet hebt aangenomen, nog niet bent wedergeboren, nog als een vermoeide en belaste zondaar of zondares ronddoolt in desolate plaatsen als een dode, kom dan!  

Nu is het tijd om naar huis te komen, je bestemming te bereiken bij God want de avond valt en de duisternis komt eraan! 

"App" mij gerust. Mailen kan ook: levendenstromendwater@gmail.com. Gebruik van de afbeelding met toestemming van Ain Vares (www.ainvaresart.com).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten