woensdag 6 oktober 2021

Revival: 1867 In een fabriek in de US

"He, daar heb je hem..."
"Wie dan?"
"Die dominee van gisterenavond!"
"Die daar?!"

"Ik moet om hem lachen..."
"Moet je kijken hoe hij er uitziet!"
"Ik spot met hem"
"De anderen doen mee!"

"Maar wat kijkt hij vreemd naar ons..."
"Hij komt onze kant uit!"
"O... wat moeten wij doen?"
"Ik doe net of ik hem niet zie"

"Plotseling valt er Iets op mij neer..."
"Oh... de draad breekt van mijn weefkleed!"
"De heiligheid van God omringt mij!"
"Mijn handen en vingers trillen hevig"

"Plotseling zie ik al mijn zonden, "
"Ook mijn geheime... en mijn eigenliefde!"
"Oh... ik verlies mijn kracht"
"Ik val van mijn stoel op mijn knieën en huil en huil..."

"Oh, oh, oh mijn zonden, schuld, de komende dood!"
"Ik zie de hel voor mij..."
"De afgrond van de duisternis!"
"Straks val ik erin..."

"Ik wil daar niet heen..."
"Het oordeel lijkt niet tegen te houden!"
"Hoe ik ook huil, worstel, het komt dichterbij..."
"Nee, nee, nee"... schreeuw ik uit!"

"Ik kan het niet tegen houden!"
"Eigen schuld, ik kon niet anders..."
"Waar zijn al mijn goede werken?"
"Ik ben verloren, voor eeuwig verloren!"

"Is er dan geen weg om te ontsnappen?"
"Is er dan geen manier om deze straf te ontlopen?"
"Is er dan geen Nooddeur uit deze rechtszaal?"
"Is er dan geen uitweg uit deze dodencel?"

"Oh... mijn zonden branden zo!"
"Een hemelhoge schuld!"
"Die kan ik nooit betalen!"
"Oh... had ik, had ik, had ik maar" 

"Zo kan ik niet langer leven!"
"Er moet redding, er moet behoud zijn..."
"Mijn leven verspild, is de genadetijd over?"
"O God wees mijn zondares genadig!"

Die man...
In de herfst van 1821 komt Charles Finney (1792 - 1875) tot geloof. Een paar dagen later wordt hij gedoopt in de Heilige Geest. Hij vertelt er zelf het volgende van: 'En toen ik om mij heen keek, leek het mij toe, alsof mijn hart overliep. Het scheen mij toe, alsof mijn gevoelens opstegen en zich in de lucht verhieven, en de woorden van mijn hart waren: ‘Ik wil mijn ziel voor God uitstorten’. De behoefte van mijn hart was zo groot dat ik naar een achterkamer van mijn kantoor ging, om te bidden'.

‘Er was geen vuur en geen licht in het vertrek, toch scheen de gehele kamer van licht vervuld te zijn. Toen ik er binnenging en de deur achter mij sloot, was het mij, alsof ik de Heere Jezus van aangezicht tot aangezicht zag. Ik had het gevoel alsof ik Hem even duidelijk voor mij zag als ieder ander mens. Hij zei niets doch zag mij aan met zulk een blik dat ik niet anders kon dan Hem te voet vallen’.

Doop in de Geest...
'Zodra ik na dit voorval enigszins tot rust was gekomen, ging ik naar de voorste kamer van mijn kantoor en bemerkte dat het vuur, dat ik van tevoren had aangemaakt, bijna was uitgegaan. Toen ik mij omkeerde en bij het vuur wilde gaan zitten, ontving ik een krachtige doop met de Heilige Geest. De Heilige Geest viel zo geweldig op mij dat het mij door lichaam en ziel ging. Ik bespeurde Hem als een elektrische stroom. Het scheen mij toe alsof golf na golf van deze grote liefde overstroomde, want anders had ik dit gevoel niet kunnen omschrijven. Het was de adem van God. Ik herinner mij nog heel duidelijk dat het mij toescheen alsof reusachtige vleugels mij koelte toewaaide'.

Een uitstorting in liefde en kracht!
‘De wonderbare liefde die mijn hart doorstroomde, kan niet in woorden uitgedrukt worden. Vervuld met liefde en blijdschap, weende ik luid. Ik kan het mij niet meer precies herinneren, maar ik geloof dat mijn hart zo vol was dat ongearticuleerde klanken uit de diepte van mijn hart kwamen. Toen ik des morgens ontwaakte, was de zon opgekomen en haar licht stroomde mijn kamer binnen. De indruk die het zonlicht op mij maakte, laat zich niet beschrijven. Weer ontving ik de doop met de Heilige Geest met een even grote kracht als de avond tevoren[1]’.

Gevolgen...
De uitwerking van die doop met de Heilige Geest, de bekleding met kracht van boven, was dat Charles Finney in zijn leven veel grote opwekkingen meemaakte, bijna dagelijks en dat tientallen jaren lang. Honderdduizenden mensen met een ziel voor de eeuwigheid, kwamen tot Christus Jezus. Eén opwekking beschrijft Charles Finney zelf als volgt.

Fabriek
‘Voor het eerst preekte ik in een dorp met veel industrie. De volgende morgen bezocht ik een productiefabriek om te kijken hoe het er allemaal aan toeging. Toen ik de weefafdeling binnenging, zag ik een grote groep jonge vrouwen. Ik merkte dat sommigen van hen naar mij keken en toen naar elkaar op een lichtzinnige manier die mij duidelijk maakte dat zij mij kenden. Ik kende hen echter niet. Toen ik dichter bij degenen kwam die mij herkenden, leek het wel of zij nog meer grappen maakten met elkaar. Hun frivoliteit (lichtzinnigheid) maakte een eigenaardige indruk op mij… Ik voelde dat diep in mijn hart. Ik stopte kort en keek naar ze, ik weet niet hoe. Mijn hele geest werd in beslag genomen door het drukkende gevoel van hun schuld en het gevaar waarin zij verkeerden’.

Overtuiging van zonden...
‘Terwijl ik mijn blik op hen vestigde, zag ik dat een van hen erg opgewonden raakte. Er brak een draad die zij probeerde te herstellen. Dat lukte niet omdat haar handen erg beefden. Ik merkte onmiddellijk op dat de beroering van de overtuiging in haar ziel verspreidde en op die hele groep spottende vrouwen was neergedaald.
Finney zag het gevaar van het oordeel dat op hen zou komen als zij zich niet bekeerden en geloofden zoals staat in Lukas 12 vers 4 en 5: "En Ik zeg u, Mijn vrienden: Wees niet bevreesd voor hen die het lichaam doden en daarna niets meer kunnen doen. Maar Ik zal u laten zien voor Wie u bevreesd moet zijn: Wees bevreesd voor Hem Die, nadat Hij gedood heeft, ook macht heeft in de hel te werpen. Ja, Ik zeg u, wees bevreesd voor Hem!"
'Ik (Finney) bleef hen aankijken tot de een na de ander stopte met werken en geen aandacht meer schonk aan hun weefgetouwen. Ze vielen op hun knieën en de zielsberoering verspreidde zich door de gehele ruimte. Ik had geen woord gesproken, trouwens het geluid van de weefgetouwen maakte het gewoon onmogelijk om mijzelf verstaanbaar te maken als ik gesproken zou hebben. Binnen een paar minuten was iedereen gestopt met het werk, en tranen en klaagzangen vulden de ruimte’.

Van gerechtigheid van Jezus Christus...
‘Op dat moment kwam de eigenaar van de fabriek, zelf nog onbekeerd, binnen. Hij was samen, dacht ik, met de opzichter die een belijdend christen was. Toen de eigenaar zag wat er aan de hand was, zei hij tegen de opzichter dat hij de fabriek moest stoppen. Wat hij zag, leek in zijn hart door te dringen. ‘Het is belangrijker’ zei hij gehaast, ‘dat deze zielen worden gered dan dat deze fabriek blijft draaien’. Zodra het lawaai van de machine was opgehouden, vroeg de eigenaar: ‘Wat zullen we doen? We moeten een plek hebben waar wij bij elkaar kunnen komen, om instructies te krijgen.’

en van oordeel!
‘De opzichter antwoordde: ‘De ruimte waar de muilezels staan!’ In die tijd zorgden muilezels voor de drijvende kracht waardoor de weefmachines konden draaien. De muilezels werden weggeleid en iedereen werd geïnformeerd en kwam naar deze ruimte. We hadden daar een geweldige bijeenkomst. Ik bad met ze en gaf ze instructies die ze op dat moment aankonden. Het woord was met kracht. Velen spraken die dag hun hoop uit! Binnen een paar dagen werd mij verteld, had bijna iedereen, samen met de eigenaar, zijn of haar hoop op Christus gevestigd’.

De zalving op Finney...
‘Deze kracht', zegt Finney vervolgens, 'is een groot wonder. Ik heb vaak mensen gezien die het woord niet konden verdragen. De meest eenvoudige en gewone uitspraken wierpen mannen van hun stoelen op de grond, als door een zwaard getroffen! Hun lichamelijke kracht werd weggenomen, zij waren bijna net zo hulpeloos als een dode. Ik heb meerdere keren meegemaakt dat ik mijn stem niet (eens) kon verheffen, of iets kon zeggen in gebed of vermaning. Ik kon slechts op de zachtste manier spreken, zonder de aanwezigen volledig te overtuigen. Dit was niet omdat ik ‘hel en verdoemenis’ preekte, echter alleen de zoetste klanken van het evangelie zouden hen overwinnen’.

‘Indien die kracht op iemand rust dan lijkt deze kracht soms de atmosfeer binnen te dringen. Vele keren zullen grote aantallen mensen die leven in een gemeenschap met deze kracht worden bekleed, wanneer de atmosfeer van de hele plaats lijkt gevuld te zijn met het leven van God. Vreemdelingen die erin komen en er doorheen gaan, zullen ogenblikkelijk overtuigd worden in hun geweten van zonde, en in veel gevallen tot Christus bekeerd worden’.

‘Wanneer christenen zich vernederen en alles opnieuw aan Christus toewijden, en om deze kracht vragen, zullen ze vaak zo'n doop ontvangen. Dan worden zij een instrument om meer zielen op één dag te bekeren dan in hun hele leven daarvoor. Indien christenen nederig genoeg blijven om deze kracht vast te houden, zal het bekeringswerk doorgaan. Totdat hele gemeenschappen en regio's van het land tot Christus bekeerd zijn. Hetzelfde geldt voor predikers[2]’.

En... wij?
Geloven wij nog wel dat de Geest zo werkt? 
Dat Hij jong en oud overtuigt van hun hopeloze positie...
Dat Hij hen laat zien dat zij op de brede weg leven op weg naar de hel... 
Dat als Hij neerdaalt Zijn intense heiligheid je tegen de vlakte kan smijten... 
Dat je op de grond valt en je denkt dat je zo in dat oordeel terechtkomt... 
Dat je denkt dat je door de vloer en de straat heen zakt zo de hel in...

Is de hel nog wel reëel bij ons?
Geloven wij nog wel dat Jezus gestuurd werd uit grenzeloze liefde van God om ons van die eeuwige verlorenheid te redden? Van de hel willen sommige wedergeboren gelovigen niet zoveel meer horen, ondanks dat zij er zelf van gered zijn! 

Is wat Jezus gezegd heeft over de hel dan niet meer waarachtig? In de meest centrale tekst over de komst van Gods Zoon zegt Jezus Zelf in Johannes 3 vers 16: "Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft". God wil niet (!) dat er ook maar iemand verloren gaat. 

In 2 Petrus 3 vers 9 staat hetzelfde in andere woorden namelijk dat "De Heere de belofte niet vertraagt (zoals sommigen dat als traagheid beschouwen), maar Hij heeft geduld met ons en wil niet dat enigen verloren gaan, maar dat allen tot bekering komen".
Het verloren gaan betekent in de grondtekst: vernietiging. ἀπόληται (apolētai) betekent "zal niet verloren gaan". Dus nooit meer naar de eeuwigdurende en absolute vernietiging te hoeven! Nooit meer te moeten sterven met het gevolg dat je voor eeuwig geruïneerd wordt en vernietigd, Nooit meer volkomen te vergaan en een ellendig einde te ervaren. Zie https://biblehub.com/greek/622.htm
Opvallend is dat wij, als wij evangeliseren op straat, dit ontkennen of marginaliseren van de hel niet zo tegenkomen. In gesprekken met jongeren en ouderen van allerlei slag blijkt vrijwel altijd dat men diep van binnen weet dat er een oordeel komt met daarna twee mogelijke bestemmingen, namelijk de hemel of de hel.

Abraham en de rijke man...
Geloven wij nog wel in het gesprek van die rijke man in de hel met Abraham? zoals Lucas dat beschrijft in hoofdstuk 16 "En ook de rijke man stierf en werd begraven. En toen hij in de hel zijn ogen opsloeg, waar hij in pijn verkeerde, zag hij Abraham van ver en Lazarus in zijn schoot". Eeuwig daar zonder enige verlichting te moeten zijn in pijn, wroeging ("had ik maar, had ik maar, had ik maar"), jammerklachten en de aanwezigheid van het intense kwaad zonder enige bescherming? Daar te zijn waar Jezus over spreekt in Markus 9 vers 48: "...waar hun worm (het geweten) niet sterft en het vuur niet uitgeblust wordt". 


En dat gesprek was geen (!) gelijkenis maar ontzagwekkende werkelijkheid die Jezus vertelde. Dat was in werkelijkheid zo gebeurd. De rijke man had hier op aarde tijdelijke overvloed en Lazarus nu daar in de schoot van Abraham, eeuwige overvloed! Lazarus had op aarde tijdelijke armoede en ellende gehad en nu de rijke man eeuwige rampspoed! Hier een visioen die enkele jongeren een aantal jaren geleden in Letland ontvingen over de hel.
"Mark´s Thoughts in Hell" "I would give anything to be with you. I would give everything to have just one minute back on earth. I would not care if I was the most despised, deserted, diseased, hated or poorest on the earth. I would give everything to be back, for just one moment on earth." Jesus' answer to Mark's thoughts: "Mark, why would you want to return to earth for just one moment? " With revered and tortured voice Mark replied: "Lord Jesus, I would give everything to go back to earth if just for one moment. I would do that to repent so I might be saved". When the Lord heard Mark saying those words, I saw blood flowing from Jesus' wounds and tears filling His eyes. "Mark, it is too late now, for the worms have made your bed and cover your body." When the Lord had said that, Mark sank into the lake of fire forever. There is no hope for a single soul there, only us here, on earth, may repent to go to heaven to be there with Lord Jesus.
Kennen wij de tegenwoordigheid van God?
Als de aanwezigheid van de Geest niet gezocht wordt, is het dan niet hopeloos?! Zegt de Bijbel dat niet op vele plaatsen? Zonder de Geest, zonder dat de adem van God daarin blaast en het levend maakt, is alles toch levenloos?! Wat wij ook doen, bedenken en uit de kast halen aan franje, natuurlijke methoden, het is zinloos! Jezus zet het op scherp in Johannes 6 vers 63: "De Geest is het Die levend maakt, het vlees heeft geen enkel nut. De woorden die Ik tot u spreek, zijn geest en zijn leven". Al die natuurlijke dingen, al de aardse oplossingen, al ons geploeter en geworstel en gebed zonder de Heilige Geest is waardeloos... Het is zelfs vijandschap tegen God zegt Paulus in Romeinen 8 vers 7. 

Zonder de Heilige Geest, geen 'revivals'!
Geloven wij nog wel in het neerdalen van Gods Geest zoals dat het geval was op een grote menigte (33 Pinksteren), in een kerkzaal (2015 Urk), op velden (1905 Wales), op gewonden en stervende soldaten en artsen en verpleegsters in een veldhospitaal (1918 Amiens) op een dorp, stad, landstreek of eiland (1952 Lewis) of op een marktplein (1921 Yarmouth)? Of op een groep vrouwen (1927 China)? Als je nog nooit hebt meegemaakt dat Gods Geest de atmosfeer vulde, dat je ervaarde dat je kon zeggen "Gods was hier", wat mis je dan ontzettend veel!

Want waar de Heilige Geest Heer is (de baas is) dan is daar vrijheid! Dan openbaart de Geest, Jezus Christus voor redding en zaligheid van de ziel, genezing voor het lichaam en heling van de ziel. Vele openbaringen van de hemel en hel, leiding en meer kracht in levens van wedergeboren gelovigen, en ga zo maar door! 
Dat is opwekking!
Dat is revival!

Waarom gebeurt dit niet bij ons en voortdurend rondom ons heen? Leven wij van geestelijk entertainment?

Maar...
waar is ons offer?
waar is onze overgave?
waar is onze toewijding?
waar is onze passie voor zielen op weg naar dat ontzagwekkende oordeel?
waar zijn onze vruchten?

Kom... geef je over als een levend offer en laat je als een drankoffer uitgieten voor Jezus! Ook die kosten zijn al betaald en bedenk je dat alleen degene die hun leven verliezen, het zullen behouden.

Jezus zegt er in Markus 8 vers 34 en 35 het volgende van "En toen Hij de menigte met Zijn discipelen bij Zich geroepen had, zei Hij tegen hen: Laat wie achter Mij aan wil komen zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen. Want wie zijn leven zal willen behouden, die zal het verliezen; maar wie zijn leven zal verliezen omwille van Mij en om het Evangelie, die zal het behouden".

Elke andere poging vanuit jezelf, vanuit je eigen wilskracht is gedoemd te mislukken want er wordt geen kracht van God aan gekoppeld!

Laat je door de kortheid en de ernst van het leven overtuigen! Jong en oud in je omgeving zijn van jou afhankelijk om de goede boodschap te horen van eeuwig behoud, van eeuwige hoop! Zegt Paulus dat niet in Romeinen 10 vers 14: "Hoe zullen zij dan Hem aanroepen in Wie zij niet geloven? En hoe zullen zij in Hem geloven van Wie zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen zonder iemand die predikt?"

Ga erop uit om te getuigen van de ontsnappingsroute van de hel en het oordeel! Prijs Jezus aan!

Hij is het Brood des Levens (Johannes 6:35)!

Hij is het Licht van de Wereld (Johannes 8:12)!

Hij is de Deur (Johannes 10:9)!

Hij is de Goede Herder (Johannes 10:11,14)!

Hij is de Opstanding en het Leven (Johannes 11:25)!

Hij is de Weg, de Waarheid en het Leven (Johannes 14:6)!

Hij is de Wijnstok (Johannes 15:1,5)!

Getuig van de eeuwige gelukzaligheid in Zijn aanwezigheid en die van de Vader en de Heilige Geest!

Contact
Als er ouderen en jongeren nog op de brede weg naar het verderf zijn en nog steeds geen ontmoeting gehad hebben met Jezus en naar Hem verlangen dan ben ik en mijn maten er voor je om je te helpen.

Als je Hem nog niet hebt aangenomen, nog niet bent wedergeboren, nog als een vermoeide en belaste zondaar of zondares ergens ronddwaalt in desolate plaatsen als een geestelijke dode op zoek naar het eeuwige leven... 

Kom dan naar huis zoals dit lied zingt!

Nu is het tijd om naar huis te komen, je eeuwige bestemming te bereiken bij God de Vader. Wacht er niet mee want de avond valt over deze ondergaande wereld en de duisternis komt eraan!

"App" mij gerust op 0651046981. 

Mailen kan ook: levendenstromendwater@gmail.com. 

Gebruik van de afbeelding met toestemming van Ain Vares (www.ainvaresart.com). 

Het gesprek van Mark met Jezus is afkomstig van deze website https://ainvaresart.com/products/art-print-mark-s-thoughts-in-hell-luke-12.

Voetnoten
[1] Charles G Finney, ‘Autobiografie’, Uitgeverij De Stem Heerlen, 7-8. Dit gedeelte is letterlijk overgenomen, ondanks dat het hier en daar wat lastig te lezen is.
[2] Charles Finney, ‘The Power From On High’, CLC Publications UK, 20 - 22.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten