maandag 29 september 2014

"Dat gaat toch zomaar niet" ... bij Jezus gelukkig wel!

"Mag ik je iets vragen?"
"Natuurlijk"
"Ken je Jezus?"
"Ja... maar niet persoonlijk"
"Wil je Hem dan niet leren kennen?"
"Ja... maar dat gaat toch zomaar niet?"
"Wil je dan niet zalig worden?"
"Ja... ik leef wel netjes en doe mijn best"
"Brengt dat je dan in de hemel... bij Jezus?"
"Neen... dat niet maar het moet je toch gegeven worden?"

Zomaar een gedeelte uit een gesprek dat je kunt krijgen als je jongeren of ouderen op straat aanspreekt over Jezus. Je benadert hen en vraagt of zij even tijd hebben. Al zij dat goedvinden dan stel je die vraag. Je weet vooruit dat iedereen die Jezus niet persoonlijk kent als zijn of haar Zaligmaker en Borg, de weg naar God niet kent. Die weg is verblind door de duivel. Hij verblindt de gedachten, het verstand, het gevoel van ongelovigen opdat zij niet verlicht worden door de heerlijkheid van het Evangelie van Christus Die een beeld (een afspiegeling) van God is. Dat staat in 2 Korinthe 4 vers 4... heel aangrijpend. Daardoor denkt men bijvoorbeeld dat netjes leven en zelf aan de slag gaan, God wel zal behagen. Wat kan je anders als verblinde jongere of oudere

Eigen inspanningen volkomen tevergeefs
Dit soort antwoorden snijden soms door mijn ziel. Ik herken daarin zoveel van mijzelf van vroeger. Ik was ook zo bezig om mijzelf op te knappen. Ik zocht het in een uitwendig netjes leven om God te laten zien dat ik mijn best deed. Ik richtte onbewust mijn eigen afgodsbeeld op met mijn gerechtigheden. Echter God zei tegen mij in 2002, toen ik op een zaterdagavond tegen mijn huis leunde. Hij zei dat het bedenken van het vlees (van mijn eigen natuurlijke leven) vijandschap is tegen Hem want het onderwerpt zich niet aan Zijn wetten want het kan ook niet (Romeinen 8 vers 7)!

Daarmee sneed Gods Geest alle werken van
 mijzelf af. Het was onmogelijk mij te onderwerpen aan Gods wet; laat staan om mij daaraan te houden. Een paar weken erna, openbaarde God mij dat het nog erger was. Ik was namelijk als een goddeloze die geen vrede had en dat ik nu een voortgedreven zee was die niet kon rusten en met mijn golven alleen maar slijk en modder voort kon brengen (Jesaja 57 vers 20 en 21). Ik weet nog dat een diepe hopeloosheid op mij viel. Zelfs zo dat de gedachte mij een poosje gevangen hield om het zoeken dan maar op te geven en alles los te laten. Ik was immers veroordeeld om altijd maar te zondigen en ongerechtigheden voort te brengen waar ik al zo doodmoe van werd. 

Maar het zoeken loslaten dat durfde ik ook niet. In 2002 las ik in een boek dat ik bij Jezus moest zijn. Niet dat ik dat nooit gehoord zou hebben maar nu trok Gods Geest de schellen van mijn ogen, de verblindingsdoeken werden losgeknoopt. O, die oneindig genadige God Die mij maar niet losliet en alsmaar aanspoorde om het volledig buiten mijzelf te zoeken en naar Jezus Christus te gaan. 

Het waren van die pijlen afkomstig uit de hemel waardoor mijn zoektocht nieuwe hoop kreeg. Ik bleef aanhoudend, innerlijk gedreven door de Heilige Geest, zoeken. Het werd daardoor onmogelijk om Hem, toen in 2007, mis te lopen. Een zoekende Jezus (Lucas 19 vers 10) en een zoekende zondaar (Lucas 11 vers 10)... die moesten elkaar wel vinden. Door het geloof (ik wist niet eens wat dat was) nam ik Hem aan. Als je wilt weten hoe dat gegaan is, dan kun je dat hier lezen.

Jezus en de 'ja maars'
Weet je... Jezus Christus luistert al jaren naar al jouw "ja maars". Hij weet ervan en kent ze allemaal. Hij weet ook dat je niet zalig wilt worden op Zijn manier, dat je Hem afwijst terwijl je in diepe geestelijke nood verkeerd. Ondanks dat blijft Hij je toch roepen, blijft Hij van je houden en stuurt Hij je de Geest met nieuwe boodschappen. Hij staat elke dag en elke nacht klaar om zulke zoekers en geestelijke tobbers te wassen in Zijn bloed van hun zonden zoals Johannes dat zo indrukwekkend schrijft in Openbaring 1 vers 5. Dat is Zijn verlangen en juist daarvoor heeft Hij geleden.

Daarom roept Jezus roept!
Daarom wacht Jezus vol liefde op je!
Daarom wil Jezus je zoals je bent: vermoeid, naakt, arm, vol twijfels... 
Jezus maakt het niet uit als je maar komt...
Daarom wijst Jezus je niet af, Hij heeft nog nooit iemand afgewezen!

Jezus geeft je het eeuwige leven als je in Hem gelooft!
Jezus geeft je rusteloze ziel diepe vrede met God!
Jezus laat je thuiskomen bij de Vader als je van dat Levende Water drinkt!

Hij, Gods Zoon, zegt Zelf: "Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast bent, en Ik zal u rust geven. Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel" (Mattheus 11 vers 28 en 29).

Een dwalende dochter kwam thuis! 
Zij ging tot Jezus Die de Weg, de Waarheid en 
het Leven is en door Hem kwam zij tot de Vader!

Waarom kun je Zijn liefdevolle uitnodiging toch maar niet geloven? Denk je dat het gegeven moet worden? Dat je de zondeschuld nog zwaarder moet voelen? Dat je je nog steeds niet ellendiger voelt of nog steeds niet meer berouw hebt? Dat wat allang waarheid in je binnenste is, nog meer waarheid moet worden? Denk je dat je een ellendig leven met Hem krijgt? Dat het een zwartgallig bestaan is met Hem?

Denk je dat Jezus daarom vraagt? Dat Hij voorwaarden stelt aan je komen, eisen vooraf aan je vluchten tot Hem? Dat Hij jouw goede werken en verdiensten nodig heeft om je zalig te maken? Denk je dat de last van Jezus en Zijn juk zwaar zijn? Echt denk je dat?

Zoekers worden gevonden!
En dat terwijl je je vaak zo diep ellendig van binnen bent, zo hevig op zoek bent naar rust voor de ziel. Je krijgt dringende roepstemmen van Gods Geest om direct om te keren en naar God te gaan. Je ligt 's nachts vaak wakker vanwege het komende oordeel. Toch durft je nog steeds niet naar Jezus te gaan. 

Nu....voor zulke zoekers als jij...

die niet genoeg schuld voelen...
die te weinig berouw hebben...
die zich opknappen door tranen....
die goede werken doen om God te behagen...
die eigen gerechtigheden oprichten...
die wroeten in zichzelf...
die niet weten dat het geloof in

het vertrouwen op en 
het overgeven aan  

                                Jezus, hen zalig maakt....

Nu... voor zulke zoekers heeft Spurgeon een preek geschreven. Spurgeon behandelt alle mogelijke bezwaren, alle obstakels en zet deze af tegen wat Jezus Zelf gezegd heeft. 


Heden, nu, nu! 
Spurgeon moedigt sterk aan om nu, nu 

neen... niet straks,
neen... niet morgen,
neen... niet overmorgen,
neen... niet volgende maand,
neen... nu, nu, nu terwijl het het heden van de genade en 
de wel aangename tijd der zaligheid is om

naar Jezus te gaan en Hem te nemen op Zijn woord, 

te geloven wat Hij zegt en 
te doen wat Hij aanbeveelt voor je eeuwige zaligheid. 

Om een einde te maken aan je geestelijke zoektocht, om een einde te maken aan die diepe onrust, om de zaligheid te ontvangen door het geloof in Jezus alleen.

Om thuis te komen!

Augustinus, een van de vroege kerkvaders, luisterde naar een meisjesstem die riep: "Neem en lees!" God gebruikte dat meisje terwijl hij in zware strijd verkeerde of hij naar Jezus zou gaan of niet. Hij deed wat die stem zei en werd zalig. Doe ook zo en lees deze preek over te weinig berouw!"

Contact
Als er ouderen en jongeren zijn die Jezus zo smachtend van binnen zoeken en naar het leven met Hem verlangen dan ben ik er voor jou om je te helpen.

Als je Hem nog niet hebt aangenomen, nog niet bent wedergeboren door het geloof, nog als een vermoeide en belaste zondaar of zondares ronddoolt in desolate plaatsen als een dode, kom dan!

Nu is het tijd om naar huis te komen, je bestemming te bereiken bij God want de avond valt en de duisternis komt eraan!

"App" mij gerust. Mailen kan ook: levendenstromendwater@gmail.com. Gebruik van de afbeelding met toestemming van Ain Vares (www.ainvaresart.com).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten