maandag 16 december 2013

Waar wordt de strijd tegen abortus gestreden?

"Wij gaan ervoor!"
"Waarvoor dan?"
"Nou voor die mars voor het leven"
"Die mars tegen abortus?"
"Wij gaan een stille protestmars houden"

"Denk je dat dat helpt dan?"
"Waarom zou dat niet helpen?"
"Zei Jezus niet wat anders?"
"Wat dan?"
"Dat Zijn Koninkrijk niet met uiterlijk vertoon komt"

"O... dan maar gewoon afwachten?"
"Zeg ik dat dan?"
"Nee maar wat zou jij doen?"
"Doen wat Jezus zei dat wij moeten doen"
"Wat is dat dan?"

"Predikt dat Zijn Koninkrijk gekomen is"
"Genees de zieken, reinigt de melaatsen"
"Wek de doden op"
"Werp de duivelen uit"
"Je kreeg het voor niets, geef het voor niets"

Benauwdheid en bedrukking brengen ons vanwege abortus in beweging. Er is de laatste decennia in ons land een cultuur van de dood ontstaan. Niet alleen door abortus, maar ook door euthanasie, en de ontwikkelingen rondom voltooid leven. Er zijn donkere dekens van de dood over Nederland getrokken en de kwade duivelse machten achter "vlees en bloed" regeren. 

De hemeltergende zonde van abortus spoelt al decennialang over ons land. Het jaarlijks doden van 30.000 baby's tart onze ziel. 
Waar moeten wij nu toch zijn om deel te nemen aan een strijd die daadwerkelijk helpt om dit gruwelijke kwaad tegen te houden? Hier op aarde, in de hemel of in de hemelse gewesten?
Overpeinzingen
Zaterdag, 7 december 2014, reisde ik voor het eerst in mijn leven af naar Den Haag om de 'Mars voor het leven' mee te lopen. Indrukwekkende optocht tegen het doden van baby's in de moederschoot. Op de terugweg dacht ik: "Zou deze actie dat zondigen tegen God (en tegen zichzelf) nu stoppen? Ook vroeg ik mij af of Jezus mee zou lopen als Hij nu leefde". 


Stel dat er in Zijn tijd een vreedzame demonstratie geweest was op het tempelplein in Jeruzalem tegen de 'dode religie'; de hemeltergende zonde van die tijd. Zou Hij meegelopen hebben? Ik weet het niet maar Jezus heeft nooit opgeroepen tot maatschappelijk protest, tot vreedzame rebellie of stille tochten. Tegen Pilatus zei Hij: "Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld. Indien Mijn Koninkrijk van deze wereld zou zijn, zo zouden Mijn dienaren gestreden hebben, opdat Ik den Joden niet ware overgeleverd; maar nu is Mijn Koninkrijk niet van hier (Johannes 18 vers 36)." Al eerder had Hij gezegd dat wie het zwaard opneemt, door het zwaard zal vergaan. 

Jezus wil geen aards Koninkrijk. Zelfs zei Hij tegen Petrus die Hem met het zwaard aan het verdedigen was: "Of meent gij, dat Ik Mijn Vader nu niet kan bidden, en Hij zal Mij meer dan twaalf legioenen engelen bijzetten? (Matheus 26 vers 53)" Het gaat Jezus niet om aardse macht en pracht en praal, oorlogen, oproer, schermutselingen maar om een geestelijk Koninkrijk in het hart van mensen! Hij zegt tegen de Farizeeërs, die schamperen wanneer nu het Koninkrijk van God komen zou, "Het Koninkrijk is niet met uiterlijk gelaat. En men zal niet zeggen: Zie hier of zie daar. Want het Koninkrijk is binnen in ulieden (Lucas 17 vers 20 en 21)." 

Gods woord...
Moeten wij dan maar aanzien dat het vermoorden van baby’s zo onverminderd doorgaat? Neen, en nog eens neen want dat wil God niet. Iedere keer als abortus behandeld wordt in de Tweede en Eerste Kamer, moet er een krachtig getuigenis klinken dat abortus zonde is tegen God, de Schepper van hemel en aarde en alternatieven worden geboden die voor het leven kiezen in plaats van voor de dood! In Ezechiël 3 vers 18 staat dat wij hen moeten waarschuwen anders zal God al dat bloed van onze hand eisen.
Geen gepreek maar getuigen van wat God zegt in Zijn woord en door Zijn Geest in het hart. 

Dat woord van Gods getuigenis zal daarna Zijn eigen werk doen. Het zwaard van de Geest is immers het woord van God en daarvan staan de eigenschappen beschreven in Hebreeën 4 vers 12: "Want het woord Gods is levend en krachtig en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend scherp zwaard; en gaat door tot verdeling van ziel en geest, van gewrichten en merg en het is een oordeler van de gedachten en de overleggingen van het hart". Dus daar waar de aardse machten zetelen en over ons regeren daar dient dat getuigenis van God en Jezus krachtig te klinken.

Josafat: bidden en... vasten
Zoals wij nu golven van de dood over ons land zien spoelen en ons omringen, zo trokken eens drie (!) grote vijandige troepenmachten op in de richting van Israël in de tijd van de koning Josafat (2 Kronieken 20). Josafat vreesde zeer en zocht het aangezicht van de Heere in vasten en gebed. Hij riep heel Juda bij elkaar om bij Hem hulp te zoeken. Josafat ging in de tempel als voorbidder tussen het volk en de Heere staan en bad dit eenvoudige gebed dat direct in de hemel gehoord en verhoord werd.

"HEERE, God van onze vaderen, bent U niet die God Die in de hemel is? Ja, U bent de Heerser over alle koninkrijken van de heidenvolken. In Uw hand is kracht en sterkte, zodat niemand tegen U kan standhouden. Hebt U, onze God, niet de inwoners van dit land van voor de ogen van Uw volk Israël verdreven, en dat voor eeuwig aan het nageslacht van Abraham, die U liefhad, gegeven?

Zij zijn daarin gaan wonen en hebben daar voor U een heiligdom gebouwd, voor Uw Naam, en gezegd: Als ons enig onheil overkomt, het zwaard van het gericht, de pest of een hongersnood, zullen wij voor dit huis en voor Uw aangezicht staan, omdat Uw Naam in dit huis is. Wij zullen uit onze benauwdheid tot U roepen, en U zult verhoren en verlossen.

Welnu, zie de Ammonieten, Moab en de bewoners van het Seïrgebergte, tegen wie U Israël niet toestond op te trekken toen zij uit het land Egypte kwamen. Daarom trokken zij bij hen vandaan en vaagden hen niet weg, en zie, zij vergelden het ons, door ons te komen verdrijven uit Uw bezit dat U ons in bezit hebt gegeven. Onze God, zult U geen gericht over hen oefenen? In ons is immers geen kracht tegen deze grote troepenmacht die op ons af komt, en wij weten niet, wat wij moeten doen, maar op U zijn onze ogen gericht".


Josafat en Zijn volk wisten zich volkomen afhankelijk van de God van Abraham, Izaak en Jacob, van Jehova. Josafat kon al die aanstormende vijanden niet de baas. 


Daarom riepen zij tot de Heere, al vastend. Het resultaat was dat God voor hen streed, de overwinning behaalde zodat zij eenvoudig de buit binnen konden halen. Zo is vasten en bidden een zeer sterk en krachtig middel om de machten te weerstaan en de vijanden te verslaan door Gods kracht. 
Geestelijke oorlogsvoering
Is dit niet een van de vele voorbeelden uit de Bijbel die wij zouden moeten navolge
n als het om de strijd tegen abortus gaat? Paulus zegt datzelfde feitelijk in 2 Korinthe 10 vers 3 tot 6. Hij stelt daar dat wij weliswaar leven als de natuurlijke mens ("het vlees") maar die oorlog voeren wij niet met al die natuurlijke menselijke manieren en technieken. Hij bedoelt dat wij leven hier op aarde in de fysieke tastbare wereld van mensen, relaties, gebouwen, wegen, landschappen en de gebroken wereld van rampen en oorlogen. 

Echter, zegt hij, die geestelijke strijd vindt niet (!) daar plaats en dus behoeven onze wapenen ook niet uit deze fysieke wereld te komen. Die van ons zijn krachtig door God om de sterkten, om bolwerken neer te werpen en alle hoogten die zich verheffen tegen God en alle gedachten die dat ook doen gevangen te nemen en te leiden tot de gehoorzaamheid van Christus. Dit zijn dan toch de manieren en methoden van God in die strijd tegen de duistere en kwade machten? 
Al die aardse en menselijke methoden en technieken om bijvoorbeeld een meerderheid te behalen, en om publieke aandacht te verkrijgen om zo het landsbestuur te beïnvloeden, kunnen weliswaar krachtig lijken op de menselijke manier maar niet in God! Daar is Paulus duidelijk over. 
Niet tegen mensen dus...
En tegen wie hebben wij dan de strijd? Wij hebben de strijd niet tegen politici in de Tweede Kamer, niet tegen ministers, niet tegen koning Alexander die de wetten tekent, niet tegen vaders en moeders die er op aandringen of hun kinderen dwingen, niet tegen meisjes en vrouwen die abortus plegen. Wij hebben de strijd niet tegen voorstanders van de vrije seksuele moraal, niet tegen klinieken en niet tegen artsen en verpleegsters die de ingreep verrichten. Ieder van hen weet diep in zijn of haar hart dat zij zondigen. God heeft dit in ieders hart gelegd. "Gij zult niet doden" zo klinkt in hun hart. Wij hoeven hen niet te overtuigen, dat doet Gods Geest in hun geweten. Stille tochten en nachtwaken doen dat ook niet. 

Maar... zo zegt Paulus in Efeze 6 dat wij de strijd hebben tegen de overheden, machten, geweldhebbers der wereld der duisternis dezer eeuw en tegen de geestelijke boosheden in de lucht.
"O God.. vergeef ons, vergeef ons... Erbarm U over ons!"
Daarom moeten Gods kinderen opstaan in de kracht en de bediening van Elia en zich verzamelen voor gebed. De schuld van ons volk, zoals Daniel dat deed, naar zich toe trekken. "Wij en onze vaderen met ons...". Ons 'eertijds', ons leven van voor onze bekering, zal ons overtuigen om van 'wij' te spreken. Immers ook uit ons hart kwamen, toen, voort kwade bedenkingen, doodslagen, overspelen, hoererijen, dieverijen, valse getuigenissen en lasteringen, zo zegt Jezus in Mattheus 15 vers 18 en 19.

Laten wij de geestelijke slagvelden, gewapend met de Goddelijke wapenuitrusting en gebed, betreden. Voor Gods troon strijden in de gebeden voor de levens van de nog ongeboren baby's. Voor de moeders/meisjes die 
om hun geweten te sussen, pillen slikken en onder behandeling zijn. Of voor hen die Yogatechnieken en Mindfulness beoefenen om de stress van het geplaagde geweten maar te ontvluchten. Voor de mannen/jongens die weggelopen zijn van hun verantwoordelijkheid en dwang hebben toegepast. Voor radicale bekering van politici, ministers en koning Alexander.

Binnenkamer
Laten wij verschijnen in de hemelse gewesten met de gehele wapenuitrusting Gods (opnieuw en/of strakker) aangetrokken en met alle bidden en smeking, te allen tijde biddende in de Geest! Laten wij nachtwaken in de binnenkamers doorbrengen omdat wij onze naasten en Gods geboden liefhebben. De gezamenlijke nachtwaken doorbrengen op de knieën om het gebed van Jesaja te bidden. Precies zoals wij dat doen op de gebedsnachten van Open Doors.

"Och, dat Gij de hemelen scheurdet, dat Gij nederkwaamt, dat de bergen van Uw aangezicht vervloten; gelijk een smeltvuur brandt, en het vuur de wateren doet opbobbelen, om Uw Naam aan Uw wederpartijders bekend te maken! Laat alzo de heidenen voor Uw aangezicht beven. Toen Gij vreselijke dingen deedt, die wij niet verwachtten; Gij kwaamt neder, van Uw aangezicht vervloten de bergen. Ja, van ouds heeft men het niet gehoord, noch met oren vernomen, en geen oog heeft het gezien, behalve Gij, o God!"


Maar vooral..
Jezus wil dat Zijn Koninkrijk verkondigd wordt. Niet van aardse macht en pracht en praal maar dat Koninkrijk dat binnenin ons is. Toen Jezus Zijn Koninkrijk op aarde vestigde, kwam Hij niet met protestmarsen, met rebellie tegen de Romeinse overheid die alles deed en toeliet wat Zijn Vader in de hemel verboden had. Zelfs als het ging om belasting te betalen aan deze goddeloze overheid zei Hij:"Geef aan de keizer wat van de keizer is, en geef God wat God toekomt!"

Hij had een andere bediening, een bediening van liefde, van genade en waarheid. Hij liet zijn Koninkrijk zien door tekenen en wonderen en de blijde boodschap voor het volk dat onder de macht van de duisternis wandelt. Hij wil dat het Licht van Hem schijnt in die duisternis diep in het hart van mensen en wil niet de buitenkant verlichten. Paulus zegt het treffend in 2 Konrinthe 4 vers 6: "Want God, Die gezegd heeft dat het licht uit de duisternis zou schijnen, is degene Die in onze harten geschenen heeft om te geven verlichting van de kennis over de heerlijkheid van God in het aangezicht van Jezus Christus."
Zijn opdracht aan ons, als wedergeboren gelovigen, is het Koninkrijk te laten zien, te openbaren door de zieken te genezen, melaatsen te reinigen, doven de oren te openen, doden op te wekken, de blinden het zicht terug te geven, gebrokenen van hart te helen, de gevangenen loslating te prediken, de verslagenen de vrijheid te geven en het aangename jaar van de Heeren te verkondigen.

Dat is onze opdracht omdat alleen dan Zijn Koninkrijk zich uitbreidt en dat van de duisternis, van de satan, wordt afgebroken. Dat bracht toen hele dorpen tot geloof. Denk maar aan Lydda en Saron waar de genezing van de lamme Eneas een complete opwekking veroorzaakte (Handelingen 10 vers 34 en 35). En geloof maar dat er toen in die dorpen opruiming gehouden is van godsdienstige afgoden, van onreinheid en van alles wat de Geest in hen bedroefde. En zo is het gegaan in de ontelbare opwekkingen wereldwijd en zo werkt het nog. Immers "Jezus Christus is gisteren, heden Dezelfde, en in der eeuwigheid (Hebreeën 13 vers 8)".

Slotsom
Ik geloof dat alleen dat doen wat Jezus ons opdroeg voor een daadwerkelijke doorbraak en complete reformatie van onze maatschappij zal zorgen. En daarmee die cultuur en dekens van de dood over ons land en bevolking zal verjagen. Dat is het Evangelie van Jezus' Zijn Koninkrijk, niets anders! 

Dan is de vraag naar welke stem wij luisteren. Naar die van de Bijbel of naar die van de wereld? Naar die van Jezus, de Zoon van God of naar die van mensen? 
Hanteren wij wereldse methoden van beïnvloeding van het landsbestuur of gebruiken wij Gods kracht om bekering teweeg te brengen in ons verloren, stervende en lijdende land? 
De hemelse Vader was duidelijk want Hij zei tijdens de verheerlijking op de berg: "Deze is mijn geliefde Zoon, in Wie Ik een welbehagen heb. Hoort Hem!" Duidelijker kan het niet en er gaat niets boven Hem alleen volgen!

Contact
"App" mij gerust op 0651046981. Mailen kan ook: levendenstromendwater@gmail.com. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten